‏4 تُساں ءچوں ایجھا کیہڑا شخص ہے جِیندے کولھ سَو بھیڈاں ہووݨ تے اُنہاں ءچوں ہِک گُم تھی وَنجے تاں اوہ باقی ودھانوے بھیڈاں کُوں بیابان ءچ چھوڑ تے اُوں ہِک بھیڈ کُوں اُوں وَیلے تَئیں گولھیندا نہ رہ وَنجے جئیں تَئیں مِل نہ وَنجے ؟ ‏5 وَل جیہڑے وَیلے مِل ویندی ہے تاں اوہ خوشی کنُوں اُونکُوں آپنڑے مونڈھیاں اُتے چا گِھندے۔ ‏6 تے گھر آ تے آپنڑے دوستاں تے ہمسایاں کُوں سَڈیندے تے آہدھے میڈے نال خوشی مناؤ کیوں جو میڈی گُم تھئی ہوئی بھیڈ مِل گئی ہے ۔ ‏7 میں تُہاکُوں آہدھا ہاں جو اِیویں ای ودھانوے راستبازاں دی نسبت جیہڑے توبہ کرݨ دی ضرورت محسوس نئیں کریندے، ہِک توبہ کرݨ آلے گنہگار دی وجہ کنُوں اَسمان اُتے زیادہ خوشی کیتی ویسی ۔

‏8 یا کیہڑی ایجھی عورت ہے جِیندے کولھ چاندی دے ڈاہ سِکے ہووݨ تے ہِک گُم تھی وَنجے تاں اوہ چراغ بال تے گھر ءچ جھاڑو نہ ڈیوے تے جِیں وَیلے تَئیں مِل نہ وَنجے کوشش نال گولھیندی نہ رَہوے ؟ ‏9 جِیں وَیلے گولھ گِھنے تاں آپنڑیں سہیلیاں تے ہمسایاں کُوں سَڈتے ایہہ نہ آکھے جو میڈے نال خوشی مناؤ کیوں جو میڈا گُم تھیّا ہویا سِکہ مِل گِیا ہے ۔ ‏10 میں تُہاکُوں آہدھا ہاں جو اِیویں ای ہِک گنہگار دی توبہ کرݨ نال خُدا دے فرشتیاں دے سامنڑے خوشی منائی ویندی ہے ۔

