‏2 اُونیں ہِک بال کُوں سَڈیا تے اُونکُوں اُنہاں دے اَدھ ءچ کھڑا کیتا۔ ‏3 تے آکھیامیں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو جے تُساں توبہ نہ کرو تے بالاں وانگوں نہ بنڑو تاں تُساں اَسمان دی بادشاہی ءچ اَصلُوں داخل نہ تھیسو ۔ ‏4 بس جیہڑا کوئی آپنڑے آپ کُوں اِیں بال وانگوں چھوٹا بنڑیسی اُوہو اَسمان دی بادشاہی ءچ سبھ کنُوں وَڈا ہوسی ۔ ‏5 تے جیہڑا کوئی ایجھے بال کُوں میڈے ناں نال قبُول کریندے اوہ میکُوں قبول کریندے ۔

‏6 پَر جیہڑا کوئی اِنہاں چھوٹیاں ءچوں جیہڑے میڈے تے اِیمان گھِن آئے ہِن کہیں کیتے ٹھوکر^a دا باعث بنڑدے اُوندے کیتے اِیہو چنگا ہے جو چکی دا پُڑ اُوندی گردن ءچ پاتے اُونکُوں ڈُونگھے سمندر ءچ بوڑ ڈِتا وَنجے ۔ ‏7 ٹھوکراں دی وجہ کنُوں اِیں دُنیا اُتے افسوس ہے کیوں جو ٹھوکراں دا ہووݨ تاں ضرور ہے پَر اُوں شخص اُتے افسوس جِیندی وجہ کنُوں ٹھوکر لگے ۔

‏8 بس جے تیڈا ہَتھ یا تیڈا پیر تیڈے کیتے ٹھوکر دا باعث بنڑے تاں اُونکُوں کَپ تے سَٹ ڈے ۔ تیڈا ٹُنڈا یا مَنڈا تھی تے زندگی ءچ داخل تھیوݨ، تیڈے ڈوہاں پیراں سمیت ہمیشاں تَئیں بلنڑ آلی بھاہ ءچ سَٹے وَنجنڑ کنُوں چنگا ہے ۔ ‏9 تے جے تیڈی اَکھ تیڈے کیتےٹھوکر دا باعث بنڑے تاں اُونکُوں کڈھ تے سَٹ ڈے ۔ تیڈے کیتے ہِک اَکھ نال زندگی ءچ داخل تھیوݨ ، ڈوہاں اَکھیں ہوندیں ہوئے جہنم دی بھاہ ءچ سَٹ ڈِتے وَنجنڑ کنُوں چنگا ہے ۔

‏10 خبردار اِنہاں چھوٹیاں ءچوں کہیں کُوں ناچیز نہ سمجھو کیوں جو میں تُہاکوں آہدھا ہاں جو اُنہاں دے فرشتہ اَسمان اُتے ہر وَیلے میڈے اَسمانی باپ دا مُنہ ڈیدھے ہِن ۔ ‏11 (کیوں جو ابن ِآدم گُم تھئے ہویاں کُوں گولھنڑ تے نجات ڈیوݨ آیا ہے )۔

‏12 تُہاڈا کیا خیال ہے ؟ جے کہیں آدمی دیاں سَو بھیڈاں ہووݨ تے اُنہاں ءچوں ہِک گُم تھی وَنجے تاں کیا اوہ ودھانوے کُوں چھوڑ تے اُ وں گُم تھئی کُوں پہاڑاں اُتے نہ گولھیسی ؟ ‏13 تے جے اِیویں تھیوے جو اوہ اُونکُوں گولھ گھنّے تاں میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو اوہ اُنہاں ودھانوے کنُوں جیہڑیاں گُمیاں نئیں، اُوں بھیڈ دی زیادہ خُوشی کریسی ۔ ‏14 اِیویں ای تُہاڈا اَسمانی باپ ایہہ نئیں چاہندا جو اِنہاں چھوٹیاں ءچوں ہِک وی ہلاک تھیوے ۔

‏15 جے تیڈا بِھرا تیڈے خِلاف گُناہ کرے تاں وَنج تے کلیھپے ءچ اُونکُوں سمجھا ۔ جے اوہ تیڈی سُنڑے تاں سمجھ گھِن جو تَیں آپنڑے بِھرا کُوں پا گھِدے ۔ ‏16 تے جے اوہ نہ سُنڑے تاں تُوں آپنڑے نال ہِک یا ڈو بئے آدمی گِھن وَنج تاں جو ہر گالھ دے ڈ و یا تَرے گواہ تھی سگن ۔ ‏17 جے اوہ اُنہاں دی وی نہ سُنڑے تاں کلیسیا ء کُوں ڈسا تے جے اوہ کلیسیا ء دی وی نہ سُنڑے تاں اُونکُوں محصُول گِھننڑ آلیاں تے غیرقوماں دے برابر جا ݨ ۔

