‏4 وَل جِیں وَیلے وڈی بِھیڑ جمع تھئی تے ہر شہر دے لوک اُوندے کولھ آندے ہَن، اُونیں تمثیل ءچ آکھیا جو

‏5 ہِک بیج رہاوݨ آلا بیج رہاوݨ گِیا تے رہیندے وَیلے کُجھ بیج رستے دے کنارے اُتے ڈھٹھا جیہڑا لَتڑیج گِیا تے ہوا دے پَکھیں نیں اُونکُوں چُگ گِھدا ۔ ‏6 کُجھ چٹان اُتے ڈھٹھا تے پھپھڑ تے سُک گِیا کیوں جو اُونکُوں نمی نہ مِلی۔ ‏7 کُجھ جھاڑیاں ءچ ڈھٹھا تے جھاڑیاں اُوندے نال وَدھ تے اُونکُوں دَبا گِھدا ۔ ‏8 تے کُجھ چنگی زمین اُتے ڈھٹھا تے پھپھڑ تے وَدھ گِیا تے سو گُنا پھل گِھن آیا ۔

ایہہ آکھ تے اُونیں ہُوکا ڈِتا، جِیندے سُننڑ دے کَن ہووݨ اوہ سُنڑ گِھنے!

‏9 اُوندے شاگرداں اُوں کنُوں پُچھیا جو ایہہ تمثیل کیا ہے ؟ ‏10 اُونیں آکھیا تُہاکُوں خُدا دی بادشاہی دے رازاں دی سمجھ ڈِتی گئی ہے پَر ڈوجھیاں کُوں ایہہ تمثیلاں ءچ بیان کیتا ویندے تاں جو ڈیدھے ہوئے نہ ڈیکھنڑ تے سُنڑدے ہوئے نہ سمجھنڑ ۔

‏11 اوہ تمثیل ایہہ ہے جو بیج خُدا دا کلام ہے، ‏12 رستے دے کنارے آلے اوہ ہِن جنہاں سُنڑیا ، وَل اِبلیس آتے اُنہاں دے دل ءچوں کلام کُوں کَڈھ تے گِھن ویندے ، ایویں نہ تھیوے جو اِیمان گِھن آوݨ تے نجات پاوݨ ۔ ‏13 تے چٹان آلے اوہ ہِن جیہڑے کلام کُوں سُنڑ تے اُونکُوں خوشی نال قبول تاں کریندے ہِن پِر جڑھ نئیں رکھیندے۔ پَر کُجھ عرصہ تَئیں اِیمان رکھ تے اَزمائش دے وَیلے پَھر ویندے ہِن ‏14 تے جیہڑا جھاڑیاں ءچ ڈھٹھا اُوں کنُوں اوہ لوک مُراد ہِن جنہاں نیں سُنڑیا پَر آہستہ آہستہ زندگی دی فکراں تے دولت تے عیش و عشرت ءچ پھس ویندے ہِن تے اُنہاں د اپھل پَکدا نئیں ۔ ‏15 پَر چنگی زمین آلے اوہ ہِن جیہڑے کلام کُوں سُنڑ تے عُمدہ تے نیک دِل ءچ سنبھالی رکھیندے تے صبر نال پھل گِھن آندے ہِن ۔

‏16 کوئی شخص ڈیوا بال تے تھاں نال لُکیندا نئیں تے نہ پلنگ دے تَلے رکھیندے بلکہ ڈیواٹ اُتے رکھیندے تاں جو اندر آوݨ آلیاں کُوں سوجھلا نظر آوے ۔

‏17 کیوں جو کوئی چیز لُکی نئیں جیہڑی ظاہر نہ تھی ویسی ،تے نہ ای کوئی ایجھی پوشیدہ گالھ ہے جِیندا پتا نہ چل سی تے نظر نہ آسی ۔

‏18 بس خبردار رہو جو تُساں کیویں سُنڑدے ہِوے، کیوں جو جِیندے کولھ ہے اُونکُوں ڈِتا ویسی، تے جِیندے کولھ کُجھ نئیں، اُوندے کنُوں اوہ وی جیہڑا اُوندے کولھ ہے گِھن گھِدا ویسی۔

‏19 وَل یسوع دی ماں تے اُوندے بِھرا اُوندے کولھ آئے پَر بِھیڑ دی وجہ کنُوں اُوندے کولھ نہ پُج سگے ۔ ‏20 تے اُونکُوں خبر ڈِتی گئی جو تیڈی ماں تے تیڈے بِھرا باہر کھڑے ہِن تے تیکُوں مِلنڑ چاہندے ہِن ۔

‏21 اُونیں جواب ءچ اُنہاں کُوں آکھیا جو میڈی ماں تے میڈے بِھرا تاں ایہہ ہِن جیہڑے خُدا دا کلام سُنڑدے تے اُوندے اُتے عمل کریندے ہِن ۔

‏22 وَل ہِک ڈینہہ اِیویں تھیّا جو اوہ تے اُوندے شاگرد کشتی ءچ سوار تھئے تے اُونیں اُنہاں کُوں آکھیا آؤ جھیل دے پار جُلوں ۔ بس اوہ روانہ تھئے۔ ‏23 پَر جیہڑے وَیلے کشتی چلدی ویندی ہئی تاں اوہ سَم گِیا۔ تے جھیل ءچ وَڈی اندھاری آئی تے کشتی پانڑی نال بھریجنڑ لگ گئی تے اوہ خطرے ءچ ہَن ۔ ‏24 اُنہاں کولھ آتے اُونکُوں جگایا تے آکھیا جو مالک مالک اَساں ہلاک تھئے ویندے ہاں !

