یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آ لا
11
‏1 تے جِیں وَیلے یسُوع آپنڑے بارہاں شاگرداں کُوں حُکم ڈے چُکیا تاں اِیویں تِھیّا جو اُتھوں روانہ تِھیّا تاں جو اُنہاں دے شہراں ءچ تعلیم ڈیوے تے تبلیغ کرے ۔
‏2 تے یُوحنّا نیں قید خانہ ءچوں مسیح دے کماں دا حال سُنڑ تے آپنڑے شاگرداں دی معرفت اُونکُوں پُچھوا بھیجیا ۔ ‏3 جو آوݨ آلا تُوں ای ہیں یا اَساں کہیں بئے دا اِنتظار کروں ؟
‏4 یسُوع اُنہاں کُوں جواب ڈِتا جو جیہڑا کُجھ تُساں ڈیدھے تے سُنڑدےہِوے وَنج تے یُوحنّا کُوں ڈساؤ ، ‏5 جو اندھے ڈیدھے تے مَنڈے ٹُردے پھردے ہِن ۔ کوڑھی پاک صاف کیتے ویندن تے ڈورے سُنڑدے ہِن تے مُردے زندہ کیتے ویندن تے غریباں کُوں خُوشخبری سُنڑائی ویندی ہے ۔ ‏6 مُبارک ہے اوہ جیہڑا میڈی وجہ کنُوں ٹھوکر نہ کھاوے ۔
‏7 جِیں وَیلے اوہ روانہ تھئے تاں یسُوع لوکاں کُوں یُوحنّا دے بارے آکھنڑ شروع کیتا جو تُساں بیابان ءچ کیا ڈیکھنڑ گئے ہَوے ؟ کیا ہوا نال ہلدے کانےکُوں ؟ ‏8 تاں وَل کیا ڈیکھنڑ گئے ہَوے ؟ نفیس کپڑے پاتے کہیں شخص کُوں ؟ ڈیکھو جیہڑے نفیس کپڑے پیندے ہِن اوہ شاہی محلاںءچ رَہندے ہِن ۔ ‏9 وَل تُساں کیا ڈیکھنڑ گئے ہَوے ؟ کیا ہِک نبی کُوں ؟ ہاں پَر میں تُہاکُوں آہدھا ہاں جو نبی کنُوں وی وَڈے کُوں ۔ ‏10 ایہہ اُوہو ہے جِیندے بارے کلام ءچ لکھیا ہے جو
ڈیکھ میں آپنڑاں پیغمبر تیڈے اَگُوں بھجیندا ہاں
جیہڑا تیڈے اَگُوں تیڈی راہ بنڑیسی۔
‏11 میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو جیہڑے عورتاں تُوں پیدا تھئے ہِن اُنہاں ءچوں یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے کنُوں وَڈا کوئی نئیں تِھیّا پَر جیہڑا اَسمان دی بادشاہی ءچ سبھ تُوں چھوٹا ہے اوہ اُوں کنُوں وَڈا ہے ۔ ‏12 تے یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے دے ڈینہاں کنُوں اِیں وَیلے تَئیں اَسمان دی بادشاہی دی زور نال مخالفت تھیندی پئی ہے تے زور آور اُونکُوں کھس گھندے ہِن ۔ ‏13 کیوں جو سارے نبیاں تے تَورَیت نیں یُوحنّا تَئیں نبُوت کیتی ۔ ‏14 تے جے تُساں چاہو تاں مَنّو ۔ایلیا ہ جیہڑا آوݨ آلا ہا اِیہو ہے ۔ ‏15 جِیندے سُننڑ دے کَن ہوݨ اوہ سُنڑ گھِنے ۔
