‏1 لوکاں کُوں یاد ڈیوا جو اوہ حاکماں تے اِختیار آلیاں دے تابع رَہوݨ، اُنہاں دا حُکم مَننڑ تے ہر نیک کَم کُوں کرݨ کیتے تیار رَہوݨ، ‏2 کہیں دی بدگوئی نہ کرݨ، تکراری نہ ہووݨ بلکہ نرم مزاج ہووݨ تے سارے لوکاں دے نال بہُوں حلیمی نال پیش آوݨ۔ ‏3 اَساں وی ہِک وقت نادان، نافرمان تے گُمراہ ہاسے، ہر طرحاں دی خواہشاں تے عیاشیاں دی غلامی ءچ ہاسے۔ اساں کِینہ تے حسد ءچ زندگی گُزریندے پئے ہاسے۔ ڈوجھے ساڈے کنُوں نفرت کریندے ہَن تے اَساں ڈوجھیاں کنُوں۔ ‏4 پَر جِیں وَیلے ساڈے نجات ڈیوݨ آلے خُدا دی رحمت تے محبت اِنساناں اُتے ظاہر تھئی ‏5 تاں خُدا نیں ساڈے نیک کَماں دی وجہ کنُوں نئیں جیہڑے اَساں کیتے بلکہ اُوندے رحم ای نیں ساکُوں رُوح القُدس دے وسیلے نال نجات ڈِتی جِیں نیں ساکُوں دھو تے نویں سِرے نال جنم ڈِتا تے نویں زندگی عطا کیتی۔ ‏6 خُدا نیں رُوح القُدس کُوں ساڈے نجات ڈیوݨ آلے یسوع مسیح دی معرفت ساڈے اُتے بہُوں کثرت نال نازل کیتا۔ ‏7 تاں جو اَساں اُوندے فضل دے طفیل راستباز تِھیُوں تے اُوں ہمیشاں دی زندگی دے وارث بنڑوں جِیندی اَساں اُمید رکھیندے ہئیں۔