بے اِیمان مُنشی
16
1 وَل یسوع شاگرداں کُوں وی آکھیا جو کہیں امیر آدمی دا ہِک مُنشی ہا ۔ لوکاں نیں اُوندے مالک کولھ اُوندی شکایت کیتی جو اوہ تیڈا مال ضائع کریندے ۔ 2 بس اُونیں اُوں کُوں سَڈ تے آکھیا جو ایہہ کیا ہے جیہڑا میں تیڈے بارے ءچ سُنڑدا پیا ہاں ؟ سارا حساب کِتاب میکُوں ڈے ، کیوں جو ہُنڑ کنُوں تُوں میڈا مُنشی نئیں رہ سگدا ۔ 3 اُوں مُنشی آپنڑے دِل ءچ آکھیا جو میں کیا کراں ؟ کیوں جو میڈا مالک میکُوں میڈے کَم کنُوں برخاست کریندا پئے ۔ مٹی تاں میں کنُوں کھودی نئیں ویندی تے شرم کنُوں بھیک وی نئیں منگ سگدا ۔ 4 میں سمجھ گِیا جو کیا کراں تاں جو جِیں وَیلے مُختاری تُوں برخاست تھی وَنجاں تاں لوک میکُوں آپنڑے گھراں ءچ جاہ ڈیوݨ ۔5 بس اُونیں آپنڑے مالک دے ہِک ہِک قرضدار کُوں سَڈ تے پہلے کنُوں پُچھیا جو تَیں میڈے مالک دا کِتی قرض ڈیونڑا ں ہے ؟ 6 اُونیں آکھیا سو مَنڑ تیل ۔ اُونیں اُونکُوں آکھیا آپنڑے کاغذ گِھن تے جلدی نال بہہ تے سو ، دے پنجھاہ لکھ ڈے ۔ 7 وَل ڈوجھے کُوں آکھیا تیڈے اُتے کِتی قرض ہے ؟ اُونیں آکھیا سو بوری کنڑک ، اُونیں اُونکُوں آکھیا آپنڑے کاغذات گِھن تے اَسی لکھ ڈے ۔
8 تے مالک نیں اُوں بے اِیمان مُنشی دی تعریف کیتی ، اِیں واسطے جو اُونیں وڈی ہُشیاری نال کَم گِھدا ہا کیوں جو اِیں دُنیا دے فرزند آپنڑے جئے لوکاں نال دُنیا داری دے معاملات ءچ نُور دے فرزنداں کنُوں زیادہ ہُشیار ہِن ۔
9 میں تُہاکُوں آہدھا ہاں جو دُنیا دی کَمائی نال آپنڑے کیتے دوست بنڑاؤ تاں جو جِیں وَیلے اوہ ویندی رَہوے تاں اوہ تُہاکُوں دائمی گھراں ءچ جاہ ڈیوݨ ۔ 10 جیہڑا تھوڑے ءچ دیانت دار ہے اوہ بہُوں ءچ وی دیانتدار ہے تے جیہڑا تھوڑے ءچ بد دیانت ہے اوہ بہُوں ءچ وی بد دیانت ہے ۔ 11 بس جِیں وَیلے تُساں دُنیاوی دولت دے معاملے ءچ وی دیانتدار ثابت نہ تھئے تاں حقیقی دولت کوݨ تُہاڈے حوالے کریسی؟ 12 تے جے تُساں کہیں ڈوجھے دے مال ءچ دیانتدار نہ تھئے تاں جیہڑا تُہاڈا آپنڑا ہے اُونکُوں کوݨ تُہاکُوں ڈیسی؟
13 کوئی نوکر ڈو مالکاں دی خدمت نئیں کر سگدا کیوں جو یا تاں ہِک کنُوں نفرت کریسی تے ڈوجھے نال محبت یا ہِک نال وفا کریسی تے ڈوجھے کُوں حقیر جانڑسی۔ تُساں خُدا تے دولت ڈوہائیں دی خدمت نئیں کر سگدے ۔
یسُوع دے چَند مقولے
14 فریسی جیہڑے زَر دوست ہَن اِنہاں سبھ گالھیں کُوں سُنڑ تے اُوندا مذاق اُڈاوݨ لگے ۔ 15 اُونیں اُنہاں کُوں آکھیا جو تُساں اوہ ہِوے جیہڑے لوکاں دے سامنڑے آپنڑے آپ کُوں راستباز ظاہر کریندے ہِوے پَر خُدا تُہاڈے دلاں دی حالت کنُوں واقف ہے کیوں جو جیہڑی چیز آدمیاں دی نگاہ ءچ اعلیٰ ہے اوہ خُدا دے حضور مکرُوہ ہے ۔
