رُوح القُدس دا نزُول
2
‏1 جِیں وَیلے عید ِ پِنتیکُست دا ڈینہہ آیا تاں اوہ سارے ہِک جاہ تے جمع ہَن، ‏2 جو اچانک اَسمان کنُوں ایجھی آواز آئی جِیویں زور دی اَندھاری چلدی ہے تے اُوندے نال سارے گھر ءچ شور مچ گِیا جِتھاں اوہ بیٹھے ہَن۔ ‏3 اُنہاں کُوں بھاہ دے لَمباں وانگُوں زباناں ڈِکھالی ڈِتیاں تے اُنہاں ءچوں ہر ہِک اُتے آ تے کَھڑ گئیاں۔ ‏4 تے اوہ سارے رُوح القُدس نال بھریج گئے تے غیر زباناں بولنڑ لگے جِیویں رُوح نیں اُنہاں کُوں طاقت بخشی ہئی۔
‏5 تے دُنیا دی ہَر قوم ءچوں خُدا ترس یہُودی، یروشلیم ءچ رَہندے ہَن۔ ‏6 جِیں وَیلےاُنہاں ایہہ آواز سُنڑی تاں بِھیڑ لگ گئی تے لوک ہَکے بَکے رہ گئے کیوں جو ہر ہِک کُوں ایِہو سُنڑدا ہا جو ایہہ میڈی ای بولی بولیندے پئے ہِن۔ ‏7 تے سارے بہُوں حیران تھی تے آکھنڑ لگے ”ڈیکھو! کیا ایہہ بولنڑ آلے سبھ گلیلی نئیں؟ ‏8 وَل ایہہ کیویں تھی سگدے جو ہر ہِک آپنڑے آپنڑے وطن دی بولی سُنڑدا پِیا ہے؟ ‏9 حالانکہ اَساں تاں پارتھی، مادی، عِیلامی، مسوپتامِیہ، یہُودیہ، کپَّدُکیہ، پنطُس، آسیہ، ‏10 فروگیہ، پمفیلیہ، مِصر تے لِبیا دے اُوں علاقے دے رَہنڑ آلے ہیں جیہڑا کُرینے دے نزدیک ہے تے رُومی مسافر خواہ پیدائشی یہُودی خُواہ اُنہاں دے مُرید تے کریتی تے عَرب ہِن۔ ‏11 پَر اَساں آپنڑی آپنڑی بولی ءچ اُنہاں کنُوں خُدا دے عجیب کَماں دا بیان سُنڑدے ہاں۔“ ‏12 سب حیران تھئے تے پریشان تھی تے ہِک بئے کُوں آکھنