ہِک بیوہ دا نذانہ
21
‏1 وَل یسوع نیں نِگاہ چا تے دولت منداں کُوں ڈِٹھا جیہڑے ہیکل دے خزانے ءچ آپنڑے نذرانے سَٹیندے پئے ہَن ۔ ‏2 تے ہِک غریب بیوہ کُوں وی اُوندے ءچ ڈو دَمڑیاں سَٹیندے ڈِٹھا ۔ ‏3 اِیں تُوں اُونیں آکھیا میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو ہیکل دے خزانے ءچ نذرانہ سَٹنڑ آلیاں ءچوں اِیں بیوہ سبھ کنُوں زیادہ سَٹیا ۔ ‏4 کیوں جو اُنہاں ساریاں تاں آپنڑیں بہُوں دولت ءچوں کُجھ نذرانہ ڈِتا پَر اِیں عورت آپنڑیں غریبی ءچ وی جیہڑا کُجھ اُوندے کولھ ہا سارا سَٹ ڈِتا ۔
یسُوع ہیکل دی بربادی دی پیشین گوئی کریندے
‏5 جِیں وَیلے کُجھ لوک ہیکل دے متعلق آہدھے پئے ہَن جو اوہ نفیس پتھراں تے نذر تھئیاں چیزاں نال سَجی پئی ہے تاں اُونیں آکھیا ‏6 اوہ ڈینہہ آسن جو اِنہاں چیزاں ءچوں جیہڑیاں تُساں ڈیدھے ہِوے ، اِتھاں کہیں پتھر اُتے پتھر باقی نہ رَہسی جیہڑا سَٹیا نہ ویسی۔
مصیبتاں تے تکلیفاں
‏7 اُنہاں اُوں کنُوں پُچھیا جو اے اُستاد! وَل ایہہ گالھیں کِیں وَیلے تھیسن ؟ تے جِیں وَیلے اوہ تھیوݨ آلیاں ہووݨ ، اُوں وَیلے دا کیا نشان ہے؟
‏8 اُونیں آکھیا خبردار ! گمراہ نہ تھی وَنجائے کیوں جو بہُوں سارے میڈے ناں کنُوں آسن تے اَکھیسن جو میں مسیح ہاں تے ایہہ وی جو وَیلہ نیڑے آ گِیا ہے۔ تُساں اُنہاں دے پچُھوں نہ ٹُر پوائے ۔ ‏9 تے جِیں وَیلے لڑائیاں تے فساداں دیاں افواہاں سُنڑو تاں گھبرا نہ وَنجائے کیوں جو پہلے اُنہاں دا تھیوݨ لازم ہے پَر اُوں وَیلے فوراً خاتمہ نہ تھیسی ۔
‏10 وَل اُونیں اُنہاں کُوں آکھیا قوم اُتے قوم تے سلطنت اُتے سلطنت چڑھائی کریسی، ‏11 تے وَڈے وَڈے بھونچال آسن تے جاہ جاہ کال پوسن تے وباواں کھنڈویسن تے اَسمان اُتے وَڈے وَڈے دہشت ناک گالھیں تے نشانات ظاہر تھیسن۔ ‏12 پَر اِنہاں ساریاں گالھیں دے تھیوݨ کنُوں پہلے اوہ تُہاکُوں میڈے ناں دی وجہ کنُوں گرفتار کریسن تے ڈُکھ ڈیسن تے عبادت خانیاں دی عدالتاں دے حوالے کریسن تے قید خانیاں ءچ سَٹویسن تے بادشاہاں تے حاکماں دے سامنڑے پیش کریسن ۔ ‏13 ایہہ تُہاڈا گواہی ڈیوݨ دا موقع ہوسی ۔ ‏14 بس آپنڑے دِل ءچ پَکّا اِرادہ کر گِھنو جو پہلے کنُوں فکر نہ کریسو جو کیا جواب ڈیووں ۔ ‏15 کیوں جو میں تُہاکُوں ایجھی زبان تے حکمت عطا کریساں جو تُہاڈا کوئی وی مخالف نہ تاں تُہاڈا سامنڑا کر سگسی تے نہ تُہاڈے خِلاف کُجھ آکھ سگسی ۔ ‏16 تُہاکُوں ماں پیُو تے بِھرا تے رشتہ دار تے دوست وی پکڑویسن بلکہ تُہاڈے ءچوں کُجھ کُوں قتل کروا ڈیسن ، ‏17 تے میڈے ناں دے سببّوں سارے لوک تُہاڈے نال عداوت رکھیسن ۔ ‏18 پَر تُہاڈے سِر دا ہِک وال وی نہ ڈھاسی ۔ ‏19 آپنڑے صبر نال تُساں آپنڑیں جاناں کُوں محفوظ رکھیسو ۔
یسُوع یروشلِیم دی بربادی دی پیشین گوئی کریندے
