‏6 بس اوہ روانہ تھی تے دیہاتاں ءچ وَنج تے ہر جاہ خوشخبری دی تبلیغ کریندے تے مریضاں کُوں شِفا ڈیندے ریہے ۔

‏7 تے چوتھائی مُلک دا حاکم ہیرودیس ایہہ گالھیں سُنڑ تے گھبرا گِیا ، کیوں جو کُجھ آہدھے ہَن جو یُوحنّا مُردیاں ءچوں زندہ تھی گِیا ہے ۔ ‏8 تے کُجھ ایہہ جو ایلیّاہ ظاہر تھیّا ہے، تے کُجھ ایہہ جو پُرانڑے نبیاں ءچوں کوئی نبی زندہ تھی گِیا ہے ۔ ‏9 پَر ہیرودیس آکھیا جو یُوحنّا داتاں میں سِر کَٹوا ڈِتے ۔ ہُنڑ ا یہہ کوݨ ہے جِیندے بارے ءچ ایجھے گالھیں سُنڑدا ہاں ؟ بس اُونکُوں ڈیکھنڑ دی کوشش ءچ ریہا ۔

‏10 وَل رسُولاں جیہڑا کُجھ کیتا ہا وَل تے اُونکُوں ڈسایا۔ تے اوہ اُنہاں کُوں اَنج گِھن تے بیت صیدا ناں دے ہِک شہر دو روانہ تھیّا۔ ‏11 ایہہ جاݨ تے بِھیڑ اُوندے پِچُھوں گئی تے اوہ خوشی نال اُنہاں کُوں مِلیا تے اُنہاں نال خُدا دی بادشاہی دی گالھیں کرݨ لگا ،تے جنہاں کُوں شِفا دی ضرورت ہئی اُنہاں کُوں شِفا بخشی ۔

‏12 جیہڑے وَیلے سورج لہنڑ لگا تاں اُنہاں بارہاں نیں آتے اُونکُوں آکھیا جو اِنہاں لوکاں کُوں روانہ کر ڈے تاں جو اوہ چودھارُوں دے دیہاتاں تے وستیاں ءچ وَنج تے ٹِکنڑ تے آپنڑے کھاوݨ دا اِنتظام کرݨ کیوں جو اَساں اِتھاں ویران جاہ ءچ ہاں ۔

‏13 اُونیں اُنہاں کُوں آکھیا تُساں ای اِنہاں کُوں کھاوݨ کیتے ڈیوو۔

اُنہاں آکھیا ساڈے کولھ صرف پَنج روٹیاں تے ڈو مچھیاں ہِن، پَر ہاں اَساں وَنج تے اِنہاں ساریاں کیتے کھانڑا مُل گِھن آؤں ۔ ‏14 کیوں جو اوہ پَنج ہزار مَرد دے قریب ہَن ۔

اُونیں آپنڑے شاگرداں کُوں آکھیا جو اُنہاں کُوں اندازاً پنجھا پنجھا دی ٹولیاں ءچ بلہا ڈیؤ ۔

‏15 اُنہاں اِیویں ای کیتا تے ساریاں کُوں بلہا ڈِتا ۔ ‏16 وَل اُونیں اوہ پَنج روٹیاں تے ڈو مچھیاں گِھدیاں تے اَسمان دو ڈیکھ تے اُنہاں اُتے برکت بخشی تے روٹیاں تروڑ تے آپنڑے شاگرداں کُوں ڈیندا گِیا جو لوکاں دے سامنڑے رکھنڑ ۔ ‏17 اُنہاں کھادا تے سبھ رَج گئے تے اُنہاں دے بچے ہوئے ٹکڑیاں دیاں بارہاں ٹوکریاں چاتیاں گئیاں ۔

‏18 جِیں وَیلے اوہ کلھا دُعا کریندا پیا ہا تے شاگرد اُوندے کولھ ہَن تاں اُونیں اُنہاں کنُوں پُچھیا جو لوک میکُوں کیا آہدھے ہِن ؟

