‏5 وَل اُونیں جیہڑا تخت اُتے بیٹھا ہئی آکھیا، ”ڈیکھ! میں ساریاں چیزاں کُوں نواں بنڑیندا پِیا ہاں۔“ وَل آکھیا جو ”لِکھ کیوں جو ایہہ گالھیں سچ تے برحق ہِن۔“ ‏6 وَل اُونیں میکُوں آکھیا جو ”تھی گیا!۔ میں الفا تے اومیگا، ابتدا تے اِنتہا ہاں۔ میں ترِسے کُوں آب ِ حیات دے چشمہ کنُوں مُفت پَلیساں۔ ‏7 جیہڑا غالب آسی اوہ اِنہاں چیزاں دا وارث ہوسی۔ میں اُوندا خُدا ہوساں تے اوہ میڈا پوتر ہوسی۔ ‏8 پَر بُزدلاں، بے اِیماناں، گندے کَم کرݨ آلیاں ، قاتلاں، حرام کاراں، جادوگراں، بُت پرستاں تے سارے کُوڑیاں دی جاہ بھاہ تے گندھک کنُوں سَڑن آلی جھیل ہوسی۔ ایہہ ڈوجھی مَوت ہے۔“

‏9 وَل اُنہاں سَت فرشتیاں ءچوں جِنہاں دے کولھ آخری سَت آفتاں کنُوں بھرے سَت پیالے ہَن، ہِک نیں آ تے میکُوں آکھیا جو ”آ، میں تیکُوں کنوار یعنی برّہ دی ذال ڈِکھیساں۔“ ‏10 تے اوہ میکُوں رُوح ءچ ہِک وَڈے، اُچے پہاڑ اُتے گِھن گِیا تے میکُوں مُقدّس شہر یروشلیم ڈِکھایا جیہڑا خُدا کنُوں اَسمان تُوں تَلے لَہندا پِیا ہا۔ ‏11 اوہ شہر خُدا دے جلال نال روشن ہا تے اُوندی چمک بہُوں ای قیمتی پتھر یعنی یشب وانگوں ہئی تے بلور وانگوں شفاف۔ ‏12 اُوندی چاردیواری بہُوں وَڈی تے اُچّی ہئی تے اُوندے بارہاں پھاٹک ہَن۔ تے پھاٹکاں اُتے بارہاں فرشتے ہَن۔ اُنہاں پھاٹکاں اُتے بنی اِسرائیل دے بارہاں قبیلیاں دے ناں لکھے پئے ہَن۔ ‏13 تَرے پھاٹک مشرق دو، تَرے شمال دو، تَرے جنوب دو تے تَرے مغرب دو ہَن۔ ‏14 اُوں شہر دی چاردیواری دی بُنیاد بارہاں پتھراں اُتے قائم ہئی جِنہاں اُتے برّہ دے بارہاں رسُولاں دے ناں لکھے ہَن۔ ‏15 جیہڑا فرشتہ میڈے نال مخاطب ہا، اُوندے کولھ شہر تے اُوندے پھاٹکاں تےچاردیواری کُوں ناپنڑ کیتے سونے دا گَز ہا۔ ‏16 اوہ شہر چَورس ہا یعنی اُوندی لمبائی تے چوڑائی برابر ہئی۔ اُونیں گز نال شہر کُوں ناپیا تاں اوہ چوڈھاں سو (1400 ) مِیل ہئی۔ اُوندی لمبائی، چوڑائی تے اُچائی برابر ہئی۔ ‏17 وَل اُونیں چاردیواری کُوں اِنسانی ناپ دے مطابق ناپیا تاں اوہ ہِک سوچوتالیہہ ( 144 ) ہَتھ^a ہئی ،جیہڑا فرشتے نیں استعمال کیتا۔ ‏18 اوہ دیوار سَنگ ِ یشب نال بنڑی ہئی تے شہر صاف شفاف شیشے وانگوں خالص سونے دا بنڑیا ہویا ہا۔ ‏19 شہر دی چاردیواری دیاں بُنیاداں ہر قِسم دے جواہر نال سجیاں ہویاں ہَن۔ پہلی بُنیاد سنگ ِ یشب نال بنڑی ہئی، ڈوجھی نیلم دی، تَریجھی شب چراغ دی، چوتھی زمُرد دی۔ ‏20 پَنجویں عقیق دی، چِھیویں لعل دی، سَتویں سنہرے پتھر دی، اَٹھویں فیروزہ دی، نانویں زبر جد دی، ڈاہویں یمنی پتھر دی، یارہویں سَنگ ِ سُنبلی دی تے بارہویں یاقُوت دی۔ ‏21 اوہ بارہاں پھاٹک بارہاں موتیاں دے ہَن یعنی ہر پھاٹک سالم موتی دا ہا۔ شہر دی سَڑک شفاف شیشہ وانگوں خالص سونے دی ہئی۔

‏22 میں شہر ءچ کوئی مَقدِس نہ ڈِٹھا کیوں جو خُداوند، قادر ِ مُطلق خُدا تے برّہ اُوندے مَقدِس ہِن۔ ‏23 اوہ شہر سِجھ تے چَن دا مُتھاج نئیں، کیوں جو اوہ خُدا دے نُور نال روشن ہے تے برّہ اُوندا چراغ ہے۔ ‏24 قوماں اُوندی روشنی ءچ ٹُرسن پِھرسن، تے رُوئے زمین دے بادشاہ اُوندے ءچ آپنڑا شاندار سامان گِھن آسن۔ ‏25 تے اُوندے پھاٹک ڈینہہ وَیلے کڈھائیں وی بند نہ ہوسن کیوں جو اُتھاں رات نہ ہوسی۔ ‏26 اوہ قوماں دی شان و شوکت تے دولت اُوندے ءچ گِھن آسن۔ ‏27 کوئی ناپاک چیز یا شخص یا کوئی گندے کَم کرݨ آلا یا کُوڑ گھڑݨ آلا اُوندے ءچ کڈھائیں داخل نہ تھیسی، پَر اُوہو جِنہاں دے ناں برّہ دی کتاب ِ حیات ءچ لکھے گئے ہِن۔