‏20 وَل جِیں وَیلے تُساں یروشلِیم کُوں فوجاں دے گھیرے ءچ ڈیکھو تاں سمجھ گِھنائے جو اُوندے برباد تھیوݨ دا ڈینہہ نیڑے ہے ۔ ‏21 اُوں وَیلے جیہڑے یہُودیہ ءچ ہووݨ اوہ پہاڑ اُتے بھج وَنجنڑ تے جیہڑے یروشلِیم دے اندر ہووݨ ، باہر نِکل وَنجنڑ تے جیہڑے دیہات ءچ ہووݨ ، شہر ءچ داخل نہ تھیوݨ ، ‏22 کیوں جو ایہہ اِنتقام دے ڈینہہ ہوسن جنہاں ءچ اوہ سبھ کُجھ جیہڑا پہلے کنُوں لکھیا گِیا ہے پورا تھیسی ۔ ‏23 اُنہاں اُتے افسوس جیہڑیاں اُنہاں ڈینہاں ءچ حاملہ ہووݨ تے جیہڑیاں بالاں کُوں کھیر پلیندیاں ہووݨ ! کیوں جو زمین اُتے بہُوں مصیبت تے اِیں قوم اُتے وَڈا عذاب ہوسی ۔ ‏24 اوہ تلوار نال قتل تھیسن تے اسِیرتھی تے ساریاں قوماں ءچ پُچائے ویسن تے جئیں تَئیں غیرقوماں دا وقت پورا نہ تھیوے ، یروشلِیم غیرقوماں دے پیراں تَلے روندیا ویسی ۔
ابن ِآدم دی آمد
‏25 سورج تے چَن تے تاریاں ءچ نشان ظاہر تھیسن تے زمین اُتے قوماں کُوں تکلیف ہوسی کیوں جو اوہ سمندر تے اُوندے چَھلاں دے شور کنُوں گھبرا ویسن ، ‏26 تے اِیں ڈر کنُوں تے زمین اُتے آوݨ آلی مُصیبتاں کُوں ڈیدھے ہوئے ، لوکاں دے ہوش وحواس باقی نہ رہسن ۔ اِیں واسطے جو اَسمان دیاں قوتاں ہلائیاں ویسن ۔ ‏27 اُوں وَیلے لوک ابن ِآدم کُوں قُدرت تے وَڈے جلال دے نال بَدلاں اُتے آندا ڈیکھسن ، ‏28 تے جِیں وَیلے ایہہ گالھیں تھیوݨ لگنڑ تاں سِدھے کھڑے تھی تے آپنڑیں نِگاہ اُتے کرائے کیوں جو تُہاڈی رہائی نیڑے ہے ۔
ہنجیر دے درخت کنُوں سبق
‏29 یسوع نیں اُنہاں کُوں ہِک تمثیل سُنڑائی جو ہنجیر دے درخت تے ساریاں درختاں کُوں ڈیکھو ۔ ‏30 جیویں ای اُنہاں ءچ کونپلاں نِکلدیاں ہِن ، تُساں ڈیکھ تے جاݨ گِھندے ہِوے جو ہُنڑ گرمی نیڑے ہے ۔ ‏31 اِیویں ای جِیں وَیلے تُساں ایہہ سبھ کُجھ تھیندا ڈیکھو تاں سمجھ گِھنائے جو خُدا دی بادشاہی نیڑے ہے ۔
‏32 میں تُہاکُوں سچ آہدھا ہاں جو جِیں وَیلے تَئیں ایہہ سارے گالھیں نہ تھی وَنجنڑ ، اِیں نسل دا خاتمہ نہ تھیسی ۔ ‏33 اَسمان تے زمین ٹَل ویسن پَر میڈے گالھیں کڈھائیں نہ ٹَل سن ۔
ہُشیار رَہوݨ دی ضرورت
‏34 بس خبردار رَہو ، اِیویں نہ تھیوے جو تُہاڈے دِل عیاشی تے شراب پیہوݨ تے اِیں زندگی دی فکراں ءچ سُست تھی وَنجنڑ تے اوہ ڈینہہ تُہاڈے اُتے پَھندے وانگوں اچانک آوَنجے ۔ ‏35 کیوں جو رُوئے زمین اُتے جِتی لوک موجود ہوسن ، اُنہاں ساریاں اُتے اِیویں ای آپوسی ۔ ‏36 بس ہر وَیلے جاگدے تے دُعا کریندے رَہو تاں جو تُہاکُوں اِنہاں سارے گالھیں کنُوں جیہڑیاں تھیوݨ آلیاں ہِن ، بچنڑ تے ابن ِآدم دے حضور ءچ کھڑے تھیوݨ دی قُدرت ہووے ۔
‏37 یسوع ہر روز ہیکل ءچ تعلیم ڈیندا ہا ،تے رات کُوں باہر وَنج تے اُوں پہاڑ اُتے رَہندا ہا جیہڑا زیتون دا اَکھویندے ، ‏38 تے سویر تھیندے ای سارے لوک اُوندے گالھیں سُننڑ کیتے ہیکل ءچ اُوندے کولھ آندے ہَن ۔