16 شریعت تے نبی یُوحنّا تَئیں ہَن ۔ اُوں وَیلے تُوں خُدا دی بادشاہی دی خوشخبری سُنڑائی ویندی ہے تے ہر کوئی اُوندے ءچ داخل تھیوݨ دی زبردست کوشش کریندے ۔ 17 پَر اَسمان تے زمین دا مِٹ وَنجنڑ شریعت دے ہِک شوشہ دے مِٹ وَنجنڑ کنُوں بہُوں سوکھا ہے ۔
18 جیہڑا کوئی آپنڑیں ذال کُوں چھوڑ تے کہیں ڈوجھی نال شادی کریندے اوہ زِنا کریندے تے جیہڑا کوئی آدمی چھوڑی ہوئی عورت نال شادی کریندے اوہ وی زِنا کریندے ۔
اَمیر آدمی تے لعزر
19 ہِک امیر آدمی ہا جیہڑا ارغوانی تے نفیس کپڑے پیندا تے ہر روز خوشی منیندا تے عیش کریندا ہا ۔ 20 تے لعزر ناں دا ہِک غریب ، جیہڑا ناسُوراں نال بھریا ہویا اُوندے دروازے اُتے سَٹ ڈِتا گِیا ہا ۔ 21 اوہ چاہندا ہا جو امیر آدمی دی میز کنُوں ڈھٹھے ہوئے ٹکڑیاں نال آپنڑا پیٹ بھر گِھنے بلکہ کُتے وی آتے اُوندے ناسُور چٹیندے ہَن ۔
22 اِیویں تھیّا جو اوہ غریب مَر گِیا تے فرشتیاں اُونکُوں گِھن تے ابرہام دی جھولی ءچ پُچا ڈِتا تے اَمیر آدمی وی مَر گِیا تے دفن تھیّا ۔
23 اُونیں عالم ِ ارواح دے عذاب ءچ مُبتلا تھی تے آپنڑے اَکھیں چاتیاں تے پَرے کنُوں ابرہام کُوں ڈِٹھا تے اُوندی جھولی ءچ لعزر کُوں ۔ 24 اُونیں چِلا تے آکھیا اے باپ ابرہام !میڈے اُتے رحم کر تے لعزر کُوں بھیج جو آپنڑیں اَنگل دا سِرا پانڑی ءچ بوڈ تے میڈی زُبان کُوں ٹھڈا کرے کیوں جو میں اِیں بھاہ ءچ تڑپ دا پیا ہاں ۔
25 ابرہام آکھیا پوتر ! یاد کر جو تُوں آپنڑیں زندگی ءچ چنگیاں چیزاں گِھن گھِدیاں تے اِیویں ای لعزر بُریاں چیزاں پَر ہُنڑ اوہ اِتھاں آرام ءچ ہے تے تُوں عذاب ءچ ۔ 26 تے اِنہاں گالھیں دے علاوہ ساڈے تے تُہاڈے درمیان ہِک بہُوں وڈی کھائی ہے تاں جو جیہڑا کوئی اِتُھوں کنُوں تُہاڈے کولھ وَنجنڑ چاہوے ، نہ وَنج سگے تے نہ کوئی اُتھوں کنُوں ساڈے اَل آسگے ۔ 27 اُونیں آکھیا اِیں واسطے اے باپ ! میں تیڈی مِنت کریندا ہاں جو تُوں اُونکُوں میڈے پیُو دے گھر بھیج ، 28 کیوں جو میڈے پَنج بِھرا ہِن تاں جو اوہ اُنہاں دے سامنڑے اِنہاں گالھیں دی گواہی ڈیوے ، اِیویں نہ تھیوے جو اوہ وی اِیں عذاب آلی جاہ ءچ آ وَنجنڑ ۔
29 ابرہام اُونکُوں آکھیا اُنہاں دے کولھ موسیٰ تے اَنبیاہ تاں ہِن ، اُنہاں دی سُننڑ ۔ 30 اُونیں آکھیا نئیں اے باپ ابرہام! ہاں جے کوئی مُردیاں ءچوں زندہ تھی تے اُنہاں دے کولھ وَنجے تاں اوہ توبہ کریسن۔ 31 اُونیں اُونکُوں آکھیا جے اوہ موسیٰ تے نبیاں دی نئیں سُنڑدے تاں جے کوئی مُردیاں ءچوں زندہ تھی وَنجے تاں اُوندی وی نہ منیسن ۔