‏2 یسُوع اُونکُوں آکھیا تُوں اِنہاں عالیشان عمارتاں کُوں ڈیدھیں؟ اِتھاں کوئی پتھر باقی نہ رَہسی جیہڑا سَٹیا نہ ویسی ۔

‏3 جِیں وَیلے اوہ زیتون دے پہاڑ اُتے ہیکل دے سامنڑے بیٹھا ہا تاں پطرس ،یعقوب ،یُوحنّا تے اندریاس نیں کلیھپے ءچ اُوندے کنُوں پُچھیا ‏4 ساکُوں ڈسا جو ایہہ گالھیں کِیں وَیلے تھیسن ؟ تے جِیں وَیلے ایہہ سارے گالھیں پوریاں تھیونڑکُوں ہووݨ ، اُوں وَیلے دا نشان کیا ہو سی؟

‏5 یسُوع اُنہاں کُوں آکھنڑ شروع کیتا جو خبردار تُہاکُوں کوئی گُمراہ نہ کر ڈیوے ۔ ‏6 بہُوں سارے میڈے ناں کنُوں آسن تے اَکھیسن جو اوہ^a میں ای ہاں تے بہُوں سارے لوکاں کُوں گُمراہ کریسن ۔ ‏7 جِیں وَیلے تُساں لڑائیاں تے لڑائیاں دیاں افواہاں سُنڑوتاں گھبرا نہ وَنجائے ۔ اِنہاں دا تھیوݨ لازم ہے پَر اُوں وَیلے خاتمہ نہ تھیسی ۔ ‏8 کیوں جو قوم اُتے قوم تے سلطنت اُتے سلطنت چڑھائی کریسی، تے جاہ جاہ زلزلے آسن تے کال پوسن ۔ ایہہ گالھیں مصیبتاں دا شروع ای ہوسن ۔

‏9 پَر تُساں خبردار رواہے کیوں جو لوک تُہاکُوں عدالتاں دے حوالے کریسن تے تُساں عبادت خانیاں ءچ ماراں کھاسو، تے میڈی وَجہ کنُوں حاکماں تے بادشاہاں دےسامنڑے حاضر کیتے ویسو تاں جو اُنہاں کیتے گواہی ہووے ۔ ‏10 تے لازم ہے جو پہلے ساریاں قوماں ءچ اِنجیل دی تبلیغ کیتی وَنجے ۔ ‏11 پَر جِیں وَیلے تُہاکُوں پکڑ تے حوالے کرݨ، تاں پہلے کنُوں فکر نہ کرائے جو اَساں کیا اَکھیسوں۔ بلکہ جیہڑا کُجھ تُہاکُوں اُوں وَیلے ڈسایا وَنجے اُوہو اَکھائے کیوں جو آکھنڑ آلے تُساں نئیں بلکہ رُوح القُدس ہے ۔ ‏12 تے بِھرا کُوں بِھرا ،تے پوتر کُوں پیُو قتل کیتے پکڑویسی، تے بال آپنڑے ماں پیُو دے خِلاف کھڑے تھی تے اُنہاں کُوں مروا ڈیسن۔ ‏13 تے میڈے ناں دے سببّوں لوک تُہاڈے نال دشمنڑی رکھیسن پَر جیہڑا آخر تَئیں برداشت کریسی اوہ نجات پیسی ۔

‏14 بس جِیں وَیلے تُساں اُوں اُجاڑن آلی مکرُوہ چیز کُوں اُوں جاہ کھڑا ڈیکھو ، جِتھاں اُوندا کھڑا ہووݨ جائز نئیں (پڑھن آلا سمجھ گِھنے) اُوں وَیلے جیہڑے یہُودیہ ءچ ہووݨ اوہ پہاڑاں اُتے بھج وَنجنڑ ۔ ‏15 جیہڑا کوئی چھت اُتے ہووے اوہ آپنڑے گھر ءچوں کُجھ گِھننڑ کیتے تَلےنہ لاہوے نہ اندر وَنجے ۔ ‏16 تے جیہڑا رَڑھ ءچ ہووے ، اوہ آپنڑا کپڑا گِھننڑ کیتے پچُھوں نہ وَنجے ۔ ‏17 پَر اُنہاں اُتے افسوس جیہڑیاں اُنہاں ڈینہاں ءچ حاملہ ہووݨ تے جیہڑیاں کِھیر پلیندیاں ہووݨ ! ‏18 تے دُعا کرو جو ایہہ سیالے ءچ نہ ہووے ۔ ‏19 کیوں جو اوہ ڈینہہ ایجھی مصیبت دے ہوسن جو خلقت دے شروع کنُوں جِیں کُوں خُدا خلق کیتے ، ہُنڑ تَئیں نہ تاں ایجھی مصیبت آئی ہے نہ کڈھائیں آسی ۔ ‏20 تے جے خُداوند اُنہاں ڈینہاں کُوں گَھٹ نہ کریندا تاں کوئی بشر زندہ نہ بچدا، پَر اُنہاں برگزیدیاں دی خاطر جِنہاں کُوں اُونیں چُنڑیا ہے اُنہاں ڈینہاں کُوں گَھٹیسی ۔

