‏2 تے فریسیاں کولھ آتے اُونکُوں اَزماوݨ کیتے پُچھیا ، کیا آدمی دا آپنڑیں ذال کُوں چھوڑ ڈیونڑ جائز ہے ؟

‏3 اُونیں جواب ءچ اُنہاں کُوں آکھیا جو موسیٰ تُہاکُوں کیا حکم ڈِتے ؟

‏4 اُنہاں آکھیا موسیٰ تاں اجازت ڈِتی ہے جو طلاق نامہ لکھ تے اُونکُوں چھوڑ ڈیوو ۔

‏5 پَر یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا جو موسیٰ تُہاڈی سخت دِلی دے سببّوں تُہاڈے کیتے ایہہ حکم لکھیا ہا ۔ ‏6 پَر خلقت دے شروع کنُوں خُدا اُنہاں کُوں مَرد تے عورت بنڑایا ۔ ‏7 اِیں واسطے آدمی آپنڑے ماں پیُو کنُوں اَنج تھی تے آپنڑیں ذال دے نال رَہسی ۔ ‏8 تے اوہ تے اُوندی ذال ڈوہائیں ہِک تَن ہوسن ۔ بس اوہ ڈو نئیں بلکہ ہِک تَن ہِن۔ ‏9 اِیں واسطے جِیں کُوں خُدا نیں جوڑیا ہے اُونکُوں اِنسان جُدا نہ کرے ۔

‏10 تے گھر ءچ شاگرداں اُوں کنُوں اِیں گالھ دے بارے وَلا پُچھیا ۔ ‏11 اُونیں اُنہاں کُوں آکھیا جیہڑا کوئی آپنڑیں ذال کُوں چھوڑ ڈیوے تے ڈوجھی نال شادی کر گِھنے تاں اوہ آپنڑیں پہلی ذال دے خِلاف زِنا کریندے۔ ‏12 تے جے عورت آپنڑے پائے کُوں چھوڑ تے ڈوجھے نال شادی کرگِھنے تاں زِنا کریندی ہے ۔

‏13 وَل لوک بالاں کُوں اُوندے کولھ گھِن آوݨ لگے تاں جو اوہ اُنہاں اُتے ہَتھ رکھے، پَر شاگرداں اُنہاں کُوں جِھڑکیا ۔ ‏14 یسُوع ایہہ ڈیکھ تے ناراض تھیّا تے اُنہاں کُوں آکھیا بالاں کُوں میڈے کولھ آوݨ ڈیوو ، اِنہاں کُوں منع نہ کرو ، کیوں جو خُدا دی بادشاہی ایجھیاں ای دی ہے ۔ ‏15 میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو جیہڑا کوئی خُدا دی بادشاہی کُوں بال دے وانگوں قبول نہ کرے اوہ اُوندے ءچ ہر گز داخل نہ تھیسی ۔ ‏16 وَل اُونیں اُنہاں کُوں آپنڑیں جھولی ءچ گِھدا تے اُنہاں اُتے ہَتھ رکھ تے اُنہاں کُوں برکت ڈِتی ۔

‏17 جِیں وَیلے اوہ نِکل تے آپنڑے رستے ویندا پِیا ہا تاں ہِک آدمی بھجدا ہویا آیا تے اُوندے سامنڑے گوڈے ٹیک تے پُچھنڑ لگا جو اے نیک اُستاد ! میں کیا کراں جو ہمیشاں دی زندگی دا وارث بنڑاں ؟

‏18 یسُوع اُونکُوں آکھیا تُوں میکُوں نیک کیوں آہدھا ہیں؟ کوئی نیک نئیں صِرف ہِک ہے یعنی خُدا ۔ ‏19 تُوں حُکماں کُوں تاں جانڑدا ہیں جو خون نہ کر ، زِنا نہ کر ، چوری نہ کر ، کُوڑی گواہی نہ ڈے ، فریب نہ کر ، آپنڑے ماں پیُو دی عزت کر ۔

‏20 اُونیں اُونکُوں آکھیا اے اُستاد ! اِنہاں ساریاں اُتے تاں میں لڑکپن کنُوں عمل کیتا ہے ۔