‏19 اُنہاں جواب ءچ آکھیا جو یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلا تے کُجھ ایلیّاہ آہدھے ہِن تے کُجھ ایہہ جو پُرانڑے نبیاں ءچوں کوئی زندہ تھی گِیا ہے ۔

‏20 اُونیں اُنہاں کُوں آکھیا پَر تُساں میکُوں کیا آہدھے ہِوے ؟

پطرس جواب ڈِتا جو خُدا دا المسیح ۔

‏21 اُونیں اُنہاں کُوں تاکید کر تے حکم ڈِتا جو ایہہ کہیں کُوں نہ اَکھائے ۔ ‏22 تے آکھیا ضرور ہے جو ابن ِآدم بہُوں ڈُکھ چاوے تے بزُرگ تے سردار کاہن تے فقیہہ اُونکُوں رَد کرݨ تے اوہ قتل کیتا وَنجے تے تَریجھے ڈینہہ جی اُٹھے ۔

‏23 اُونیں ساریاں کُوں آکھیا جے کوئی میڈی پیروی کرݨ چاہوے تاں آپنڑیں خودی دا اِنکار کرے تے ہر روز آپنڑیں صلیب چا تے میڈے پِچُھوں تھی پووے ۔ ‏24 کیوں جو جیہڑا کوئی آپنڑیں جان بچاوݨ چاہوے اوہ اُونکُوں وَنجیسی تے جیہڑا کوئی میڈی خاطر آپنڑیں جان کُوں وَنجیسی اوہ اُونکُوں بچیسی۔ ‏25 تے آدمی جے ساری دُنیا حاصل کرے پَر آپنڑیں جان دا نقصان کرے یا اُوندا نقصان چاوے تاں اُونکُوں کیا فائدہ ہوسی ؟ ‏26 کیوں جو جیہڑا کوئی میں کنُوں تے میڈے کلام کنُوں شرمیسی ،ابن ِآدم وی جِیں وَیلے اوہ آپنڑے تے آپنڑے باپ دے تے پاک فرشتیاں دے جلال ءچ آسی تاں اُوں کنُوں شرمیسی۔ ‏27 پَر میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو اُنہاں ءچوں جیہڑے اِتھاں کھڑے ہِن ، کُجھ ایجھے ہِن جو جِیں وَیلے تَئیں خُدا دی بادشاہی کُوں ڈیکھ نہ گِھننڑ ، موت دا مزہ ہر گز نہ چکھسن ۔

‏28 وَل اِنہاں گالھیں دے تقریباً اَٹھ ڈینہہ بعد اِیویں تھیّا جو اوہ پطرس تے یُوحنّا تے یعقوب کُوں نال گِھن تے پہاڑ اُتے دُعا کرݨ گِیا ۔ ‏29 جِیں وَیلے اوہ دُعا کریندا پیا ہا تاں اِیویں تھیّا جو اُوندی شکل بدل گئی تے اُوندی پُشاک سفید نُورانی تھی گئی ۔ ‏30 تے ڈیکھو، ڈو شخص یعنی موسیٰ تے ایلیّاہ اُوندے نال گالھیں کریندے پئے ہَن ۔ ‏31 اوہ جلال ءچ ظاہر تھئے تے اُوندے اِنتقال دا ذکر کریندے پئے ہَن جیہڑا یروشلِیم ءچ تھیوݨ آلا ہا ۔ ‏32 پَر پطرس تے اُوندے ساتھی نیندر ءچ پئے ہَن تے جِیں وَیلے اوہ جاگ گئے تاں اُوند اجلال ڈِٹھا تے اُنہاں ڈو آدمیاں کُوں وی جیہڑے اُوندے نال کھڑے ہَن ۔ ‏33 جیہڑے وَیلے اوہ اُوندے کولُھوں وَنجنڑ لگے تاں پطرس نیں یسُوع کُوں آکھیا اے اُستاد ساڈا اِتھاں رَہنڑ چنگا ہے ۔ بس اَساں تَرے ڈیرے بنڑاؤں ، ہِک تیڈے کیتے ، ہِک موسیٰ کیتے تے ہِک ایلیّاہ کیتے ۔ پَرپطرس کُوں معلوم نہ ہا جو کیا آہدھے ۔

