‏5 یہُودیہ دے بادشاہ ہیرودیس دے زمانے ءچ اَبِیاہ دے فریق ءچوں زکریاہ ناں دا ہِک کاہن ہا ،تے اُوندی ذال ہارون دی اولاد ءچوں ہئی تے اُوندا ناں اِلیشِبَع ہا ۔ ‏6 اوہ ڈوہائیں خُدا دی نظر ءچ راستباز تے خُدا دے سارے حُکماں تےقانوناں اُتے بے عیب عمل کریندے ہَن ۔ ‏7 تے اُنہاں دے اولاد نہ ہئی کیوں جو اِلیشِبَع بانجھ ہئی تے اوہ ڈوہیں عمر رسیدہ ہَن ۔

‏8 جِیں ویلے زکریاہ خُدا دے حضور آپنڑے فریق دی واری تے کہانت دے فرائض ڈیندا پیا ہا تاں اِیویں تھیّا ‏9 جو کہانت دے دستور دے مطابق اُوندے ناں دا قُرعہ نِکلیا جو خُداوند دے مَقدِس ءچ وَنج تے بخور ^a بخاوے ۔ ‏10 تے لوکاں دی ساری بِھیڑ بخور بخاوݨ وَیلے باہر دُعا کریندی پئی ہئی ۔ ‏11 جو خُداوند دا فرشتہ بخُور دے مذبح دے سَجے پاسوں کھڑا اُونکُوں نِظر آیا ۔ ‏12 زکریاہ اُونکُوں ڈیکھ تے گھبرا گِیا تے اُوندے اُتے دہشت چھا گئی ۔ ‏13 پَر فرشتے نیں اُونکُوں آکھیا اے زکریاہ ! خوف نہ کر کیوں جو تیڈی دُعا سُنڑی گئی ہے تے تیڈے کیتے تیڈی ذال اِلیشِبَع دے پوتر ہوسی ۔ تُوں اُوندا ناں یُوحنّا رکھیں ۔ ‏14 تیکُوں خوشی تے شادمانی ہوسی تے بہُوں سارے لوک اُوندی پیدائش تُوں خوش تھیسن ۔ ‏15 کیوں جو اوہ خُداوند دے حضور ءچ بزُرگ ہوسی، تے ہرگز نہ مَے نہ کوئی بئی شراب پی سی، تے آپنڑیں ماں دے پیٹ ای تُوں رُوح القُدس نال بھریج ویسی ۔ ‏16 تے بہُوں سارے بنی اِسرائیل کُوں خُداوند دی راہ اُتے جیہڑا اُنہاں دا خُدا ہے وَلا گِھن آسی ۔ ‏17 تے اوہ ایلیّاہ دی رُوح تے قوت ءچ اُوندے اَگُوں اَگُوں ٹُرسی تاں جو پیُو دا دِل اولاد دے پاسوں تے نافرماناں کُوں راستبازاں دی حِکمت دے پاسوں پھیر ڈیوے تے خُداوند کیتے ہِک مُستعِد قوم تیار کرے ۔

‏18 زکریاہ ہ نیں فرشتہ کُوں آکھیا میں اِیں گالھ کُوں کیویں جانڑاں؟ کیوں جو میں تاں بُڈھا ہاں تے میڈی ذال عمر رسیدہ ہے ۔

‏19 فرشتہ نیں جواب ڈِتا میں جبرائیل ہاں جیہڑا خُدا دے حضور کھڑا رہندا ہاں ،تے اِیں واسطے بھیجیا گِیا ہاں جو تیڈے نال کلام کراں تے تیکُوں اِنہاں گالھیں دی خوشخبری سُنڑاواں ۔ ‏20 تے ڈیکھ جیہڑے ڈینہہ تَئیں ایہہ گالھیں پوریاں نہ تھی وَنجنڑ تیڈی زبان بند رَہسی تے تُوں بول نہ سگسیں کیوں جو تُوں میڈے گالھیں دا ،جیہڑیاں آپنڑےوقت اُتے پوریاں تھیسن ، یقین نئیں کیتا ۔

