‏6 اَدھ رات کُوں شور مچ گِیا جو ڈیکھو گھوٹ آگِیا! اُوندے استقبال کیتے وَنجو ۔ ‏7 اِیں گالھ اُتے ساریاں کواریاں جاگ پئیاں تے آپنڑے آپنڑے ڈیوے بالنڑ لگیاں ۔ ‏8 تے بے وقوف کواریاں عقل مند کواریاں کُوں آکھیا آپنڑے تیل ءچوں کُجھ ساکُوں وی ڈے ڈیؤ، کیوں جو ساڈے ڈیوے وسمدے ویندن ۔ ‏9 عقل مند کواریاں جواب ڈِتا جومتاں ایہہ تیل ساڈے ڈوہاں کیتے کافی نہ ہووے ۔ چنگا اِیہو ہے جو تُساں دُکان تے وَنجو تے آپنڑے کیتے مُل گِھن گھنو ۔ ‏10 جیہڑے وَیلے اوہ تیل گِھننڑ ویندیاں پئیاں ہَن تاں گھوٹ آگِیا تے جیہڑیاں تیار ہَن گھوٹ دے نال شادی دی دعوت ءچ اندر چلیاں گئیاں تے دَر بند تھی گِیا ۔ ‏11 وَل اوہ باقی کواریاں وی آگئیاں تے آکھنڑ لگیاں اے مالک! اے مالک! ساڈے کیتے دَر کھول ڈے ۔ ‏12 اُوں جواب ڈِتّا، میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو میں تُہاکُوں نئیں جانڑدا۔

‏13 بس جاگدے رَہو کیوں جوتُساں نہ اُوں ڈینہہ کُوں جانڑدے ہِوے نہ اُوں وَیلے کُوں۔

‏14 کیوں جو اَسمان دی بادشاہی اُوں آدمی دے وانگوں ہے جیہڑا کہیں دُور دے مُلک دے سفر اُتے روانہ تھیوݨ آلا ہا ۔ اُوں آپنڑے نوکراں کُوں سَڈیا تے آپنڑاں مال اُنہاں دے حوالے کر ڈِتّا۔ ‏15 اُوں ہر ہِک کُوں اُوندی لیاقت دے مطابق تقسیم کر ڈِتا، ہِک کُوں پنج توڑے ، ڈوجھے کُوں ڈو تے تَریجھے کُوں ہِک تے وَلا اُوہ سفر اُتے روانہ تھی گِیا ۔ ‏16 جِیں نوکر کُوں پنج توڑے مِلے ہَن اُوں فوراً ونج تے کاروبار کیتا تے پنج توڑے بئے کما گھدے ۔ ‏17 اِیں طرحاں جِیں کُوں ڈومِلے ہَن اُوں ڈو بئے کما گھدے ۔ ‏18 پَر جِیں آدمی کُوں ہِک توڑا مِلیا ہا اُوں وَنج تے زمین کُوں پَٹ تے آپنڑے مالک دی رقم دَبا ڈِتی ۔

‏19 بہُوں عرصہ بعد اُنہاں دا مالک وَل آیا تے نوکراں کنُوں حساب گِھننڑ لگا ۔ ‏20 جِیں کُوں پنج توڑے مِلے ہَن اوہ پنج توڑے بئے گِھن تے حاضر تِھیّا تے آکھنڑ لگا اے مالک! تُوں میکُوں پنج توڑے ڈِتے ہَن ۔ ڈیکھ میں پنج توڑے بئے کما گھدین ۔ ‏21 اُوندے مالک اُونکُوں آکھیا اے چنگے تے اِیماندار نوکر شاباش! تُوں تھوڑے ءچ اِیماندار ریہا ۔ میں تیکُوں بہُوں ساری چیزاں دا مُحتا ر بنڑیساں ۔ آپنڑے مالک دی خوشیءِچ شریک تھی ۔

‏22 تے جِیں کُوں ڈو توڑے ملے ہِن اوہ وی حاضر تِھیّا تے آکھنڑ لگا اے مالک، تُوں میکُوں ڈو توڑے ڈِتے ہَن، ڈیکھ میں ڈو توڑے بئے کما گھدین ۔ ‏23 اُوندے مالک اُونکُوں آکھیا اے چنگے تے اِیماندار نوکر شاباش! تُوں تھوڑے ءچ اِیماندار ریہا ، میں تیکُوں بہُوں ساری چیزاں دا مختار بنڑیساں ۔ آپنڑے مالک دی خُوشی ءچ شریک تھی ۔

‏24 تے جِیں کُوں ہِک توڑا مِلیا ہا اوہ وی حاضر تِھیّا تے آکھنڑ لگا اے مالک! میں جانڑدا ہاں جو تُوں سخت آدمی ہیں، تے جِتھاں نئیں رَہایا اُتھوں کپیندیں، تے جِتھاں نئیں کھنڈایا اُتھوں جمع کریندیں ۔ ‏25 اِیں واسطے میں ڈر گِیا تے تیڈی رقم زمین ءچ دَبا ڈِتی۔ ڈیکھ جیہڑا تیڈا ہے، اوہ ایہہ ہے۔

