‏4 تُساں مسیح دے یعنی اُوں زِندہ پتھر دے کولھ آندے پئے ہِیوے جِینکُوں آدمیاں نیں رَد کر ڈِتا ہئی پَر خُدا نیں چُنڑ گِھدا تے قیمتی سمجھیا۔ ‏5 تے تُساں زندہ پتھراں وانگوں ہِک رُوحانی گھر بنڑدے وَیندے ہِیوے تاں جو مُقدّس کاہِناں دا فرقہ بنڑ تے ایجھی رُوحانی قُربانیاں پیش کرو جیہڑیاں یسوع مسیح دے وسیلہ نال خُدا دے حضور ءچ مقبُول تھیندیاں ہِن۔ ‏6 کیوں جو خُدا دے کلام ءچ لِکھیا ہے جو

‏9 پَر تُساں ہِک چُنڑی ہوئی نسل، شاہی کاہِن، مُقدّس قوم تے ایجھی اُمت ہِیوے جیہڑی خُدا دی خاص ملکیت ہے، تاں جو تُساں اُوندیاں خوبیاں دا اعلان کرو جئیں تُہاکُوں اَندھارے ءچوں آپنڑی حیران کُن روشنی ءچ سَڈیا ہے۔ ‏10 پہلے تُساں کوئی اُمت ای نہ ہَوے، پَر ہُنڑ خُدا دی اُمت بنڑ گئے ہِیوے۔ تُساں پہلے رحمت کنُوں محروم ہَوے پَر ہُنڑ تُہاڈے اُتے رحمت تھئی ہے۔

‏11 عزیزو !میں تُہاڈی مِنت کریندا ہاں جو تُساں جیہڑے ایں دُنیا ءچ پردیسیاں تے مسافراں وانگوں ہِیوے، اُنہاں بُری خواہشاں کنُوں دور رَہو جیہڑیاں تُہاڈے نال لڑائی کریندیاں رَہندیاں ہِن۔ ‏12 غیر قوماں ءچ آپنڑا چال چلنڑ ایجھا نیک رَکھو جو اُنہاں دے اِیں اِلزام دے باوجود جو تُساں بدکار ہِیوے، اوہ تُہاڈے نیک کَماں کُوں ڈیکھ تے ،اُنہاں دی وجہ نال عدالت دے ڈینہہ خُدا دی حمد کرݨ۔

‏13 خُداوند دی خاطر ہر اِنسانی اِنتظام دے تابع رَہو، بھانویں بادشاہ دے، اِیں کیتے جو اوہ ساریاں کنُوں اعلیٰ اِختیار آلاہے، ‏14 بھانویں حاکماں دے، اِیں کیتے جو اُنہاں کُوں بدکاراں کُوں سزا ڈیوݨ تے نیکی کرݨ آلیاں دی تعریف کرݨ کیتے مُقرر کیتا گِیا ہے۔ ‏15 کیوں جو خُدا دی مرضی ایہہ ہے جو تُساں نیکی کرتے جہالت دے گالھیں کرݨ آلے نادان لوکاں دے مُنہ بند کر ڈیؤ۔ ‏16 تُساں آزاد ہِیوے، ایں واسطے آزادی نال زِندگی گزارو، پَر آپنڑی آزادی کُوں بدکاری دا پڑدہ نہ بنڑاؤ بلکہ آپنڑے آپ کُوں خُدا دے غُلام جانڑو۔ ‏17 ساریاں دی عزت کرو، آپنڑے ایماندار بِھرانواں نال محبت رکھو، خُدا کنُوں ڈرو تے بادشاہ دی عزت کرو۔

‏18 اے نوکرو! وَڈے احترام نال آپنڑے مالکاں دے تابع رَہو، نہ فقط نیکاں تے رحم دِلاں دے بلکہ بد مزاجاں دے وی۔ ‏19 جے کوئی خُدا دا خیال کریندے ہوئے بے اِنصافی دی وجہ کنُوں ڈُکھ تے تکلیفاں کُوں برداشت کریندے تاں ایہہ گالھ قابلِ تعریف ہے۔ ‏20 پَر جے تُساں گُناہ کر تے چاٹاں کھادیاں تے صبر کیتا تاں ایہہ کیہڑی فخر دی گالھ ہے؟ ہاں جے نیکی کرݨ دے باعث ڈُکھ چَیندے تے صبر نال کَم گِھندے ہِیوے تاں ایہہ گالھ خُدا دے نزدیک قابلِ تعریف ہے۔ ‏21 تُساں اِیں کیتے ای سَڈے گئے ہِیوے، کیوں جو مسیح نیں تُہاڈے کیتے ڈُکھ چاتے ہِک مِثال قائم کر ڈِتی تاں جو تُساں اُوندے نقش ِ قدم اُتے چلو۔ ‏22 ”اُونیں نہ تاں کڈھائیں گُناہ کیتا تے نہ اُوندے مُنہ کنُوں کوئی مکر دی گالھ نِکلی۔“ ‏23 نہ اُونیں مَندے کھا تے کڈھائیں مَندے کَڈھےتے نہ ڈُکھ چا تے کڈھائیں کہیں کُوں دَڑکے ڈِتے، بلکہ آپنڑےآپ کُوں اِنصاف نال عدالت کرݨ آلے خُدا دے سُپرد کر ڈِتا۔ ‏24 اوہ خود آپنڑے ای بدن اُتے ساڈے گُناہاں دا بھار چا تے صلیب اُتے چڑھ گِیا تاں جو اَساں گُناہاں دے اعتبار نال مَر تے راستبازی دے اعتبار نال زندہ تھی وَنجوں۔ ”اُوندے مار کھاوݨ نال تُہاکُوں شِفا مِلی ہے ۔“ ‏25 پہلے تُساں بھیڈاں وانگوں آوارہ پِھردے ہَوے پَر ہُنڑ آپنڑی جاناں دے آجڑی تے نگہبان دے کولھ وَل آ گئے ہِیوے۔