‏21 تے لوک زکریاہ دا اِنتظار کریندے، تے حیران ہَن جو اُونکُوں مَقدِس ءچ اِتنی دیر کیوں لگی ۔ ‏22 جِیں وَیلے اوہ باہر آیا تاں بول نہ سگیا ۔ پس لوک سمجھ گئے جو اُونیں مَقدِس ءچ رویا ڈِٹھی ہے تے اوہ اُنہاں نال اِشارے کریندا ہا تے گونگا ای ریہا ۔

‏23 وَل اِیویں تھیّا جو جِیں وَیلے اُوندی خدمت دے ڈینہہ پورے تھی گئے تاں اوہ آپنڑے گھر گِیا ۔ ‏24 اِنہاں ڈینہاں دے بعد اُوندی ذال اِلیشِبَع حاملہ تھئی تے اُونیں آپنڑے آپ کُوں پنج مہینے تَئیں ایہہ آکھ تے لُکائی رکھیا جو ‏25 جِیں وَیلے خُدا میڈی رُسوائی لوکاں ءچوں دُور کرݨ کیتے میڈے اُتے نظر کیتی اُنہاں ڈینہاں ءچ اُونیں میڈے کیتے ایویں کیتا ۔

‏26 چھِینویں مہینے ءچ خُدا نیں جبرائیل فرشتہ کُوں گلیل دے ہِک شہر ناصرت ءچ ہِک کنواری دے کولھ بھیجیا ‏27 جِیندی منگڑیں یُوسف ناں دے ہِک آدمی نال تھی چُکی ہئی جیہڑا داؤد دی اولاد ءچوں ہا ۔تے اُوں کنواری دا ناں مریم ہا ۔ ‏28 فرشتہ نیں اُوندے کولھ آتے آکھیا سلام تیکُوں جِیندے اُتے فضل تھیّا ہے ! خُداوند تیڈے نال ہے ۔

‏29 اوہ اِیں کلام تُوں بہُوں گھبرا گئی تے سوچنڑ لگی جو ایہہ کیجھا کلام ہے ۔ ‏30 فرشتہ نیں اُونکُوں آکھیا اے مریم ! خوف نہ کر کیوں جو خُدا دی طرفوں تیڈے اُتے فضل تھیّا ہے ۔ ‏31 تے ڈیکھ تُوں حاملہ تھیسیں تے تیڈے پوتر جم سی ۔ اُوندا ناں یسُوع رکھیں ۔ ‏32 اوہ بزُرگ ہوسی تے خُدا دا پوتر اَکھویسی تے خُداوند خُدا اُوندے پیُو داؤد دا تخت اُونکُوں ڈیسی۔ ‏33 تے اوہ یعقوب دے گھرانے اُتے ہمیشاں تَئیں بادشاہی کریسی تے اُوندی بادشاہی دا اَخیر نہ ہوسی ۔

‏34 مریم نیں فرشتہ کُوں آکھیا ایہہ کیویں تھیسی جِیں ویلے میں مَرد کُوں نئیں جانڑدی ؟

‏35 فرشتہ نیں جواب ءچ اُونکُوں آکھیاجو رُوح القُدس تیڈے اُتے نازل تھیسی تے خُدا تعالیٰ دی قدرت تیڈے اُتے چھاں کریسی تے اِیں وجہ کنُوں اوہ مولود ِمُقدس ، خُدا دا پوتر اَکھویسی۔ ‏36 تے ڈیکھ تیڈی رشتہ دار اِلیِشبَع کُوں وی بَڑھیپے ءچ پوتر تھیوݨ آلا ہے تے اوہ جیہڑی بانجھ اَکھویندی ہئی ، اُونکُوں چھِینواں مہینہ ہے ۔ ‏37 کیوں جو جیہڑا قول خُدا دی طرفوں ہے اوہ ہرگز بے تاثیر نہ ہوسی ۔

‏38 مریم آکھیا ڈیکھ میں خُداوند دی بندی ہاں ،میڈے کیتے تیڈے قول دے مطابق تھیوے ۔ وَل فرشتہ اُوندے کولُھوں چلیا گیا ۔