‏21 یسُوع اُوندے اُتے نگاہ کیتی تے اُونکُوں اُوندے اُتے پیار آیا تے آکھیا ہِک گالھ دی تیڈے ءچ کمی ہے ۔ وَنج آپنڑا سبھ کُجھ ویچ تے غریباں کُوں ڈے ، تاں تیکُوں اَسمان اُتے خزانہ مِلسی تے آتے میڈے پچُھوں تھی پو۔ ‏22 ایہہ سُنڑ تے اُوندا مُنہ لہہ گِیا تے اوہ غمگین تھی تے چلیا گِیا ، کیوں جو اوہ بہُوں مالدار ہا۔

‏23 وَل یسُوع چودھارُوں نظر کر تے آپنڑے شاگرداں کُوں آکھیا دولت منداں دا خُدا دی بادشاہی ءچ داخل تھیوݨ کیجھا اوکھا ہے !

‏24 شاگرد اُوندے گالھیں کنُوں حیران تھئے تاں یسُوع وَل اُنہاں کُوں آکھیا بالو! خُدا دی بادشاہی ءچ داخل تھیوݨ کیجھا ای اوکھا ہے ! ‏25 اُٹھ دا سوئی دے نکے ءچوں لنگھ وَنجنڑ اِیں کنُوں سوکھا ہے جو دولت مند خُدا دی بادشاہی ءچ داخل تھیوے ۔

‏26 اوہ بہُوں ای حیران تھی تے اُونکُوں آکھنڑ لگے وَل کوݨ نجات پاسگدے؟

‏27 یسُوع اُنہاں دو نظر کر تے آکھیا ایہہ اِنساناں کیتے تاں ناممکن ہے پَر خُدا کیتے نئیں ، کیوں جو خُدا کنُوں سارا کُجھ تھی سگدے ۔

‏28 پطرس اُونکُوں آکھنڑ لگا ڈیکھ اَساں سارا کُجھ چھوڑ تے تیڈے پچُھوں تھی پئے ہیں ۔

‏29 یسُوع آکھیا میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو ایجھا کوئی نئیں جئیں میڈی تے اِنجیل دی خاطر آپنڑے گھر یا بِھراواں یا بھینڑاں یا ماں یا پیُو یا بالاں یا رَڑھاں کُوں چھوڑ ڈ تا ہووے۔ ‏30 تے ہُنڑ اِیں زمانہ ءچ گھر، بِھرا ، بھینڑاں ، ماں ، بال تے رَڑھ سو گُنا نہ پاوے پَر ظلم دے نال تے آوݨ آلی دُنیا ءچ ہمیشاں دی زندگی ۔ ‏31 پَر بہُوں سارے اوّل آخر تھی ویسن تے آخر اوّل ۔

‏32 تے اوہ یروشلِیم دے رستے اُتے ویندے پئے ہَن تے یسُوع اُنہاں دے اَگُوں اَگُوں ٹُر دا ویندا ہا ۔ اوہ حیران تھیوݨ لگے تے جیہڑے پچُھوں آندے ہَن ڈرݨ لگے ۔ وَل اوہ اُنہاں بارہاں کُوں نال گھِن تے اُنہاں کُوں اوہ گالھیں ڈسنڑ لگا جیہڑیاں اُوندے اُتے آوݨ آلیاں ہَن ‏33 ڈیکھو ! اَساں یروشلِیم کُوں ویندے ہاں تے ابن ِآدم سردار کاہناں تے فقیہاں دے حوالے کیتا ویسی، تے اوہ اُوندے قتل دا حکم ڈیسن تے اُونکُوں غیرقوماں دے حوالے کریسن ۔ ‏34 تے اوہ اُوندا مذاق بنڑیسن تے اُوندے اُتے تُھوکیسن تے اُونکُوں کوڑے مَریسن تے قتل کریسن تے تَرے ڈینہہ دے بعد اوہ زندہ تھی ویسی۔

‏35 وَل زبدی دے پوتراں یعقوب تے یُوحنّا یسُوع دے کولھ آتے اُونکُوں آکھیا اے اُستاد ! اَساں چاہندے ہاں جو اَساں جیہڑی درخاست تیکُوں کروں تُوں ساڈے کیتے کر ۔

