یسُوع ستّر شاگرداں کُوں بھجیندے
10
1 اِنہاں گالھیں دے بعد خُداوند نیں ستّر بئے آدمی مقرر کیتے تے اُنہاں کُوں ڈو ڈو کر تے آپنڑے کنُوں پہلے اُنہاں شہراں تے وستیاں ءچ روانہ کیتا جِتھاں اوہ خود وَنجنڑ آلا ہا، 2 تے اوہ اُنہاں کُوں آکھنڑ لگا جو فصل تاں بہُوں ہے پَر مَزدور تھوڑے ہِن ، اِیں واسطے فصل دے مالک دی مِنت کرو جو آپنڑیں فصل کَپنڑ کیتے مَزدور بھیج ڈیوے ۔ 3 وَنجو ، ڈیکھو میں تُہاکُوں جیویں بھیڈاں کُوں بھیڑیاں ءچ بھجیندا ہاں ۔ 4 نہ بٹوا گِھن وَنجائے، نہ پیسے، نہ جُتیاں تے نہ رستے ءچ کہیں کُوں سلام کرائے ، 5 تے جِیں گھر ءچ داخل تھیوو تاں پہلے آکھو جو اِیں گھر دی سلامتی ہوے۔ 6 جے اُتھاں کوئی سلامتی دا فرزند ہوسی تاں تُہاڈا سلام اُوندے اُتے کھڑ ویسی، نئیں تاں تُہاڈے اُتے وَل آسی ۔ 7 اُوہو گھر ءچ رَہوائے تے جیہڑا کُجھ اُنہاں کنُوں مِلے کھاؤ پِیو کیوں جو مزدور آپنڑیں مزدوری دا حق دار ہے ،گھر گھر نہ پھرو ۔ 8 تے جیہڑے شہر ءچ داخل تھیوو تے جے اُتھاں دے لوک تُہاکُوں قبول کرݨ تاں جیہڑا کُجھ تُہاڈے سامنڑے رکھیا وَنجے، کھاؤ، 9 تے اُتھاں دے بیماراں کُوں شِفا ڈیوو تے اُنہاں کُوں ڈساؤ جو خُدا دی بادشاہی تُہاڈے نیڑے آپُجی ہے ۔ 10 پَر جِیں شہر ءچ داخل تھیوو تے جے اُتھاں دے لوک تُہاکُوں قبول نہ کرݨ تاں اُوندے بازاراں ءچ وَنج تے آکھو جو 11 اَساں تُہاڈے شہر دی دُھوڑ کُوں وی جیہڑی ساڈے پیراں اُتے چڑھی ہے ، تُہاڈے سامنڑے چھنڈک ڈیندے ہاں، پَر ایہہ جاݨ گِھنو جو خُدا دی بادشاہی نیڑے آݨ پُجی ہے ۔ 12 میں تُہاکُوں آہدھاہاں جو اُوں ڈینہہ سدُوم دا حال اُوں شہر دے حال کنُوں زیادہ برداشت دے لائق ہوسی ۔اِیمان نہ گِھن آوݨ آلے شہر
13 اے خُرازین تیڈے اُتے افسوس! اے بیت صیدا تیڈے اُتے افسوس! کیوں جو جیہڑے معجزے تیڈے ءچ ظاہر تھئے ، جے صُور تے صیدا ءچ ظاہر تھیندے تاں اوہ ٹاٹ وَلھیٹ تے سَوا ءچ بہہ تے کڈݨ دی توبہ کر گھندے ۔ 14 پَر عدالت دے ڈینہہ صُور تے صیدا دا حال تُہاڈے حال کنُوں زیادہ برداشت دے لائق ہوسی ۔ 15 اے کفرنحُوم !کیا تُوں اَسمان تَئیں اُچا کیتا ویسیں ؟نئیں بلکہ تُوں عالمِ ارواح ءچ لہایا ویسیں۔
16 جیہڑا تُہاڈی سُنڑدے اوہ میڈی سُنڑدے تے جیہڑا تُہاکُوں نئیں منیندا اوہ میکُوں نئیں منیندا تے جیہڑا میکُوں نئیں منیندا اوہ میڈے بھیجنڑ آلے کُوں نئیں منیندا ۔
ستّر شاگرداں دی واپسی
17 اوہ ستّر خوش تھی تے وَل آئے تے آکھنڑ لگے اے خُداوند ! تیڈے ناں نال بدرُوحاں وی ساڈے تابع ہِن ۔
18 اُونیں اُنہاں کُوں آکھیا میں شیطان کُوں بجلی وانگوں اَسمان کنُوں ڈھاندے ہوئے ڈیدھا پِیاہم ۔ 19 ڈیکھو میں تُہاکُوں اِختیار ڈِتے جو سَپاں تے وٹھوویاں کُوں لتاڑو تے دشمنڑ دی ساری قدرت اُتے غالب آؤ تے تُہاکُوں کہیں چیز کنُوں نقصان نہ پُجسی ۔ 20 وَل وی اِیں کنُوں خوش نہ تھیوو جو بد رُوحاں تُہاڈے تابع ہِن بلکہ اِیں گالھ کنُوں خوش تھیوو جو تُہاڈے ناں اَسمان اُتے لکھے ہوئے ہِن ۔
یسُوع خوش تھیندے
21 اُونہئی وَیلے یسوع رُوح القُدس کنُوں خوشی نال بھر یج گِیا تے آکھنڑ لگا اے باپ ، اَسمان تے زمین دے خُداوند ! میں تیڈی حمد کریندا ہاں جو تَیں ایہہ گالھیں داناواں تے عقلمنداں کنُوں لُکا گِھدیاں تے بالاں اُتے ظاہر کیتیاں ۔ ہاں اے باپ ! کیوں جو اِیویں ای تیکُوں پسند آئے ۔
