‏4 جِیں وَیلے کلام کر گِھدا تاں شمعون کُوں آکھیا کشتی کُوں جِھکے پانڑی ءچ گِھن جُل تے تُساں شکار کیتے آپنڑے جال سَٹو ۔

‏5 شمعون جواب ءچ آکھیا اے اُستاد ! اَساں ساری رات محنت کیتی ہے پَر کُجھ ہَتھ نئیں آیا ، پَر تیڈے آکھنڑ اُتے جال سَٹیندے ہاں ۔ ‏6 جِیں وَیلے اُنہاں جال سَٹے تاں مچھیاں دا بہُوں وڈا غول پکڑ تے گِھن آئے جو اُنہاں دے جال پڑیجنڑ لگے ۔ ‏7 تے اُنہاں ڈوجھی کشتی آلے ساتھیاں کُوں اِشارہ کیتا جو آؤ ساڈی مدد کرو۔ بس اُنہاں آتے ڈوہائیں کشتیاں مچھیاں نال اِتھوں تئیں بھر ڈتیاں جو ڈُبنڑ لگ گئیاں ۔ ‏8 شمعون پطرس ایہہ ڈیکھ تے یسُوع دے پیراں اُتے ڈھٹھا تے آکھیا اے خُداوند ! میڈے کولُھوں چلیا وَنج کیوں جو میں گنہگار آدمی ہاں ۔

‏9 کیوں جو مچھیاں دے اِیں شکار دی وجہ کنُوں شمعون تے اُوندے دوست بہُوں حیران تھئے۔ ‏10 تے ایہو حال زبدی دے پوتراں یعقوب تے یُوحنّا دا ہا جیہڑے شمعون دے ساتھی ہَن ۔ یسُوع شمعون کُوں آکھیا ڈر نہ ۔ ہُنڑ کنُوں تُوں آدمیاں کُوں پکڑیسیں^a ۔

‏11 او ہ کشتیاں کُوں کنارے اُتے گِھن آئے تے سبھ کُجھ چھوڑ تے اُوندے پچُھوں تھی پئے ۔

‏12 جِیں وَیلے اوہ ہِک شہر ءچ ہا تاں ڈیکھو ہِک آدمی جِیندے سارے جِسم اُتے کوڑھ ہا ، یسُوع کُوں ڈیکھ تے مُنہ بھرنے ڈھے تے اُوندی مِنت کرݨ لگا جو اے خُداوند ! جے تُوں چاہویں تاں میکُوں پاک صاف کر سگدا ہیں ۔

‏13 اُونیں آپنڑا ہَتھ اُوندے اُتے رکھ تے آکھیا میں چاہندا ہاں جو تُوں پاک صاف تھی وَنج، تے فوراً اُوندا کوڑھ ٹھیک تھی گِیا ۔ ‏14 تے اُونیں اُونکُوں تاکید کیتی جو کہیں کُوں کُجھ نہ آکھیں بلکہ سِدھا کاہِن دے کولھ وَنج تے آپنڑے آپ کُوں ڈِکھا تے آپنڑے نال اوہ نذراں وی گِھدی وَنج جیہڑیاں موسیٰ پاکیزگی کیتے مقرر کیتیاں ہِن تاں جو لوکاں کیتے گواہی ہووے ۔

‏15 پَر یسوع دے بارے سبھ کُوں پتا چل گِیا تے بہُوں لوک جمع تھی گئے تاں جو اُوندی سُننڑ تے آپنڑیاں بیماریاں کنُوں شِفا پاوݨ ۔ ‏16 پَر اوہ بیابان ءچ الگ وَنج تے دُعا کریندا ہا ۔

‏17 ہِک ڈینہہ اِیویں تھیّا جویسوع تعلیم ڈیندا پیا ہا تے کُجھ فریسی تے فقیہہ جیہڑے گلیل تے یہُودیہ دے ہر دیہات تے یروشلیم کنُوں آئے ہَن ، اُتھاں بیٹھے ہَن تے خُداوند دی قدرت شِفا ڈیوݨ کیتے اُوندے نال ہئی ۔ ‏18 تے ڈیکھو کئی لوک ہِک مفلُوج کُوں کھٹ اُتے گِھن آئے تے کوشش کیتی جو اُونکُوں گھر دے اندر اُوندے سامنڑے رکھنڑ ۔ ‏19 جِیں وَیلے بِھیڑ دی وجہ کنُوں اُونکُوں اندر نہ گِھن تے وَنج سگے تاں چھت دے اُتے چڑھ گئے تے کھپریل ہٹا تے مفلُوج کُوں کھٹ سمیت لوکاں دے اَدھ ءچ یسُوع دے سامنڑے لہا ڈِتا ۔ ‏20 اُونیں اُنہاں دا اِیمان ڈیکھ تے آکھیا اے جوان ! تیڈے گُناہ معاف تھئے ۔

