یسُوع تے زکّائی
19
1 اوہ یرِیحو ءچوں داخل تھی تے ویندا پیا ہا ، 2 تے ڈیکھو زکّائی ناں دا ہِک آدمی ہا جیہڑا محصُول گِھننڑ آلیاں دا سردار تے دولت مند ہا ۔ 3 اوہ یسُوع کُوں ڈیکھنڑ دی کوشش کریندا ہا جو کیہڑا ہے پَر بِھیڑ دے سببّوں ڈیکھ نہ سگدا ہا ، اِیں واسطے جو اُوندا قَد چھوٹا ہا ۔ 4 بس اُونکُوں ڈیکھنڑ کیتے دُرک تے اَگُوں چلیا گِیا تے ہِک گُولر دے درخت اُتے چڑھ گِیا کیوں جو اوہ اُوں جاہ کنُوں لنگھنڑ آلا ہا ۔ 5 جِیں وَیلے یسُوع اُوں جاہ تے پُجیا تاں اُتے نظر کر تے اُونکُوں آکھیا اے زکّائی ! جلدی نال تَلے لہہ آ ،کیوں جو اَج میکُوں تیڈے گھر رَہنڑ ضرور ہے ۔6 اوہ فوراً تَلے لہہ آیا تے اُونکُوں خوشی نال آپنڑے گھر گِھن گِیا ۔ 7 جِیں وَیلے لوکاں ایہہ ڈِٹھا تاں سبھ بُڑ بُڑ کرݨ لگے جو ایہہ ہِک گنہگار دا مہمان بنڑ گِیا ہے ۔
8 تے زکّائی نیں کھڑا تھی تے خُداوند کُوں آکھیا اے خُداوند ڈیکھ ، میں آپنڑا اَدھا مال غریباں کُوں ڈیندا ہاں تے جے میں کہیں دا کُجھ ناحق گِھدے تاں اُونکُوں چار گُنا واپس کریندا ہاں ۔
9 یسُوع اُونکُوں آکھیا اَج اِیں گھر ءچ نجات آئی ہے، اِیں واسطے جو ایہہ وی ابرہام دا پوتر ہے ۔ 10 کیوں جو ابن ِآدم گُم تھئے ہویاں کُوں گولھنڑ تے نجات ڈیوݨ آیا ہے ۔
اَشرفیاں دی تمثیل
11 جِیں وَیلے اوہ اِنہاں گالھیں کُوں سُنڑدے پئے ہَن تاں اُونیں ہِک تمثیل وی آکھی ۔ اِیں واسطے جو اوہ یروشلیم دے نیڑے ہا تے اُنہاں دا خیال ہا جو خُدا دی بادشاہی فوراً ای ظاہر تھی ویسی ۔ 12 بس اُونیں آکھیا جو ہِک اَمیر آدمی دُور دراز مُلک کُوں روانہ تھیّا تاں جو بادشاہی حاصل کر تے وَل آوے ۔ 13 اُونیں آپنڑے نوکراں ءچوں ڈاہ کُوں سَڈ تے اُنہاں کُوں ڈاہ اَشرفیاں ڈِتیاں تے اُنہاں کُوں آکھیا جو میڈے وَلنڑ تَئیں کاروبار کرائے ۔ 14 پَر اُوں شہر دے آدمی اُوں کنُوں عداوت کریندے ہَن تے اُوندے پچُھوں قاصداں دی زبانی پیغام روانہ کیتا جو اَساں نئیں چاہندے جو ایہہ ساڈے اُتے حکومت کرے ۔