اُونیں اُٹھی تے ہوا تے پانڑی دے زور شور کُوں دَڑکا ڈِتا، تے ڈوہائیں جھلیج گئے تے سکون تھی گِیا ۔ ‏25 اُونیں اُنہاں کُوں آکھیا تُہاڈا اِیمان کِتھاں گِیا ؟

اوہ ڈر گئے تے بہُوں حیران تھی تے ہِک بئے کُوں آکھنڑ لگے جو ایہہ کوݨ ہے ؟ ایہہ تاں ہوا تے پانڑی کُوں حکم ڈیندے تے اوہ اُوندی منیندے ہِن۔

‏26 وَل اوہ گراسینیاں دے علاقے ءچ وَنج پُجے جیہڑا اُوں پار گلیل دے سامنڑے ہے ۔ ‏27 جِیں وَیلے اوہ کنارے اُتے لتھا تاں اُوں شہر دا ہِک مَرد اُونکُوں ملیا جِیندے ءچ بدرُوحاں ہَن۔ تے اُونیں وڈی مُدت کنُوں کپڑے نہ پاتے ہَن تے اوہ گھر ءچ نئیں بلکہ قبراں ءچ رَہندا ہا ۔ ‏28 اوہ یسُوع کُوں ڈیکھ تے زور نال چیخیاتے اُوندے سامنڑے ڈھے تے اُچی آواز نال آکھنڑ لگا اے یسُوع ! خُدا تعالیٰ دے پوتر ! میکُوں تیڈے نال کیا کَم ؟ تیڈی مِنت کریندا ہاں جو میکُوں عذاب ءچ نہ سَٹ ۔ ‏29 کیوں جو یسُوع بدرُوح کُوں آدمی ءچوں نِکل وَنجنڑ دا حکم ڈیندا ہا ۔کیوں جو اُونیں اُوں آدمی کُوں اکثر پکڑیا ہا تے لوک اُونکُوں قابو ءچ رکھنڑ کیتے زنزیراں تے بیڑیاں نال بَدھ ڈیندے ہَن ، وَل وی اوہ زنزیراں کُوں تروڑ ڈیندا ہا تے بد رُوح اُونکُوں بیاباناں ءچ دُرکائی رَہندی ہئی ۔

‏30 یسُوع اُوں کنُوں پُچھیا تیڈا ناں کیا ہے ؟

اُونیں آکھیا لشکر ، کیوں جو اُوندے ءچ بہُوں ساریاں بد رُوحاں ہَن ۔ ‏31 اوہ اُوندی مِنت کرݨ لگیاں جو ساکُوں اتھاہ گڑھے ^a ءچ وَنجنڑ دا حکم نہ ڈے ۔

‏32 اُتھاں پہاڑ اُتے سُؤراں دا ہِک وڈا غول چردا پَیا ہا ۔ اُنہاں اُوندی مِنت کیتی جو ساکُوں اِنہاں دے اندر وَنجنڑ ڈے ۔ اُونیں اُنہاں کُوں وَنجنڑ ڈِتا ۔ ‏33 تے بدرُوحاں اُوں آدمی ءچوں نِکل تے سُؤراں دے اندر چلیاں گئیاں تے غول ریڑھ کنُوں جھپٹ تے جھیل ءچ وَنج ڈھٹھا تے بُڈ مَریا ۔

‏34 ایہہ ماجر ا ڈیکھ تے چراوݨ آلے بھجے تے اُنہاں شہر تے دیہات ءچ اِیں گالھ دی خبر پُچائی ۔ ‏35 لوک ایہہ ماجرے کُوں ڈیکھنڑ کیتے نکلے تے یسُوع دے کولھ آتے اُوں آدمی کُوں جِیندے ءچوں بدرُوحاں نکلیاں ہَن کپڑے پاتے تے ہوش ءچ یسُوع دے قدماں ءچ بیٹھے ڈِٹھا تے ڈر گئے ۔ ‏36 تے ڈیکھنڑ آلیاں اُنہاں کُوں خبر ڈِتی جو جِیندے ءچ بدرُوحاں ہَن اوہ کیویں چنگا تھیّا ۔ ‏37 تے گراسینیاں دے آسوں پاسوں دے سارے لوکاں نیں اُونکُوں درخاست کیتی جو ساڈے کولُھوں چلیا وَنج کیوں جو اُنہاں اُتے وڈی دہشت چھا گئی ہئی ۔ بس اوہ کشتی ءچ سوار تھی تے واپس چلیا گِیا ۔ ‏38 پَر جیہڑے آدمی ءچوں بدرُوحاں نِکل گئیاں ہَن ، اوہ اُوندی مِنت کر تے آکھنڑ لگا جو میکُوں آپنڑے نال ای رَہنڑ ڈے ،