‏16 میں اِیں زمانے دے لوکاں کُوں کِیندے نال تشبیہ ڈیواں ؟ اوہ اُنہاں چھوہراں آلی کار ہِن جیہڑے بازاراں ءچ بیٹھے ہوے آپنڑے دوستاں کُوں سَڈ مار تے آہدِھن ۔
‏17 اَساں تُہاڈے کیتے بانسلی وجائی تے تُساں نہ نچے ۔
اَساں ماتم کیتا پَر تُساں چھاتی نہ پِیٹی ۔
‏18 کیوں جو یُوحنّا نہ کھاندا نہ پیندا آیا تے اوہ آہدِھن جو اُوندے ءچ بد رُوح ہے ۔ ‏19 ابن ِآدم کھاندا پیندا آیا تے اوہ آہدِھن ڈیکھو ایہہ کھاؤُ تے شرابی آدمی بلکہ محصُول گِھننڑ آلیاں تے گُنہگاراں دا یار ! پَر حِکمت آپنڑے کماں تُوں راست ثابت تھئی۔
اِیمان نہ گِھن آوݨ آلے شہر
‏20 اوہ اُوں وَیلے اُنہاں شہراں کُوں ملامت کرݨ لگا جنہاں ءچ اُوندے بہُوں سارے معجزے تھئے ہَن کیوں جو اُنہاں توبہ نہ کیتی ہئی جو ‏21 اَے خُرازِین تَیں اُتے افسوس!اے بَیت صَیدا تَیں اُتے افسوس! جو ایہہ معجزے جیہڑے تُہاڈے ءچ ظاہر تھئے جے صُور تے صَیدا ءچ تھیندے تاں اُتھوں دے لوک ٹاٹ پا تے تے مٹی ءچ بہہ تے کَڈݨ دے توبہ کر گھِندے ۔ ‏22 پَر میں تُہاکُوں آہدھا ہاں جو عدالت دے ڈینہہ صُور تے صَیدا دا حال تُہاڈے حال کنُوں زیادہ برداشت دے لائق ہوسی ۔ ‏23 تے اے کفرنحُوم کیا تُوں اَسمان تَئیں اُچا کیتا ویسیں؟ تُوں تاں عالم ِ ارواح ءچ لہا ڈِتا و یسیں کیوں جوجیہڑے معجزے تیڈے ءچ ظاہر تھئے، جے سدُوم ءچ ظاہر تھیندے تاں اوہ اَج تَئیں قائم رَہندا ۔ ‏24 پَر میں تُہاکُوں آہدھا ہاں جو عدالت دے ڈینہہ سدُوم دا حال تیڈے کنُوں زیادہ برداشت دے لائق ہوسی ۔
میڈے کولھ آؤ تے آرام پاؤ
‏25 اُوں وَیلے یسُوع آکھیا اے باپ اَسمان تے زمین دے خُداوند مَیں تیڈا شُکر کرینداں جو تَیں ایہہ گالھیں عالماں تے دانا لوکاں کنُوں لُکائیاں تے بالاں اُتے ظاہر کِیتیاں ۔ ‏26 ہاں اے باپ کیوں جو تیڈی نظر ءچ اِیہو چنگاہا ۔
‏27 میڈے باپ دی طرفوں سبھ کُجھ میڈے سپُرد کر ڈِتا گِیا تے کوئی پوتر کُوں نئیں جانڑدا سوائے باپ دے تے نہ ای کوئی باپ کُوں جانڑدے سوائے پوتر دے یا اوہ شخص جِیندے اُتے پوتر اُونکُوں ظاہر کرݨ چاہندے ۔
‏28 اے محنت کرݨ آلیو تے بھار تَلے دبے ہوئے لوکو! سبھ میڈے کولھ آؤ ۔ میں تُہاکُوں آرام ڈیساں ۔ ‏29 میڈا جُوا چا گھِنو تے میڈے کنُوں سِکھو ۔ کیوں جو میں نرم تے دِل دا فروتن ہاں ۔ وَل تُہاکُوں آرام مل سی۔ ‏30 کیوں جو میڈا جُوا نرم تے میڈا بوجھ ہلکا ہے ۔