‏21 اِیں تُوں فقیہہ تے فریسی سوچنڑ لگے جو ایہہ آدمی کوݨ ہے جیہڑا کُفر بَکدے ؟ خُدا دے سِوا کوݨ گُناہ معاف کر سگدے ؟

‏22 یسُوع اُنہاں دے خیال معلوم کر تے جواب ءچ اُنہاں کُوں آکھیا تُساں آپنڑے دِلاں ءچ کیا سوچیندے ہِوے ؟ ‏23 کیا ایہہ آکھنڑ سوکھا ہے جو تیڈے گُناہ معاف تھئے، یا ایہہ آکھنڑ جو اُٹھی تے ٹُر پھر ؟ ‏24 پَر اِیں واسطے جو تُہاکُوں پتا لگے جو ابن ِآدم کُوں زمین اُتے گُناہ معاف کرݨ دا اِختیار ہے ، اُونیں مفلُوج کُوں آکھیا میں تیکُوں آہدھا ہاں اُٹھی تے آپنڑیں کَھٹ چا تے آپنڑے گھر وَنج ۔

‏25 تے اوہ اُونہئی وَیلے اُنہاں دے سامنڑے کھڑا تھی گِیا تے جیہڑی کھٹ اُتے پِیا ہا اُونکُوں چا تے خُدا دی حمد کریندے ہوئے آپنڑے گھر چلیا گِیا ۔ ‏26 اوہ سبھ حیران تھی گئے تے خُدا دی حمد کرݨ لگے تے بہُوں ڈر گئے تے آکھنڑ لگے جو اَج اَساں عجیب گالھیں ڈِٹھیاں ہِن ۔

‏27 اِنہاں گالھیں دے بعد اوہ باہر گِیا تے ہِک محصُول گِھننڑ آلے کُوں جِیندا ناں لاوی ہا ، محصُول دی چوکی اُتے بیٹھے ڈِٹھا تے اُونکُوں آکھیا میڈے پچُھوں تھی پو ۔ ‏28 اوہ کھڑا تھیّا تے سبھ کُجھ چھوڑ تے اُوندے پچُھوں تھی پِیا ۔

‏29 وَل لاوی نیں آپنڑے گھر ءچ اُوندی وَڈی ضیافت کیتی تے اُتھاں محصُول گِھننڑ آلے تے ڈوجھے لوکاں دی ، جیہڑے ضیافت ءچ شریک ہَن ، وَڈی بِھیڑ ہئی ۔ ‏30 فریسی تے اُنہاں دے فقیہہ یسوع دے شاگرداں کُوں شکایت کرݨ تے ایہہ آکھنڑ لگے جو تُساں محصُول گِھننڑ آلیاں تے گنہگاراں دے نال کیوں کھاندے پِیندے ہِوے ؟

‏31 یسُوع جواب ءچ اُنہاں کُوں آکھیا جو بیماراں کُوں طبیب دی لوڑ ہوندی ہے نہ جو تندرستاں کُوں ۔ ‏32 میں راستبازاں کُوں نئیں بلکہ گنہگاراں کُوں توبہ کیتے سَڈݨ آیا ہاں ۔

‏33 تے اُنہاں اُونکُوں آکھیا جو یُوحنّا دے شاگرد تاں اکثر روزہ رکھیندے تے دُعاواں منگدے ہِن تے اِیویں ای فریسیاں دے وی، پَر تیڈے شاگرد تاں کھاندے پِیندے ہِن ۔

‏34 یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا کیا تُساں گھوٹ دی موجودگی ءچ براتیاں کنُوں روزہ رکھوا سگدے ہِوے ؟ ‏35 پَر اوہ ڈینہہ آسن جِیں وَیلے گھوٹ اُنہاں کنُوں جُدا کیتا ویسی، وَل اُنہاں ڈینہاں ءچ اوہ روزہ رکھیسن۔

‏36 تے اُونیں ہِک تمثیل وی اُنہاں کُوں سُنڑائی جو نویں پُشاک کُوں پھاڑ تے اُوندی ٹاکی پُرانڑی پُشاک اُتے کوئی آدمی نئیں لیندا ، نئیں تاں نویں پُشاک وی پھٹ ویسی تے نویں پُشاک دی ٹاکی پُرانڑی پُشاک نال نہ رَلسی۔ ‏37 تے کوئی شخص نویں مے پُرانڑیاں مشکاں ءچ نئیں بھریندا کیوں جو مَشکاں نویں مے دی وجہ کنُوں پَھٹ ویسن ، تے مے تے مشکاں ڈوہائیں برباد تھی ویسن۔ ‏38 بلکہ نویں مے کُوں نویاں مشکاں ءچ بھرݨ چاہیدے ۔ ‏39 تے کوئی آدمی پُرانڑی مے پی تےنویں دی خواہش نئیں کریندا کیوں جو اوہ آہدھا ہے جو پُرانڑی ای چنگی ہے ۔