پَر یسُوع اُونکُوں روانہ کر تے آکھیا ‏39 آپنڑے گھر وَنج تے لوکاں کُوں ڈسا جو خُدا تیڈے کیتے کیجھے وَڈے کَم کیتے ہِن ۔

اوہ روانہ تھی تے سارے شہر ءچ یسُوع دے وَڈے کماں دا جیہڑے اُونیں اُوندے واسطے کیتے ہَن چرچا کرݨ لگا ۔

‏40 جیہڑے وَیلے یسُوع واپس آندا پیا ہا تاں لوک اُونکُوں خوشی نال مِلے کیوں جو سارے اُوندی راہ بَھلیندے ہَن ۔ ‏41 تے ڈیکھو یائِیر ناں دا ہِک شخص جیہڑا عبادت خانہ دا سردار ہا، آیا تے اُوندے پیراں ءچ ڈھے تے اُوندی مِنت کیتی جو میڈے گھر جُل، ‏42 کیوں جو اُوندی بارہاں سال دی ہِکو ہِک دِھی مرݨ کُوں ہئی۔

جیہڑے وَیلے اوہ ویندا پیا ہا تاں لوک اُوندے اُتے ڈھاندے پئے ہَن ، ‏43 تے ہِک عورت نیں جِیندا بارہاں سالہاں کنُوں خون جاری ہا تے آپنڑا سارا مال حکیماں اُتے آپنڑے علاج کیتے خرچ کر چُکی ہئی وَل وی کہیں کنُوں شِفا نہ پا سگی ہئی ۔ ‏44 اُوندے پچُھوں آتے اُوندی پُشاک دے پلے کُوں ہَتھ لایا ،تے فوراً اُوندا خون وَہنڑ بند تھی گِیا ۔ ‏45 اِیں تُوں یسُوع آکھیا اوہ کیہڑا ہے جئیں میکُوں ہَتھ لائے ؟ جِیں وَیلے سارے اِنکار کرݨ لگے تاں پطرس تے اُوندے ساتھیاں آکھیا جو اے اُستاد، لوک ہِک بئے کُوں دھکے ڈیندے تے تیڈے اُتے ڈھاندے پئے ہِن ۔

‏46 پَر یسُوع آکھیا جو کہیں میکُوں ہَتھ تاں ضرور لائے کیوں جو میکُوں معلوم تھئے جو قوت میڈے ءچوں نکلی ہے ۔ ‏47 جِیں وَیلے اُوں عورت ڈِٹھا جو میں لُک نئیں سگدی تاں کمبدی ہوئی آئی تے اُوندے اَگُوں ڈھے تے سارے لوکاں دے سامنڑے ڈساوݨ لگی جو میں کیہڑی غرض کنُوں تیکُوں ہَتھ لایا ہا تے کیویں اُوں وَیلے ای شِفا پا گِھدی ۔ ‏48 اُونیں اُونکُوں آکھیا دِھی تیڈے اِیمان نیں تیکُوں چنگا کر ڈِتا ہے ، خیر نال وَنج ۔

‏49 اوہ ایہہ آہدھا ای پیا ہا جو عبادت خانہ دے سردار دے گھر کنُوں کہیں آتے آکھیا تیڈی دِھی مَر گئی ہے ، ہُنڑ اُستاد کُوں تکلیف نہ ڈے ۔

‏50 یسُوع ایہہ سُنڑ تے اُونکُوں جواب ڈِتا جو ڈر نہ، صرف اِیمان رکھ، اوہ بچ ویسی۔

‏51 گھر ءچ پُج تے پطرس ، یُوحنّا ، یعقوب تے چھوہیر دے ماں پیُو دے سِوا کہیں بئے کُوں اندر نہ وَنجنڑ ڈِتا ۔ ‏52 تے سبھ اُوندے کیتے روندے پِٹدے پئے ہَن پَر اُونیں آکھیا ماتم نہ کرو ، اوہ مُوئی نئیں بلکہ سُتی پئی ہے ۔

‏53 لوک اُوندے اُتے کِھلنڑ لگ پئے کیوں جو اُنہاں کُوں پتا ہا جو اوہ مَر چکی ہے ۔ ‏54 پَر اُونیں اُوندا ہَتھ پکڑیا تےاُچی آواز ءچ آکھیا اے دِھی اُٹھ۔ ‏55 اُوندی رُوح وَل آئی تے اوہ فوراً اُٹھ پئی ۔ وَل یسُوع نیں حکم ڈِتا جو چھوہیر کُوں کُجھ کھاوݨ کُوں ڈِتا وَنجے ۔ ‏56 اُوندے ماں پیُو حیران تھئے تے اُونیں اُنہاں کُوں تاکید کیتی جو ایہہ ماجرا کہیں کُوں نہ ڈسائے ۔