‏34 اوہ ایہہ آہدھا ای پیا ہا جو بَدل چھا گِیا تے اُنہاں کُوں چودھارُوں وَلھیٹ گِھدا تے جِیں وَیلے اوہ بَدل ءچ ولٹیجنڑ لگے تاں ڈر گئے ۔ ‏35 تے بَدل ءچوں ہِک آواز آئی جو ایہہ میڈا پوتر ہے، میڈا برگزیدہ ہے، اِیندی سُنڑو ۔

‏36 ایہہ آواز آندے ای یسُوع کلھا نظر آیا تے اوہ چُپ ریہے جیہڑے گالھیں ڈِٹھیاں ہَن، اُنہاں ڈینہاں ءچ کہیں کُوں اُوندی کُجھ خبر نہ ڈِتی ۔

‏37 ڈوجھے ڈینہہ جِیں وَیلے اوہ پہاڑ کنُوں لَتھے آندے ہَن تاں اِیویں تھیّا جو ہِک وڈی بِھیڑ اُونکُوں آ مِلی ۔ ‏38 تے ڈیکھو ہِک آدمی بِھیڑ ءچوں اُچی آواز نال آکھیا اے اُستاد ! میں تیڈی مِنت کریندا ہاں جو میڈے پوتر اُتے نگاہ کر کیوں جو اوہ میڈا ہِکو ہِک پوتر ہے، ‏39 تے ہِک بد رُوح اُونکُوں پکڑ گِھندی ہے تے اوہ ہِک دَم چیخنڑ لگ ویندے، تے اُونکُوں اِیویں مروڑدی ہے جو اوہ جھگ مارݨ پے ویندے تے اُونکُوں زخمی کریندی تے مشکل نال چھوڑیندی ہے ۔ ‏40 تے میں تیڈے شاگرداں دی مِنت کیتی ہئی جو اوہ بدرُوح کُوں کَڈھ ڈیوݨ پَر اوہ نہ کَڈھ سگے ۔

‏41 یسُوع جواب ءچ آکھیا اے بے اعتقاد تے گمراہ قوم ! میں کڈݨ تَئیں تُہاڈے نال رَہساں تے تُہاڈی برداشت کریساں ؟ آپنڑے پوتر کُوں اِتھاں گِھن آ ۔

‏42 اوہ آندا ای پِیا ہا جو بدرُوح اُونکُوں پَٹک تے مروڑیا تے یسُوع اُوں بدرُوح کُوں دَڑکا ڈِتا تے چھوہر کُوں شِفا بخشی تے اُوندے پیُو کُوں ڈے ڈَتا ۔ ‏43 تے سبھ لوک خُدا دی قدرت ڈیکھ تے حیران تھئے ۔

جیہڑے وَیلے سبھ لوک اُنہاں سبھ کَماں کنُوں جیہڑے اوہ کریندا ہا ، حیران تھیندے پئے ہَن ، اُونیں آپنڑے شاگرداں کُوں آکھیا

‏44 میڈے ایہہ گالھیں ذہن ءچ رکھ گِھنو کیوں جو ابن ِآدم ، آدمیاں دے حوالے کیتا وَنجنڑ کُوں ہے ۔

‏45 پَر اوہ اِیں گالھ کُوں نہ سمجھدے ہَن بلکہ ایہہ اُنہاں کنُوں لُکائی گئی تاں جو اُنہاں کُوں پتا نہ لگے، تے اِیں گالھ دی بابت اُوندے کنُوں پُچھدے ہوئے ڈر دے ہَن ۔

‏46 وَل اُنہاں ءچ ایہہ تکرار شروع تھئی جو ساڈے ءچوں وَڈا کوݨ ہے ؟ ‏47 پَر یسُوع اُنہاں دے دِلاں دا خیال معلوم کر تے ہِک بال کُوں آپنڑے نال کھڑا کر تے اُنہاں کُوں آکھیا ‏48 جیہڑا کوئی میڈے ناں اُتے اِیں بال کُوں قبول کریندے اوہ میکُوں قبول کریندے، تے جیہڑا میکُوں قبول کریندے اوہ میڈے بھیجنڑ آلے کُوں قبول کریندے، کیوں جو جیہڑا تُہاڈے ءچوں سبھ کنُوں چھوٹا ہے اُوہو وَڈا ہے ۔

