‏6 یسُوع اُنہاں دے نال چلیا پَر جِیں وَیلے اوہ اُوندے گھر دے قریب پُجیا تاں صوبہ دار کُجھ دوستاں دے ذریعے اُونکُوں اَکھوا بھیجیا جو اے خُداوند تکلیف نہ کر، کیوں جو میں اِیں لائق نئیں جو تُوں میڈی چھت تَلے آنویں ۔ ‏7 اِیں واسطے میں آپنڑے آپ کُوں وی اِیں لائق نہ سمجھیا جو تیڈے کولھ آنواں بلکہ زبان کنُوں آکھ ڈے تاں میڈا نوکر شِفا پا گھنسی، ‏8 کیوں جو میں وی ڈوجھے دے اِختیار ءچ ہاں تے سپاہی میڈے اِختیار ءچ ہِن، تے جِیں وَیلے میں ہِک کُوں آہدھا ہاں جو وَنج تاں اوہ چلیا ویندے، تے ڈوجھے کُوں جو آ تاں اوہ آ ویندے ،تے آپنڑے نوکر کُوں جو ایہہ کر تاں اوہ کریندے ۔

‏9 یسُوع ایہہ سُنڑ تے اُوندے اُتے حیران تھیّا تے مُڑ تے پچُھوں آوݨ آلیاں لوکاں کُوں آکھیا میں تُہاکُوں آہدھا ہاں جو میں اِسرائیل ءچ وی ایجھا اِیمان نئیں ڈِٹھا ۔

‏10 تے بھیجے ہوئے لوکاں نیں گھر واپس آ تے اُوں نوکر کُوں تندرست پایا ۔

‏11 تھوڑے عرصہ بعد اِیویں تھیّا جو اوہ نائین ناں دے ہِک شہر کُوں گِیا تے اُوندے شاگرد تے بہُوں سارے لوک اُوندے نال ہَن ۔ ‏12 جِیں وَیلے اوہ شہر دے پھاٹک دے نیڑے پُجیا تاں ڈیکھو ہِک مُردہ کُوں باہر گِھدی ویندے ہَن ۔ اوہ آپنڑیں ماں دا ہِکو ہِک پوتر ہا تے اوہ بیوہ ہئی، تے شہر دے بہُوں سارے لوک اُوندے نال ہَن ۔ ‏13 اُونکُوں ڈیکھ تے خُداوند کُوں اُوندے اُتے ترس آیا تے اُونکُوں آکھیا نہ رو۔ ‏14 وَل اُونیں کولھ آتے جنازہ کُوں ہَتھ لایا تے مونڈھا ڈیوݨ آلے کھڑ گئے ،تے اُونیں آکھیا اے جوان! میں تیکُوں آہدھا ہاں اُٹھی ۔ ‏15 اوہ مُردہ اُٹھی بیٹھا تے بولنڑ لگ پیا تے اُونیں اُونکُوں اُوندی ماں دے سپُرد کر ڈِتا ۔

‏16 تے سبھ اُتے دہشت چھا گئی تے اوہ خُدا د ی حمد کر تے آکھنڑ لگے جو ساڈے ءچ ہِک وَڈے نبی دا ظہور تھئے تے خُدا آپنڑے لوکاں اُتے نگاہ کیتی ہے ۔

‏17 تے اُوندی نسبت ایہہ خبر سارے یہُودیہ تے آسوں پاسوں پھیل گئی ۔

‏18 یُوحنّا کُوں اُوندے شاگرداں اِنہاں سبھ گالھیں دی خبر ڈِتی ۔ ‏19 اِیں پارُوں یُوحنّا آپنڑے شاگرداں ءچوں ڈو کُوں سَڈ تے خُداوند دے کولھ ایہہ پُچھنڑ کیتے بھیجیا جو آوݨ آلا تُوں ای ہیں یا اَساں کہیں بئے دی راہ ڈیکھوں ؟

‏20 اُنہاں اُوندے کولھ آتے آکھیا یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے نیں ساکوں تیڈے کولھ ایہہ پُچھنڑ بھیجے جو آوݨ آلا تُوں ای ہیں یا اَساں کہیں بئے دی راہ ڈیکھوں ؟

‏21 اُونہئی وَیلے اُونیں بہُوں لوکاں کُوں بیماریاں تے مصیبتاں تے بد رُوحاں کنُوں نجات بخشی تے بہُوں سارے اَندھیاں کُوں بینائی عطا کیتی ۔ ‏22 اُونیں جواب ءچ اُنہاں کُوں آکھیا جو جیہڑا کُجھ تُساں ڈِٹھا تے سُنڑیا ہے وَنج تے یُوحنّا کُوں بیان کر ڈیؤ جو اَندھے ڈیدھے ہِن ، مَنڈے ٹُردے ہِن ، کوڑھی پاک صاف کیتے ویندے ہِن ، ڈورے سُنڑدے ہِن ، مُردے زندہ کیتے ویندے ہِن ، غریباں کُوں خوشخبری سُنڑائی ویندی ہے ۔ ‏23 مُبارک ہے اوہ جیہڑا میڈی وجہ کنُوں ٹھوکر نہ کھاوے ۔