‏36 اُونیں اُنہاں کُوں آکھیا تُساں کیا چاہندے ہِوے جو میں تُہاڈے کیتے کراں ؟

‏37 اُنہاں اُونکُوں آکھیا ساڈے اُتے ایہہ مہربانی کر جو تیڈے جلال ءچ ساڈے ءچوں ہِک تیڈے سَجے تے ڈوجھا تیڈے کھبے پاسوں بہوے ۔

‏38 یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا تُساں نئیں جانڑدے جو کیا منگدے ہِوے ۔ جیہڑا پیالہ میں پیہوݨ آلا ہاں ، کیا تُساں اوہ پی سگدے ہِوے؟تے جیہڑا بپتسمہ میں گھننڑ آلا ہاں ، تُساں گِھن سگدے ہِوے؟

‏39 اُنہاں اُونکُوں آکھیا اَساں کر سگدیں ہاں ۔ یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا جیہڑا پیالہ میں پیہوݨ آلا ہاں تُساں پی سو ، تے جیہڑا بپتسمہ میں گھننڑ آلا ہا ، تُساں گِھن سو ۔ ‏40 پَر کہیں کُوں آپنڑے سَجے یا کھبے پاسوں بلاہونڑ ا ں میڈا کَم نئیں ۔ پَر جِنہاں کیتے تیار کیتا گِیا ہے اُنہاں کیتے ہے ۔

‏41 جِیں وَیلے اُنہاں ڈاہاں ایہہ سُنڑیا تاں یعقوب تے یُوحنّا نال ناراض تھیوݨ لگے ۔ ‏42 پَر یسُوع اُنہاں کُوں کولھ سَڈ تے آکھیا تُہاکُوں پتا ہے جو غیرقوماں دے سردار آپنڑے لوکاں اُتے حکومت چلیندے ہِن تے اُنہاں دے امیر اُنہاں اُتے اِختیار جَتیندن۔ ‏43 پَر تُہاڈے ءچ اِیویں نئیں بلکہ جیہڑا تُہاڈے ءچوں وَڈا تھیوݨ چاہندے اوہ تُہاڈا خادم بنڑے۔ ‏44 تے جیہڑا تُہاڈے ءچوں اوّل ہووݨ چاہوے اوہ ساریاں دا غلام بنڑے ۔ ‏45 کیوں جو ابن ِآدم وی اِیں واسطے نئیں آیا جو خدمت گھِنے بلکہ اِیں واسطے جو خدمت کرے تے آپنڑیں جان بہُوں ساریاں کیتے فِدیہ ءچ ڈیوے ۔

‏46 تے اوہ یِریحُو ءچ آئے تے جِیں وَیلے اوہ تے اُوندے شاگرد تے ہِک وڈی بِھیڑ یِریحُو ءچوں نِکلدے پئی ہَئی تاں تِمائی دا پوتر برتمائی اَندھا بِھکاری رستے دے کنارے بیٹھا ہا ۔ ‏47 ایہہ سُنڑ تے جو یسُوع ناصری ہے چیخ چیخ تے آکھنڑ لگا اے ابن ِداؤد ! اے یسُوع ! میڈے اُتے رحم کر ۔

‏48 تے لوک اُونکُوں دَڑکے ڈیوݨ لگے جو چُپ تھی ونج ، شور نہ مچا! پَر اوہ زیادہ چیخنڑ لگا جو اے ابن ِداؤد میڈے اُتے رحم کر !

‏49 یسُوع کھڑ تے آکھیا اُونکُوں سَڈو۔

بس اُنہاں اُوں اَندھے کُوں آواز ڈِتی تے آکھیا حوصلہ رکھ، اُٹھی اوہ تیکُوں سَڈیندے ۔

‏50 اوہ آپنڑا کپڑا سَٹ تے اُچھل پِیا تے یسُوع دے کولھ آیا ۔

‏51 یسُوع اُونکُوں آکھیا تُوں کیا چاہندا ہیں جو میں تیڈے کیتے کراں ؟

اَندھے نیں اُونکُوں آکھیا اے ربّی! ایہہ جو میں ڈیکھ سگاں ۔

‏52 یسُوع اُونکُوں آکھیا وَنج تیڈے اِیمان تیکُوں چنگا کر ڈِتا ۔

اوہ فوراً ڈیکھنڑ لگ پِیا تے رستے ءچ اُوندے پچُھوں تھی پِیا ۔