‏49 یُوحنّا جواب ءچ آکھیا اے اُستاد ! اَساں ہِک شخص کُوں تیڈے ناں نال بدرُوحاں کڈھیندے ڈِٹھا تے اُونکُوں منع کرݨ لگے کیوں جو اوہ ساڈے نال تیڈی پیروی نئیں کریندا ۔

‏50 پَر یسُوع اُونکُوں آکھیا جو اُونکُوں منع نہ کرائے کیوں جو جیہڑا تُہاڈے خِلاف نئیں اوہ تُہاڈے نال ہے ۔

‏51 جِیں وَیلے اوہ ڈینہہ نیڑے آئے جو اوہ اَسمان اُتے چاتا وَنجے تاں اُونیں پکے اِرادے نال یروشلیم دا رُخ کیتا ‏52 تے آپنڑے اَگُوں قاصد روانہ کیتے ۔ اوہ وَنج تے سامریاں دے ہِک دیہات ءچ داخل تھئے تاں جو اُوندے کیتے تیاری کرݨ ۔ ‏53 پَر اُنہاں اُونکُوں ٹِکنڑ نہ ڈِتا کیوں جو اُوندا رُخ یروشلیم دو ہا ۔ ‏54 ایہہ ڈیکھ تے اُوندے شاگرد یعقوب تے یُوحنّا آکھنڑ لگے اے خُداوند !کیا تُوں چاہندیں جو اَساں حکم ڈیووُں جو اَسمان کنُوں بھاہ نازل تھی تے اُنہاں کُوں بھسم کر ڈیوے(جِیویں ایلیّاہ کیتا )؟

‏55 پَر اُونیں مُڑ تے اُنہاں کُوں دَڑکا ڈِتا (تے آکھیا تُساں نئیں جانڑدے جو تُساں کیہڑی رُوح دے ہِوے، ‏56 کیوں جو ابن ِآدم لوکاں دی جان برباد کرݨ نئیں بلکہ بچاوݨ کیتے آیا ہے )۔وَل اوہ کہیں بئے دیہات ءچ چلے گئے ۔

‏57 جیہڑے وَیلے اوہ رستے ءچ ٹُردے وَیندے ہَن تاں کہیں اُونکُوں آکھیا تُوں جِتھاں وی ویسیں میں تیڈے پِچُھوں آساں ۔

‏58 یسُوع اُونکُوں آکھیا جو لومبڑیاں دیاں کُھڈاں ہوندن تے ہوا دے پَکھیں دے آلھنڑے پَر ابن ِآدم کیتے کوئی جاہ نئیں جِتھاں اوہ آپنڑا سِر رکھ سگے ۔

‏59 وَل اُونیں ڈوجھے کُوں آکھیا میڈے پِچُھوں ٹُر ۔

اُونیں آکھیا اے خُداوند ! میکُوں اجازت ڈے جو میں پہلے وَنج تے آپنڑے پیُو کُوں دفن کراں ۔

‏60 اُونیں اُونکُوں آکھیا جو مُردیاں کُوں آپنڑے مُردے دفن کرݨ ڈے پَر تُوں وَنج تے خُدا دی بادشاہی دی تبلیغ کر ۔

‏61 ہِک بئے وی آکھیا اے خُداوند ! میں تیڈے پِچُھوں چلساں پَر پہلے میکُوں اجازت ڈے جو آپنڑے گھر دے لوکاں کنُوں رُخصت تھی آواں ۔

‏62 یسُوع اُونکُوں آکھیا جیہڑا کوئی آپنڑا ہَتھ ہَل اُتے رَکھ تے پچُھوں ڈیدھے اوہ خُدا دی بادشاہی دے لائق نئیں ۔