‏3 اوہ فرشتہ میکُوں رُوح ءچ بیابان ءچ گِھن گِیا۔ اُتھاں میں ہِک عورت کُوں قرمزی رنگ آلے ہِک ایجھے حیوان اُتے سوار ڈِٹھا جِیندے سَت سِر تے ڈاہ سِینگ ہَن تے جِیندے سارے جِسم اُتے کُفر دے ناں لکھے ہَن۔ ‏4 اوہ عورت جامنی تے قرمزی رنگ آلے کپڑے پاتی تے سونے دے زیورات، جواہر تے موتیاں نال آراستہ ہئی۔ اُوندے ہَتھ ءچ ہِک سنہری پیالہ ہئی جیہڑا مکرُوہ چیزاں تے اُوندی حرام کاری دی غلاظت نال بھریا پِیا ہئی۔ ‏5 اُوندے مَتھے اُتے ایہہ راز آلا ناں لکھیا ہئی،” عظیم شہر بابل، ساریاں کسبیاں تے زمین دی مکرُوہات دی ماں۔“ ‏6 میں ڈِٹھا جو اوہ عورت مُقدساں تے یسوع دے شہیداں دا خون پی پی تے مدہوش تھی گئی ہئی۔

اُونکُوں ڈیکھ تے میکُوں بہُوں حیرانگی تھئی۔ ‏7 اُوں فرشتہ نیں میکُوں آکھیا جو ”تُوں کیوں حیران تھی گِیا ہئیں؟ میں تیکُوں اُوں عورت دا تے اُوں حیوان دا راز ڈسیندا ہاں، جِیندے سَت سِر تے ڈاہ سِینگ ہِن، جِیندے اُتے اوہ سوار ہے۔ ‏8 جیہڑا حیوان تَیں ڈِٹھے، اوہ پہلے ہا پَر ہُنڑ نئیں۔ اوہ ڈونگھے گڑھے کنُوں نِکلسی تے ہلاک تھی ویسی۔ تے روئے زمین دے اوہ باشندے جِنہاں دے ناں دُنیا بننڑ کنُوں پہلے کتاب ِ حیات ءچ لکھے نئیں گئے، اُوں حیوان کُوں ڈیکھ تے حیران رہ ویسن، کیوں جو اوہ پہلے ہا، پَر ہُنڑ نئیں تے وَل آوݨ آلا ہے۔

‏9 ایہہ گالھ حِکمت آلیاں کیتے ہے، اوہ سَتے سِر سَت پہاڑ ہِن^b جِنہاں اُتے اوہ عورت بیٹھی ہے۔ ‏10 اوہ سَت بادشاہ وی ہِن۔ پَنج تاں ختم تھی گئے ہِن، ہِک موجود ہے تے ہِک اَجنڑ آیا نئیں۔ جِیں وَیلے اوہ آسی تاں فقط کُجھ عرصہ تئیں رَہسی۔ ‏11 جیہڑا حیوان پہلے ہا تے ہُنڑ نئیں، اوہ اَٹھواں بادشاہ ہے۔ اوہ اُنہاں سَتاں ءچوں ہے تے ہلاک تھی ویسی۔

‏12 اوہ ڈاہ سِینگ جیہڑے تَیں ڈِٹھے، ڈاہ بادشاہ ہِن جِنہاں کُوں ہُنڑ تئیں بادشاہی نئیں مِلی پَر اوہ لاحظے کیتے اُوں حیوان دے نال بادشاہ دا اِختیار پے سِن۔ ‏13 اُنہاں ساریاں دا اِرادہ ہِک ہے تے اوہ آپنڑی قُدرت تے اِختیار اُوں حیوان دے حوالہ کر ڈیسن۔ ‏14 اوہ برّہ نال جنگ کریسن پَر برّہ اُنہاں اُتے غالب آسی کیوں جو اوہ خُداونداں دا خُداوند تے بادشاہاں دا بادشاہ ہے۔ اُوندے نال اُوندے سَڈے ہوئے، برگزیدہ تے وفادار وی ہِن۔“

‏15 وَل اُوں فرشتہ نیں میکُوں آکھیا جو ”جِنہاں پانڑیاں اُتے تُوں اُوں وَڈی کسبی کُوں ڈِٹھا ہے، اوہ اُمتاں، گروہ، قوماں تے اہل ِ زبان ہِن۔ ‏16 اوہ حیوان تے ڈاہ سِینگ جِنہاں کُوں تَیں ڈِٹھے، اُوں کسبی کنُوں نفرت کریسن تے اُونکُوں مُتھاج کر تے ننگا کر ڈیسن، اُوندا گوشت کھا گِھنسن تے اُونکُوں بھاہ ءچ سَٹ تے ساڑ ڈیسن۔ ‏17 کیوں جو خُدا آپنڑا مقصد پورا کرݨ کیتے اُنہاں دے دِل ءچ ایہہ گالھ پےسی جو اوہ ہِکی صلاح نال آپنڑے شاہی اِختیار کُوں اُوں حیوان دے حوالہ کر ڈیوݨ جئیں تئیں خُدا دیاں گالھیں پوریاں نہ تھی وَنجنڑ۔

‏18 تے جِیں عورت کُوں تَیں ڈِٹھا، اوہ عظیم شہر ہے جیہڑا زمین دے بادشاہاں اُتے حُکومت کریندا ہے۔“