‏39 اُونہئی ڈینہاں ءچ مریم اُٹھی تے جلدی نال پہاڑی علاقے ءچ یہُوداہ دے ہِک شہر کُوں گئی ۔ ‏40 تے زکریاہ دے گھر ءچ داخل تھی تے اِلیِشبَع کُوں سلام کیتا ‏41 تے جیویں ای اِلیِشبَع مریم دا سلام سُنڑیا تاں بال اُوندے پیٹ ءچ اُچھل پِیا تے اِلیِشبَع رُوح القُدس نال بھریج گئی ‏42 تے اُچی آواز نال آکھنڑ لگی جو تُوں عورتاں ءچوں مبارک ہیں تے تیڈے پیٹ دا پھل مبارک ہے ۔ ‏43 میڈے اُتے ایہہ فضل کِتھوں تھیّا جو میڈے خُداوند دی ماں میڈے کولھ آئی ؟ ‏44 کیوں جو ڈیکھ ! جیویں ای تیڈے سلام دی آواز میڈے کَناں ءچ پُجی ، بال خوشی نال میڈے پیٹ ءچ اُچھل پِیا ۔ ‏45 تے مبارک ہیں تُوں جیہڑ ی اِیمان گِھن آئی کیوں جو جیہڑے گالھیں خُداوند دے طرفوں تیکُوں آکھیاں گئیاں ہَن اوہ پوریاں تھیسن ۔

‏46 وَل مریم آکھیا

‏56 تے مریم تقریباً تَرے مہینے تَئیں اِلیِشبَع دے نال رہ تے وَلا آپنڑے گھر وَل گئی ۔

‏57 تے اِلیِشبَع دے وضع ِ حمل دا وقت آگِیا تے اُوندے پوتر جمیا ۔ ‏58 تے اُوندے ہمسائے تے رشتہ داراں ایہہ سُنڑ تے جو خُداوند نیں اُوندے اُتے وَڈا کرم کیتے ، اُوندے نال خوشی منائی ۔

‏59 تے اَٹھویں ڈینہہ اِیویں تھیّا جو اوہ بال دا ختنہ کراوݨ کیتے آئے تے اُوندا ناں اُوندے پیوُ دے ناں اُتے زکریاہ رکھنڑ لگے ۔ ‏60 پَر اُوندی ماں آکھیا نئیں بلکہ اُوندا ناں یُوحنّا رکھیا وَنجے ۔

‏61 اُنہاں اُونکُوں آکھیا جو تیڈے خاندان ءچ تاں کہیں دا وی ایہہ ناں نئیں ۔ ‏62 اُنہاں اُوندے پیُوکُوں اِشارہ کیتا جو تُوں اُوندا ناں کیا رکھنڑاں چاہندا ہیں ؟

‏63 اُونیں تختی منگوائی تے اُوندے اُتے ایہہ لکھ ڈِتا جواُوندا ناں یُوحنّا ہے تے سبھ حیران رہ گئے۔ ‏64 اُونہئی وَیلے اُوندا مُنہ تے زبان کھُل گئی تے اوہ بولنڑ تے خُدا دی حمد کرݨ لگا ۔ ‏65 تے اُنہاں دے آسے پاسے دے ساریاں لوکاں اُتے دہشت چھا گئی تے یہودیہ دے سارے پہاڑی علاقے ءچ اِنہاں سبھ گالھیں دا چرچا تھیوݨ لگا ۔ ‏66 تے سبھ سُننڑ آلیاں نیں دِل ءچ سوچ تے آکھیاجو ایہہ چھوہر کیجھا تھیسی ؟ کیوں جو خُدا دا ہَتھ اُوندے اُتے ہا۔

‏67 تے اُوندا پیُو زکریاہ رُوح القُدس نال بھریج گِیا تے نبوت کرݨ لگا جو

‏68 خُداوند اِسرائیل دے خُدا دی حمد تھیوے،

‏69 تے آپنڑے خادم داؤد دے گھرانے ءچ ساڈے کیتے نجات دہندہ برپا کیتا ۔

‏71 یعنی ساکُوں ساڈے دشمنڑاں تُوں

‏80 تے اوہ چھوہر وَدھدا تے رُوح ءچ قوت پیندا گِیا تے اِسرائیل اُتے ظاہر تھیوݨ تَئیں بیابان ءچ ریہا ۔