‏18 میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو جیہڑا کُجھ تُساں زمین اُتے بَدھیسو اوہ اَسمان اُتے بَدھِیسی تے جیہڑا کُجھ تُساں زمین اُتے کھُلیسو اوہ اَسمان اُتے کُھلسی ۔

‏19 میں تُہاکُوں وَلا آہدھا ہاں جو جے تُساں ءچوں ڈو شخص زمین اُتے اتفاق کر تے جیہڑا کُجھ چاہنڑ جو تھی وَنجے اوہ میڈے اَسمانی باپ دی طرفوں اُنہاں کیتے تھی ویسی ۔ ‏20 کیوں جوجِتھاں ڈو یا تَرے میڈے ناں ءچ کٹھے ہِن اُتھاں مَیں اُنہاں دے ءچ ہاں ۔

‏21 اُوں وَیلے پطرس کولھ آتے اُونکُوں پُچھیا اے خُداوند جے میڈا بِھرا میڈا گُناہ کریندا رَہوے تاں میں اُونکُوں کِتی دفعہ معاف کراں ؟ کیا سَت واری ؟

‏22 یسُوع اُونکُوں جواب ڈِتّا میں تیکُوں سَت دفعہ نئیں بلکہ سَت دے ستر واری معاف کرݨ کیتے آہدھا ہاں ۔ ‏23 بس اَسمان دی بادشاہی اُوں بادشاہ دے وانگوں ہے جئیں آپنڑے نوکراں تُوں حساب گھِنڑ چاہیا ۔ ‏24 تے جِیں وَیلے اوہ حساب گِھننڑ لگا تاں ہِک شخص اُوندے سامنڑے حاضر کیتا گِیا جِیندے اُتے ڈاہ ہزار توڑے^b قرض ہا ۔ ‏25 پَر کیوں جو اُوندے کولھ قرض لہاوݨ کیتے کُجھ نہ ہا ، اُوندے مالک حُکم ڈِتا جو اُونکُوں، اُوندی ذال تے اُوندے بالاں کُوں تے جو کُجھ اُوندا ہے سبھ کُجھ ویچ ڈِتا وَنجے تے قرض وصُول کر گھِدا وَنجے ۔ ‏26 بس نوکر ڈھے تے اُونکُوں سِجدہ کیتا تے آکھیا اے مالک میکُوں مُہلت ڈے ۔ میں تیڈا سارا قرض لہا ڈیساں ۔ ‏27 مالک کُوں نوکر اُتے ترس آیا تے اُونکُوں چھوڑ ڈِتا تے اُوندا سارا قرض معاف کر ڈِتّا۔

‏28 جِیں وَیلے اوہ نوکر باہر نکلیا تاں اُونکُوں اُوندے ساتھیاں ءچوں ہِک مِلیا جئیں تُوں اُونیں ہِک سو دینار گھِننڑاں ہا۔ اُونیں اُونکُوں پکڑتے اُوندا گلا گھُٹیا تے آکھیا جو میڈا قرض واپس ڈے۔ ‏29 بس اُوندے ساتھی اُوندے اَگُوں ڈھے تے اُوندی مِنت کیتی جو میکُوں مُہلت ڈے ۔ میں تیکُوں سارا قرض ڈے ڈیساں ۔ ‏30 پَر اُوں ہِک نہ سُنڑی بلکہ اُونکُوں قید خانے ءچ سَٹ ڈِتا تاں جو قرض ڈیوݨ تَئیں اُتھائیں رہوے ۔ ‏31 جیہڑے وَیلے اُوندے ڈوجھے ساتھیاں ایہہ ڈِٹھا تاں اوہ بہُوں ڈُکھی تھئے تے مالک دے کولھ وَنج تے اُونکُوں سارا حال سُنڑایا ۔ ‏32 وَل اُوندے مالک اُونکُوں سَڈوا تے آکھیا اے شریر نوکر ! میں تیڈا سارا قرض اِیں واسطے بخش ڈِتے جو تَیں میڈی مِنت کیتی ہئی ۔ ‏33 کیا تیکُوں لازم نہ ہا جو جیویں میں تیڈے اُتےرحم کیتے تُوں وسی آپنڑے ساتھی اُتےرحم کریندا؟ ‏34 تے مالک کاوڑ ءچ آگِیا تے اُوں نوکر کُوں سپاہیاں دے سپرد کر ڈِتا تاں جو قرض ڈیوِݨ تَئیں قید ءچ رَہوے ۔

‏35 میڈا اَسمانی باپ وی تُہاڈے نال اِیویں ای کریسی جے تُساں ءچوں ہر ہِک آپنڑے بِھرا کُوں دل تُوں معاف نہ کرے ۔