15 جِیں وَیلے اوہ بادشاہی حاصل کر تے وَلیا تاں اِیویں تھیّا جو اُنہاں نوکراں کُوں سَڈوایا جنہاں کُوں اَشرفیاں ڈِتیاں ہَن ، تاں جو معلوم کرے جو اُنہاں لین دین نال کیا کَمائے ۔ 16 پہلا نوکر آیا تے اُوں آکھیا اے مالک ! میں ہِک اَشرفی نال ڈاہ اَشرفیاں بیا کَما گِھدیاں ہِن ۔ 17 اُونیں اُونکُوں آکھیا اے چنگے نوکر ! تَیں تھوڑی رقم کُوں اِیمانداری نال استعمال کیتے، اِیں کیتے ہُنڑ تُوں ڈاہ شہراں اُتے اِختیار رکھ ۔ 18 ڈوجھے آ تے آکھیا اے مالک ! میں تیڈی ہِک اَشرفی کنُوں پَنج بیا کَما گِھدیاں ہِن ۔ 19 اُونیں اُونکُوں آکھیا جو تُوں وی پَنج شہراں دا مختار تھی ۔
20 تَریجھے آتے آکھیا اے مالک ! ڈیکھ تیڈی اَشرفی ایہہ ہے میں اِینکُوں رُومال ءچ بَدھ تے رَکھ ڈِتا ہا ، 21 کیوں جو میں تَیں کنُوں ڈردا ہم ،اِیں واسطے جو تُوں سخت آدمی ہیں ۔ تُوں او ہ چیز کُوں وی جِینکُوں تَیں نئیں رکھیا ہوندا ، چا گِھندیں تے جیہڑا تَیں نئیں رَہایا اُونکُوں کَپ گِھندیں ۔ 22 اُونیں اُونکُوں آکھیا اے شریر نوکر ! میں تیکُوں تیڈے ای گالھیں کنُوں مُلزم بنڑیندا ہاں ۔ تُوں میکُوں جانڑدا ہویں جو سخت آدمی ہاں تے جیہڑی چیز کُوں میں نئیں رکھیا ، اُونکُوں چا گِھندا ہاں تے جیہڑا نئیں رَہایا اُونکُوں کَپ گِھندا ہاں ۔ 23 وَل تُوں میڈا پیسہ کہیں ساہوکار کُوں کیوں نہ ڈِتا تاں جو میں وَل آتے اُوندے کنُوں منافع نال وصول کر گِھندا ؟
24 اُونیں جیہڑے اُتھاں کھڑے ہَن اُنہاں کُوں آکھیا جو اِیں کنُوں اوہ اَشرفی گِھن گِھنو تے ڈاہ اَشرفی آلے کُوں ڈے ڈیؤ۔ 25 اُنہاں اُونکُوں آکھیا اے مالک ! اُوندے کولھ تاں پہلے ای ڈاہ اَشرفیاں ہِن ۔ 26 بادشاہ آکھیا میں تُہاکُوں آہدھا ہاں جو جِیندے کولھ ہے ، اُونکُوں بیا وی ڈِتا ویسی تے جِیندے کولھ کُجھ نئیں، اُوندے کنُوں اوہ وی جیہڑا اُوندے کولھ ہے گِھن گھِدا ویسی۔ 27 پَر میڈے اِنہاں دُشمنڑاں کُوں جیہڑے نہ چاہندے ہَن جو میں اِنہاں اُتے حکومت کراں ، اُنہاں کُوں اِتھاں گِھن آؤ تے میڈے سامنڑے قتل کر ڈیوو۔
یروشلِیم ءچ شاہانہ داخلہ
28 ایہہ گالھیں آکھ تےیسوع یروشلِیم آلے پاسے اُنہاں دے اَگُوں اَگُوں ٹُریا ۔ 29 جِیں وَیلے اوہ اُوں پہاڑ اُتے جیہڑا زیتون دا اَکھویندے ، بیت فگے تے بیت عنیاہ دے نیڑے پُجیا تاں اِیویں تھیّا جو اُونیں شاگرداں ءچوں ڈو کُوں ایہہ آکھ تے بھیجیا 30 جو سامنڑے آلے دیہات ءچ وَنجو تے اُتھاں داخل تھیندے ای ہِک گڈھاں دا بچہ بَدھیا ہویا مِلسی جئیں اُتے ہُنڑ تَئیں کوئی سوار نئیں تھیّا ، اُونکُوں کھول تے اِتھاں گِھن آؤ ، 31 تے جے کوئی تُہاڈے کنُوں پُچھے جو اُونکُوں کیوں کھولیندے ہِوے؟ تاں اَکھائے جو خُداوند کُوں اِیندی ضرورت ہے ۔