‏11 وَل اُونیں آکھیا جو کہیں شخص دے ڈو پوتر ہَن ۔ ‏12 اُنہاں ءچوں چھوٹے نیں پیُو کُوں آکھیا ابّا ! جائیداد ءچوں جیہڑا میڈا حصہ ہے میکُوں ڈے چا ۔ اُونیں جائیداد اُنہاں ءچ وَنڈ ڈِتی ۔ ‏13 تے بہُوں ڈینہہ نہ گزرے جو چھوٹے پوتر نیں آپنڑا سارا مال متاع جمع کیتا تے دُور دراز مُلک کُوں روانہ تھی گِیا تے اُتھاں ساری دولت بدچلنی ءچ اُڈا ڈِتی ۔ ‏14 جِیں وَیلے سبھ کُجھ خرچ کر گِھدا تاں اُوں مُلک ءچ سخت کال پے گِیا تے اوہ مُتھاج تھیوݨ لگا ۔ ‏15 وَل اُوں مُلک دے ہِک آدمی کولھ کَم گولھنڑ کیتے گیا۔ اُونیں اُونکُوں آپنڑے کھیتاں ءچ سُؤر چراوݨ بھیجیا ۔ ‏16 تے اوہ اُنہاں پھلیاں نال جیہڑیاں سُؤر کھاندے ہَن ، آپنڑا پیٹ بھرݨ چاہندا ہا پَر کوئی اُونکُوں نہ ڈیندا ہا ۔ ‏17 وَل اُونیں ہوش ءچ آ تے آکھیا میڈے پیُو دے مزدوراں کُوں ضرورت کنُوں وی زیادہ روٹی مِلدی ہے تے میں اِتھاں بُھکا مَردا پِیا ہاں ! ‏18 میں اُٹھی تے آپنڑے پیُو دے کولھ ویساں تے اُونکُوں اَکھیساں ابّا! میں اَسمان تے تیڈی نگاہ ءچ گنہگار تھیّاں ۔ ‏19 ہُنڑ اِیں لائق نئیں ریہا جو وَل تیڈا پوتر اَکھواواں ۔ میکُوں آپنڑے مزدوراں دے نال رَلا گِھن ۔ ‏20 بس اوہ اُٹھی تے آپنڑے پیُو ال ٹُر پیا ۔ اوہ اجّنڑ بہُوں دُور ای ہا جو اُونکُوں ڈیکھ تے اُوندے پیُو کُوں اُوندے اُتے ترس آیا تے دُرک تے اُونکُوں ہاں نال لا یا تے چُمیا ۔ ‏21 پوتر آکھیا ابّا ! میں اَسمان تے تیڈی نگاہ ءچ گنہگار تھیّاں ۔ ہُنڑ اِیں لائق نئیں ریہا جو وَل تیڈا پوتر اَکھواواں ۔ ‏22 پیُو آپنڑے نوکراں کُوں آکھیا چنگی کنُوں چنگی پُشاک کڈھ تے اُونکُوں پواؤ تے اُوندے ہَتھ ءچ مُندری تے پیراں ءچ جُتی پواؤ۔ ‏23 تے موٹا تازہ گابا گِھن تے ذبح کرو تاں جو اَساں کھا تے خوشی مناؤں۔ ‏24 کیوں جو میڈا ایہہ پوتر مَر گِیا ہا ، ہُنڑ زندہ تھئے ، گُم تھی گِیا ہا ، ہُنڑ مِلیا ہے ۔ بس اوہ خوشی مناوݨ لگے ۔

‏25 پَر اُوندا وڈا پوتر کھیت ءچ ہا ۔ جِیں وَیلے اوہ گھر دے نیڑے پُجیا تاں اُونیں گاوݨ وجاوݨ تے نچنڑ دی آواز سُنڑی ۔ ‏26 تے ہِک نوکر کُوں سَڈ تے پُچھنڑ لگا جو ایہہ کیا تھیندا پئے ؟ ‏27 اُونیں اُونکُوں آکھیا تیڈا بِھرا وَل آئے تے تیڈے پیُو موٹا تازہ گابا ذبح کروایا ہے کیوں جو اُونکُوں سلامت پائے ۔

‏28 اوہ کوڑیج گِیا تے اندر آوݨ نہ چاہندا ہا پَر اُوندا پیُو باہر آتے اُونکُوں مناوݨ لگا ۔ ‏29 اُونیں آپنڑے پیُو کُوں جواب ءچ آکھیا ڈیکھ ! میں اتنے سالہاں کنُوں تیڈی خدمت کریندا ہاں تے کڈھائیں تیڈی نافرمانی نئیں کیتی پَر تُوں میکُوں کڈھائیں بکری دا ہِک لیلا وی نئیں ڈِتا جو آپنڑےدوستاں دے نال خوشی منیندا ۔ ‏30 پَر جِیں وَیلے تیڈا ایہہ پوتر سارا مال طوائفاں اُتے برباد کر تے وَل آیا تاں تُوں اُوندے کیتے موٹا تازہ گابا ذبح کروا یا ۔ ‏31 اُونیں اُونکُوں آکھیا پوتر ! تُوں تاں ہمیشاں میڈے کولھ ہیں تے جیہڑا کُجھ میڈا ہے اوہ تیڈا ای ہے ۔ ‏32 پَر خوشی مناوݨ تے شادمان تھیوݨ لازم ہا کیوں جو تیڈا ایہہ بِھرا مَر گِیا ہا ، ہُنڑ زندہ تھئے ، گُم تھی گِیا ہا ، ہُنڑ مِل گِیا ہے ۔