‏24 جِیں وَیلے یُوحنّا دے قاصد چلے گئے تاں یسُوع بِھیڑ کُوں یُوحنّا دے بارےءچ آکھنڑ لگا جو تُساں بیابان ءچ کیا ڈیکھنڑ گئے ہوے ؟ کیا ہوا نال ہِلدے ہوئے کانےکُوں ؟ ‏25 تاں وَل کیا ڈیکھنڑ گئے ہوے ؟ کیا نفیس کپڑا پاتے ہوئے شخص کُوں ؟ ڈیکھو جیہڑے نفیس کپڑے پیندے ہِن تے عیش و عشرت کریندے ہِن، اوہ بادشاہی محلاں ءچ رہندے ہِن ۔ ‏26 تاں وَل تُساں کیا ڈیکھنڑ گئے ہوے ؟ کیا ہِک نبی کُوں ؟ ہاں ، میں تُہاکُوں آہدھا ہاں جو نبی کنُوں وی وَڈے کُوں ۔ ‏27 ایہہ اُوہو ہے جِیندے بارے ءچ لکھیا ہے جو

‏29 تے جِیں وَیلے سبھ عام لوکاں سُنڑیا تاں اُنہاں تے محصُول گِھننڑ آلیاں نیں وی یُوحنّا دا بپتسمہ گِھن تے خُدا کُوں برحق مَن گِھدا ۔ ‏30 پَر فریسیاں تے شریعت دے عالماں اُوں کنُوں بپتسمہ نہ گِھن تے خُدا دے اِرادے کُوں آپنڑیں نسبت رَد کرڈِتا۔

‏31 یسوع آکھیا میں اِیں زمانے دے لوکاں کُوں کیندے نال تشبیہ ڈیواں، تے اوہ کئیں وانگوں ہِن؟ ‏32 اوہ اُنہاں چھوہراں وانگوں ہِن جیہڑے بازار ءچ بیٹھے ہوئے ہِک بئے کُوں سَڈ تے آہدھے ہِن جو

‏36 وَل کہیں فریسی یسوع کُوں دعوت ڈِتی جو میڈے گھر کھانڑا کھا۔ بس اوہ اُوں فریسی دے گھر وَنج تے کھانڑا کھاوݨ بیٹھا ۔ ‏37 تاں ڈیکھو اُوں شہر دی ہِک بد کردار عورت ایہہ سُنڑ تے جو اوہ اُوں فریسی دے گھر ءچ کھانڑا کھاوݨ بیٹھے ، سنگ ِ مرمر دے عطردان ءچ عِطر گِھن آئی ۔ ‏38 تے اُوندے پچُھوں کھڑ تےروندے ہوئے اُوندے پیراں کُوں ہَنجؤاں نال پوساوݨ لگی تے آپنڑے والاں نال پونجھیا تے اُوندے پیراں کُوں بوسے ڈے تے اُنہاں اُتے عِطر سَٹیا۔ ‏39 جِیں فریسی اُوندی دعوت کیتی ہئی اوہ ایہہ ڈیکھ تے آپنڑے دل ءچ آکھنڑ لگا جو جے ایہہ شخص نبی ہوندا تاں جاݨ گِھندا جو جیہڑی اُونکُوں ہَتھ لیندی پئی ہے اوہ کوݨ تے کیجھی عورت ہے کیوں جو بدکردار ہے ۔

‏40 یسُوع جواب ءچ اُونکُوں آکھیا اے شمعون! میں تیکُوں کُجھ آکھنڑ چاہندا ہاں ۔ اُونیں آکھیا جی اُستاد! آکھ۔

‏41 کہیں ساہوکار دے ڈو قرضدار ہَن ۔ ہِک پَنج سو دینار دا تے ڈوجھا پنجھاہ دینار دا ۔ ‏42 جِیں وَیلے اُنہاں کولھ قرض ڈیوݨ کیتے کُجھ نہ ریہا تاں اُونیں ڈوہائیں دا قرض بخش ڈِتا ۔بس اُنہاں ڈوہائیں ءچوں کیہڑا اُونکُوں زیادہ پیار کریسی ؟

‏43 شمعون جواب ءچ آکھیا میڈے خیال ءچ اوہ جِینکُوں زیادہ بخشیا ۔ اُونیں اُونکُوں آکھیا تیڈا فیصلہ ٹھیک ہے ۔ ‏44 تے وَل اُوں عورت اَل مُڑ تے شمعون کُوں آکھیا کیا تُوں اِیں عورت کُوں ڈیدھا ہیں ؟ میں تیڈے گھر ءچ داخل تھیّا، تَیں میکُوں پیر دھووݨ کیتے پانڑی نہ ڈِتا، پَر اِیں عورت آپنڑے ہنجؤاں نال میڈے پیر پوسا ڈِتے تے آپنڑے والاں نال اُنہاں کُوں پونجھیا ۔ ‏45 تَیں میکُوں بوسہ نہ ڈِتا پَر جیہڑے وَیلے کنُوں میں اندر آیا ہاں اِیں عورت میڈے پیر چومنڑ نئیں چھوڑے ۔ ‏46 تَیں میڈے سِر اُتے تیل نہ سَٹیا پَر اِیں عورت میڈے پیراں اُتے عِطر ویٹ ڈِتا ۔ ‏47 اِیں واسطے میں تیکُوں آہدھا ہاں جو اِیندے گناہ جیہڑے بہُوں ہَن ، معاف تھئے کیوں جو اِیں بہُوں محبت کیتی، پَر جِیندے تھوڑے گُناہ معاف تھئے اوہ تھوڑی محبت کریندے ۔

‏48 وَل اُوں عورت کُوں آکھیا تیڈے گُناہ معاف تھئے ۔

‏49 تے جیہڑے اُوندے نال کھانڑا کھاوݨ بیٹھے ہَن، آپنڑے دل ءچ آکھنڑ لگے جو ایہہ کوݨ ہے جیہڑا گُناہ وی معاف کریندے ؟

‏50 پَر اُونیں عورت کُوں آکھیا تیڈے اِیمان تیکُوں بچا گِھدے، سلامت وَنج۔