ذالاں تے پائے
3
1 اے ذالو! تُساں وی آپنڑے پایاں دے تابع رَہو بھانویں اُنہاں ءچوں کُجھ خُدا دے کلام کُوں نہ ای مَنیندے ہووݨ 2 تاں آپنڑی ذال دے پاکیزہ چال چلنڑ تے اُوندے ءچ خُدا دا خوف ڈیکھ تے کُجھ آکھے بغیر اِیمان اَل آ وَنجنڑ۔ 3 ظاہری خوب صورتی دا خیال نہ کرو جِیویں فیشن کرتے وال بنڑاونڑا تے سونے دے زیورات تے قیمتی پُشاک پاونڑا۔ 4 بلکہ تُساں باطنی طور تے یعنی حلیمی تے نرم مزاجی نال آپنڑےآپ کُوں سنوارو۔اِیں غیرفانی خوبصورتی دی خُدا دی نِگاہ ءچ بہُوں قدر ہے۔ 5 پِچھلے زمانہ ءچ خُدا اُتے اُمید رکھنڑ آلیاں مُقدّس عورتاں وی آپنڑے آپ کُوں اِینویں سنوار دیاں تے آپنڑے پایاں دے تابع رَہندیاں ہَن۔ 6 جِیویں سارہ جِیں نیں آپنڑے پائے ابرہام کوں مالِک آکھ تے اُوندی فرمانبردارکیتی۔ جے تُساں وی نیکی کرو تے کہیں ڈراوے دا شِکار نہ تھیؤ تاں تُساں وی سارہ دیاں دِھیاں ہوسو۔7 اے پائیو، تُساں وی آپنڑی ذالاں کُوں نازِک جاݨ تے اُنہاں دے نال سمجھداری نال زِندگی گُزارو، تےاُنہاں کُوں زِندگی دی نعمتاں ءچ برابر شریک جاݨ تے اُنہاں دی عزّت کرو تاں جو تُہاڈیاں دُعاواں رُک نہ ونجنڑ۔
نیک کَماں دی خاطر ڈُکھ چاونڑاں
8 غرض تُساں سارے ہِک ڈوجھے نال ہمدردی، بردرانہ محبت، رحم دِلی تے عاجزی نال رَہو۔ 9 بُرائی دے بدلے بُرائی نہ کرو ،تے مَندے دا جواب مَندے نال نہ ڈیؤ بلکہ اِیندے بجائے ڈوجھیاں کیتے برکت چاہو کیوں جو خُدا نیں تُہاکُوں برکت دے وارث تھیوݨ کیتے سَڈیا ہے۔ 10 کیوں جو کلام ءچ لِکھیا ہے
”جیہڑا زندگی تُوں خوش تھیوݨ تے
چنگے ڈینہہ ڈیکھنڑ دا خواہش مند ہووے
اوہ زبان کُوں بُرائی کنُوں
تے ہونٹاں کُوں فریب دے گالھیں کنُوں باز رکھے
11 بُرائی کنُوں دُور رَہوے تے بھلائی کرے
صُلح دا طالب تھیوے تے اُوندے کیتے کوشش ءچ رَہوے
12 کیوں جو خُداوند دی نِگاہ راستبازاں اُتے ہے
تے اُوندے کَن اُنہاں دی دُعا اُتے لگے رَہندے ہِن
پَر اُونداچہرہ بدکاراں دے خِلاف ہے ۔“
13 جے تُساں جوش دے نال نیکی کرݨ چاہندے ہِیوے تاں کوݨ تُہاکُوں نقصان پُچیسی؟ 14 جے تُساں نیکی دی خاطر ڈُکھ وی چاؤ تاں مُبارک ہِیوے۔ اُنہاں دے ڈراوݨ کنُوں نہ ڈرو تے نہ گھبراؤ۔ 15 مسیح کُوں آپنڑے دِلاں ءچ خُداوند مَن تے مُقدّس سمجھو۔ تے جے کوئی تُہاڈے کنُوں تُہاڈی اُمید دی وجہ پُچھے تاں اُونکُوں جواب ڈیوݨ کیتے ہمیشاں تیار رَہو، پَر نرم مزاجی تے خوف نال۔ 16 تے آپنڑی نیت صاف رکھو تاں جو تُہاڈے خلاف غلط بیانی کرݨ آلے مسیح ءچ تُہاڈا نیک چال چلنڑ ڈیکھ تے آپنڑے کیتے اُتے پشیمان تھیوݨ۔ 17 جے خُدا دی اِیہو مرضی ہے جو تُساں نیکی کر تے ڈُکھ چاؤ تاں ایہہ بُرائی کر تے ڈُکھ چاوݨ کنُوں چنگا ہے۔ 18 کیوں جو مسیح نیں وی یعنی راستباز نیں بدکاراں دے گُناہاں دے بدلے ءچ ہمیشاں کیتے ہِکو واری ڈُکھ چاتا تاں جو ساکُوں خُدا تئیں پُچا ڈیوے۔اوہ جِسم دے اعتبار نال تاں ماریا گِیا پَر رُوح دے اعتبار نال زندہ کیتا گِیا۔ 19 اِیں حالت ءچ اُونیں وَنج تے اُنہاں قیدی رُوحاں ءچ تبلیغ کیتی، 20 جیہڑیاں پِچھلے زمانہ ءچ نافرمان ہَن، جِیں وَیلے خُدا نُوح دی کشتی بننڑ تئیں صبر نال رُکیا رِیہا۔ اُوں کشتی ءچ بہُوں تھوڑے یعنی اٹھ بندے پانڑی ءچوں گزرتے بچ نِکلے۔ 21 اُوہو پانڑی بپتسمہ دو اِشارہ ہے جیہڑا یسوع مسیح دے زِندہ تھیوݨ دے وسیلے نال ہُنڑ تُہاکُوں بچیندے۔ ایہہ نئیں جو تُہاڈے جِسم دی گندگی دھویج ویندی ہے بلکہ تُساں نیک نیتی دے نال خُدا دے طالب تھی وَیندے ہِیوے۔ 22 یسوع اَسمان اُتے وَنج تے خُدا دے سجے پاسے بہہ گِیا ہے تے فرشتے، قوتاں تے اِختیارات اُوندے تابع کیتے گئے ہِن۔