32 بس جنہاں کُوں بھیجیا گِیا ہا اُنہاں اُتھاں اُونویں ای ڈِٹھا جیویں اُونیں اُنہاں کُوں آکھیا ہا ۔ 33 جِیں وَیلے اوہ گڈھاں کُوں کھولیندے پئے ہَن تاں اُوندے مالِکاں اُنہاں کنُوں پُچھیا جو اِیں کُوں کیوں کھولیندے پئے ہِوے ؟
34 اُنہاں جواب ڈِتا جو خُداوند کُوں اِیندی ضرورت ہے ۔ 35 اوہ اُونکُوں یسُوع دے کولھ گِھن آئے تے اُوندے اُتے آپنڑے کپڑے سَٹ ڈِتے تے یسُوع کُوں اُوندے اُتے سوار کر ڈِتا ۔ 36 جِیں وَیلے اوہ ویندا پیا ہا تاں اوہ رستے ءچ آپنڑے کپڑے وچھیندے ویندے ہَن ۔
37 تے جیں وَیلے اوہ شہر دے نیڑے زیتون دے پہاڑ دی ریڑھ اُتے پُجیا تاں شاگرداں دی ساری جماعت اُنہاں ساریاں معجزیاں دی وجہ کنُوں جیہڑے اُنہاں ڈِٹھے ہَن ، خوش تھی تے اُچی آواز نال خُدا دی حمد کرݨ لگی 38 جو مُبارک ہے اوہ بادشاہ جیہڑا خُداوند دے ناں کنُوں آنداہے ۔ اَسمان اُتے صُلح تے عالم ِ بالا اُتے جلال !
39 بِھیڑ ءچوں کُجھ فریسیاں اُونکُوں آکھیا اے اُستاد ! آپنڑے شاگرداں کُوں دَڑک ۔
40 اُونیں جواب ءچ آکھیا میں تُہاکُوں آہدھا ہاں جو جے ایہہ چُپ رَہنڑ تاں پتھر بولنڑ پے ویسن ۔
یسُوع یروشلِیم اُتے روندے
41 جِیں وَیلے یسوع نیں نیڑے آتے شہر اُتے نگاہ کیتی تاں اُوندے اُتے رُنّا تے آکھیا 42 کاش جو تُوں آپنڑے اِنہئی ڈینہاں ءچ سلامتی دے گالھیں جانڑدا ! پَر ہُنڑ اوہ تیڈے اَکھیں کنُوں اوڈھر تھی گئیاں ہِن ۔ 43 کیوں جو اوہ ڈینہہ تیڈے اُتے آسن جو تیڈے دشمن تیڈے خِلاف مورچے بَدھ تے تیکُوں چودھارُوں گھیر گِھنسن تے ہر پاسے کنُوں تنگ کریسن ۔ 44 تے تیکُوں تے تیڈے بالاں کُوں جیہڑے تیڈے اندر ہِن زمین اُتے چا مریسن تے تیڈے اندر کہیں پتھر اُتے پتھر باقی نہ چھوڑے سن ، اِیں واسطے جو تیں اُوں وَیلے کُوں نہ سُنجانڑیا جِیں وَیلے تیڈے اُتے نگاہ کیتی گئی ۔
یسُوع ہیکل ءچ ویندے
45 وَل اوہ ہیکل ءچ وَنج تے اُتھاں خریدوفرخت کرݨ آلیا ں کُوں کڈھنڑ لگا ، 46 تے اُنہاں کُوں آکھیا لکھیا ہے جو میڈا گھر دُعا دا گھر ہوسی پَر تُساں اُونکُوں ڈاکوواں دا ڈیرا بنڑا ڈِتے ۔