‏21 اُوں وَیلے جے کوئی تُہاکُوں آکھے جو ڈیکھو المسیح اِتھاں ہے یا اُتھاں ہےتاں یقین نہ کرائے۔ ‏22 کیوں جو کُوڑے مسیح تے کُوڑے نبی اُٹھی کھڑسن تے نشان تے عجیب کَم ڈیکھیسن تاں جو جے ممکن ہووے تاں بر گزیدیاں کُوں وی گُمراہ کر ڈیوݨ ۔ ‏23 پَر تُساں خبردار رواہے۔ ڈیکھو میں تُہاکُوں پہلے ای سبھ کُجھ ڈسا ڈِتے ۔

‏24 پَر اُنہاں ڈینہاں ءچ اُوں مُصیبت دے بعد سورج تاریک تھی ویسی تے چَن آپنڑیں روشنی نہ ڈیسی ۔ ‏25 تے اَسمان کنُوں تارے ڈھاوݨ لگ سن تے جیہڑیاں طاقتاں اَسمان ءچ ہِن اوہ ہلائیاں ویسن ۔ ‏26 اُوں وَیلے لوک ابن ِآدم کُوں بدلاں ءچوں وَڈی قُدرت تے جلال نال آند ا ڈیکھسن ۔ ‏27 وَل اوہ فرشتیاں کُوں بھیج تے آپنڑے برگزیدیاں کُوں زمین دی اِنتہا کنُوں اَسمان دی اِنتہا تَئیں چودھارُوں جمع کریسی ۔

‏28 ہُنڑ ہنجیر دے درخت کنُوں ہِک تمثیل سِکھو ۔ جیویں ای اُوندی لَڑی نرم تھیندی تے پتے نِکلدے ہِن تاں تُہاکُوں پتا چل وَیندے جو گرمی نیڑے ہے ۔ ‏29 اِیویں ای جِیں وَیلے تُساں اِنہاں گالھیں کُوں تھیندے ڈیکھو تاں جاݨ گِھنو جو اوہ نیڑے بلکہ دروازے اُتے ہے ۔ ‏30 میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو جئیں تَئیں ایہہ سارے گالھیں تھی نہ وَنجنڑ ، اِیں نسل دا خاتمہ ہر گز نہ تھیسی۔ ‏31 اَسمان تے زمین ٹَل ویسن پَر میڈے گالھیں نہ ٹَل سَن ۔

‏32 پَر اُوں ڈینہہ یا اُوں وَیلے دے بارے کوئی نئیں جانڑدا ۔ نہ اَسمان دے فرشتے نہ پوتر پَرصرف باپ ۔ ‏33 خبردار ! جاگدے تے دُعا کریندے رَہو کیوں جو تُساں نئیں جانڑدے جو اوہ وقت کِیں وَیلے آسی ۔ ‏34 ایہہ اُوں آدمی وانگوں ہے جیہڑا پردیس گِیا، تے اُونیں گھر تُوں وَیندے وَیلے آپنڑے نوکراں کُوں اختیارڈِتا ،یعنی ہر ہِک کُوں اُوندی ذمہ داری ڈسا ڈِتی تے چوکیدار کُوں حکم ڈِتا جو جاگدا رَہوے ۔ ‏35 بس جاگدے رَہو کیوں جو تُساں نئیں جانڑدے جو گھر دا مالک کِیں وَیلے آسی ۔ شام کُوں یا اَدھی رات کُوں یا کُکڑ دے بانگ ڈیندے وَیلے یا سویر کُوں ۔ ‏36 ایویں نہ تھیوے جو اوہ اچانک آ تے تُہاکُوں سُتا ڈیکھے۔ ‏37 تے جیہڑا کُجھ میں تُہاکُوں آہدھا ہاں ، اُوہو سبھ کُوں آہدھا ہاں جو جاگدے رہو ۔