‏26 اُوندے مالک جواب ڈِتّا اے شریر تے آلسی نوکر! جے تیکُوں پتا ہا جو جِتھاں رَہایا نئیں میں اُتھوں کپیندا ہاں، تے جِتھاں کھنڈایا نئیں اُتھوں جمع کریندا ہاں، ‏27 تاں تیکُوں لازم ہا جو میڈی رقم ساہوکاراں دے حوالے کریندا تاں جو میں وَل آتے آپنڑیں رقم منافع نال وصُول کر گھندا ۔ ‏28 ہُنڑ اِیویں کرو جو اِیندے کنُوں اوہ توڑا گِھن گھنو تے اُونکُوں ڈے ڈیو جِیندے کولھ ڈاہ توڑے ہِن ۔ ‏29 کیوں جو جِیندے کولھ ہے اُونکُوں بِیا وی ڈِتا ویسی تے اُوندے کولھ زیادہ تھی ویسی۔ پَر جِیندے کولھ کُجھ نئیں، اُوندے کنُوں اوہ وی جیہڑا اُوندے کولھ ہے گِھن گھِدا ویسی۔ ‏30 تے اِیں بےکار نوکر کُوں باہر اندھارے ءچ سَٹ ڈیؤ ۔ اُتھاں رووݨ تے ڈنداں دا پیہوݨ ہوسی ۔

‏31 جِیں وَیلے ابن ِآدم آپنڑے جلال ءچ آسی تے سارے فرشتہ اُوندے نال آسن تاں آپنڑے جلالی تخت اُتے بَہسی ۔ ‏32 تے ساریاں قوماں اُوندے حضور ءچ جمع کِیتیاں ویسن تے اُنہاں کُوں ہک ڈوجھے کنُوں اِیویں اَنج کریسی جیویں آجڑی بھیڈاں کُوں بکریاں کنُوں انج کریندے ۔ ‏33 اوہ بھیڈاں کُوں آپنڑے سجے پاسُوں تے بکریاں کُوں آپنڑے کھبے پاسوں کھڑیسی ۔ ‏34 وَل بادشاہ آپنڑے سجے پاسےآلیاں کُوں اَکھیسی ، آؤ میڈے باپ دے مُبارک لوکو، اُوں بادشاہی کُوں جیہڑی دُنیا دے بننڑ تُوں پہلے تُہاڈے کیتے تیار کیتے گئی ہے، میراث ءچ گھِنو۔ ‏35 کیوں جو میں بُھکا ہم، تُساں میکُوں کھانڑا کھوایا ۔ میں پیاسا ہم، تُساں میکُوں پانڑی پلایا۔ پردیسی ہم تُساں میکُوں آپنڑے گھر ءچ جاہ ڈِتی ۔ ‏36 ننگا ہم، تُساں میکُوں کپڑے پوائے ۔ بیمار ہم، تُساں میڈی ڈیکھ بھال کیتی، قید ءچ ہم، تُساں میکُوں مِلنڑ آئے ۔

‏37 وَل راستباز جواب ءچ اُونکُوں اَکھیسن اے خُداوند! اَساں کڈھاں تیکُوں بُھکا ڈیکھ تے کھانڑا کھوایا یا پیاسا ڈیکھ تے پانڑی پلایا ؟ ‏38 اَساں کڈھاں تیکُوں پردیسی ڈیکھ تے گھر ءچ جاہ ڈِتی یا ننگا ڈیکھ تے کپڑے پوائے ؟ ‏39 اَساں کڈھاں تیکُوں بیمار ڈیکھ تے یا قید ءچ ڈیکھ تے تیکُوں مِلنڑ آئے ؟ ‏40 بادشاہ جواب ڈیسی میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو جِیں وَیلے تُساں میڈے اِنہاں سبھ کنُوں چھوٹیاں بِھراواں ءچوں کہیں ہِک نال ایہہ سلوک کیتا تاں میڈے نال کیتا ۔

‏41 وَل اوہ آپنڑے کھبے پاسے آلیاں کُوں اَکھیسی اے لَعنتیو! میڈے سامنڑے کنُوں پَرے تھی ونجو تے اُوں ہمیشاں تَئیں بلنڑ آلی بھاہ ءچ چلے ونجو جیہڑی اِبلیس تے اُوندے فرشتیاں کیتے تیار کیتی گئی ہے ۔ ‏42 کیوں جو میں بُھکا ہم، تُساں میکُوں کھانڑا نہ کھوایا ۔ میں تریسا ہم ،تُساں میکُوں پانڑی نہ پلایا ۔ ‏43 پردیسی ہم، تُساں میکُوں آپنڑے گھر ءچ جاہ نہ ڈِتی، ننگا ہم، تُساں میکُوں کپڑے نہ پوائے، بیمار تے قید ءچ ہم، تُساں میکُوں مِلنڑ نہ آئے ۔

‏44 وَل اوہ وی جواب ءچ اَکھیسن اے خُداوند! اَساں کڈھاں تیکُوں بُھکا یا پیاسا یا پردیسی یا ننگا یا بیمار یا قید ءچ ڈیکھ تے تیڈی خدمت نہ کیتی ؟ ‏45 وَل اوہ اُنہاں کُوں جواب ڈیسی میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو جِیں وَیلے تُساں اِنہاں ساریاں کنُوں چھوٹیاں ءچوں کہیں دے نال ایہہ سلوک نہ کیتا تاں میڈے نال نہ کیتا ۔ ‏46 تے ایہہ ہمیشاں دی سزا پے سن پَر راستباز ہمیشاں دی زندگی ۔