دولت منداں کُوں تنبیہ
5
1 اے دولت مندو، سُنڑو! تُساں آپنڑے اُتے آوݨ آلیاں مُصیبتاں اُتے روو تے ماتم کرو۔ 2 تُہاڈا مال گَل سَڑ گِیا تے تُہاڈے کپڑیاں کُوں کِیڑا کھا گِیا۔ 3 تُہاڈے سونے تے چاندی کُوں زنگ لگ گِیا۔ اوہ زنگ تُہاڈے خِلاف گواہی ڈیسی تے بھاہ وانگوں تُہاڈا گوشت کھاسی، وَل وی تُساں آخری ڈینہاں کیتے دولت دے ڈھیر لا گِھدے ہِن۔ 4 ڈیکھو! تُساں آپنڑے کھیتاں ءچ کَم کرݨ آلیاں دی مَزدوری دوکھا ڈے تے روک گِھدی، اوہ مزدوری تُہاڈے خِلاف چیخدی پئی ہے تے فصل کَپنڑ آلیاں دی فریاد رب الافواج دے کَناں تئیں پُج گئی ہے۔ 5 تُساں زمین اُتے عیش و عِشرت تے مَزے نال زِندگی گزاری۔ تُساں آپنڑے آپ کوں قیامت دی سزا کِیتے ذبح کرݨ آلی گاں وانگوں موٹا کیتا۔ 6 تُساں بے قصُور کُوں قصُوروار بنڑایا تے قتل کر ڈِتا بھانویں اُونیں تُہاڈا مقابلہ نئیں کیتا۔صبر تے دُعا
7 اِیں کیتے اے بِھراؤ! خُداوند دے آوݨ تئیں صبر کرو۔ کِسان کو ڈیکھو، جیہڑا زمین کنُوں قیمتی پیداوار حاصل کرݨ کیتے خِزاں تے بہار دے مینہ دا صبر نال اِنتظار کریندے۔ 8 تُساں وی صبر کرو تے ثابت قدم رَہو کیوں جو خُداوند دی آمد نیڑے ہے۔
9 اے بِھراؤ! ہِک ڈوجھے نال کینہ نہ رکھو تاں جو تُہاڈی عدالت نہ تھیوے۔ ڈیکھو! مُنصف دروازے اُتے کھڑا ہے۔ 10 اے بِھراؤ! جیہڑے نبیاں نیں خُداوند دے ناں نال کلام کیتا، اُنہاں کُوں ڈُکھ چاوݨ تے صبر کرݨ دا نمونہ سمجھو۔ 11 ڈیکھو، اَساں صبر کرݨ آلیاں کُوں مُبارک آہدھے ہئیں۔ تُساں ایُوب دے صبر دے بارے ءچ تاں سُنڑیا ای ہے تے ایہہ وی جانڑدےہِوے جو خُدا دی طرفوں اِیندا کیا انجام تھیّا۔ اِیں کنُوں ظاہر تھیندے جو خُداوند وڈا رحم دِل تے مہربان ہے۔
12 پَر اے بِھراؤ! ساریاں کنُوں وَدھ تے ایہہ ہے جو قَسم نہ چاؤ، نہ اَسمان دی، نہ زمین دی تے نہ کہیں بئی چیز دی بلکہ ہاں دی جاہ ہاں آکھو تے نا دی جاہ نا، اِینویں نہ تھیوے جو تُساں سزا دے لائق تھیؤ۔
13 جے تُہاڈے ءچوں کوئی مُصیبت ءچ ہے تاں اُونکُوں چاہیدے جو دُعا کرے تے جیہڑا خوش ہے، اوہ حمد دے گیت گاوے۔ 14 جے کوئی بیمار ہے تاں اوہ کلیسیا دے بزُرگاں کُوں سَڈوائے تے اوہ بزُرگ خُداوند دے ناں نال بیمار کُوں تیل لا تے اُوندے کیتے دُعا کرݨ۔ 15 اِیمان نال منگی ہوئی دُعا دےسببّوں بیمار ٹھیک بچ ویسی۔ خُداوند اُونکُوں شِفا ڈیسی تے جے اُونیں گُناہ کیتے ہووݨ تاں اوہ معاف کیتے وَیسن۔ 16 اِیں کیتے تُساں ہِک ڈوجھے دے سامنڑے آپنڑے گُناہاں دا اِقرار کرو تے ہِک ڈوجھے کیتے دُعا کرو تاں جو شفا پاؤ۔ کیوں جو راستباز دی دُعا دے اثر نال بہُوں کُجھ تھی سگدا ہے۔ 17 ایلِیّاہ ساڈے وانگوں اِنسان ہئی۔ اُونیں اِیمان دے نال دُعا کیتی جو مینہ نہ وَسے تے ساڑھے تَرے سال تئیں زمین اُتے مینہ نہ وَسیا۔ 18 اُونیں وَلا دُعا کیتی تاں اَسمان کنُوں مینہ وَسیا تے زمین نیں فصلاں پیدا کیتیاں۔