22 میڈے باپ دی طرفوں سارا کُجھ میڈے سپُرد کیتا گِیا ہے تے کوئی نئیں جانڑدا جو پوتر کوݨ ہے سِوا باپ دے، تے کوئی نئیں جانڑدا جو باپ کوݨ ہے سِوا پوتر دے تے سِوا اُوں شخص دے جِیندے اُتے پوتر اُونکُوں ظاہر کرݨ چاہوے ۔
23 تے شاگرداں اَل متوجہ تھی تے خاص اُنہاں کُوں ای آکھیا مُبارک ہِن اوہ اَکھیں جیہڑیاں ایہہ گالھیں ڈیدھیاں ہِن جنہاں کُوں تُساں ڈیدھے ہِوے۔ 24 کیوں جو میں تُہاکُوں آہدھا ہاں جو بہُوں سارے نبیاں تے بادشاہاں نے چاہیا جو جیہڑے گالھیں تُساں ڈیدھے ہِوے ، ڈیکھنڑ پَر نہ ڈِٹھیاں تے جیہڑے گالھیں تُساں سُنڑدے ہِوے ، سُننڑ پَر نہ سُنڑیاں ۔
نیک سامری دی تمثیل
25 تے ڈیکھو ہِک شریعت دا عالم اُٹھیا تے ایہہ آکھ تے اُوندی اَزمائش کرݨ لگا جو اے اُستاد ! میں کیا کراں جو ہمیشاں دی زندگی دا وارث بنڑاں ؟
26 اُونیں اُونکُوں آکھیا شریعت ءچ کیا لکھیا پئے ؟ تُوں کیویں پڑھدیں ؟
27 اُونیں جواب ءچ آکھیا جو خُداوند آپنڑے خُدا نال آپنڑے سارے دِل تے آپنڑیں ساری جان تے آپنڑیں ساری طاقت تے آپنڑیں ساری عقل نال محبت رکھ تے آپنڑے ہمسائے نال آپنڑے برابر محبت رکھ ۔
28 اُونیں اُونکُوں آکھیا تَیں ٹھیک جواب ڈِتے ۔ اِیہو کر تاں تُوں جِیندا رہسیں ۔
29 پَر اُونیں آپنڑے آپ کُوں راستباز کھڑاوݨ دی غرض نال یسُوع کنُوں پُچھیا وَل میڈا ہمسایہ کوݨ ہے ؟
30 یسُوع جواب ءچ آکھیا جو ہِک آدمی یروشلیم کنُوں یرِیحو وَیندا پِیا ہا ، جو ڈاکوواں دے ہَتھیں چڑھ گِیا ۔اُنہاں اُوندے کپڑے لہا گِھدے تے اُونکُوں ماریا وی تے اَدھ مویا سَٹ تے چلے گئے ۔ 31 خداوُں ہِک کاہن اُوں رستے کنُوں ویندا پیا ہا تے اُونکُوں ڈیکھ تے پاسے کنُوں چلیا گِیا ۔ 32 اِیویں ای ہِک لاوی اُوں جاہ آیا ۔ اوہ وی اُونکُوں ڈیکھ تے پاسے کنُوں چلیا گِیا ۔ 33 پَر ہِک سامری سفر کریندا کریندا اُتھاں آ گِیا تے اُونکُوں ڈیکھ تے اُونیں ترس کھادا۔ 34 تے اُوندے کولھ آ تے اُوندے زخماں اُتے تیل تے مَے لا تے بَدھیا تے آپنڑے جانور اُتے بلہا تے سِراں ءچ گِھن گِیا تے اُوندی خبر گیری کیتی، 35 ڈوجھے ڈینہہ ڈو دینار کڈھ تے سِراں دے مالک کُوں ڈِتے تے آکھیا اِیندا خیال رکھیں تے جے خرچا زیادہ تھی وَنجے تاں میں وَل آ تے ڈے ڈیساں ۔
36 تیڈے خیال ءچ اِنہاں ترِیہاں ءچوں کیہڑا اُوں شخص دا جیہڑا ڈاکوواں دے ہَتھی چڑھ گِیا ہا، ہمسایہ ثابت تھیّا ؟
37 اُونیں آکھیا اوہ جئیں اُوندے اُتے رحم کیتا ۔ یسُوع اُونکُوں آکھیا وَنج تُوں وی اِیویں ای کر ۔
یسُوع مَرتھا تے مریم کُوں مِلنڑ ویندے
38 وَل جِیں وَیلے اوہ ویندے پئے ہَن تاں اوہ ہِک دیہات ءچ داخل تھیّا تے مَرتھا ناں ہِک عورت اُونکُوں آپنڑے گھر ءچ ٹکایا ۔ 39 تے اُوندی ہِک بھینڑ ہئی جِیندا ناں مریم ہا، اوہ یسُوع دے کولھ بہہ تے اُوندا کلام سُنڑدی پئی ہئی، 40 پَر مَرتھا خدمت کریندے کریندے گھبرا گئی۔ بس اوہ اُوندے کولھ آتے آکھنڑ لگی اے خُداوند ! کیا تیکُوں خیال نئیں جو میڈی بھینڑ میکُوں خدمت کرݨ کیتے کلھا چھوڑ ڈِتا ہے ؟ بس اُونکُوں آکھ جو میڈی مدد کرے ۔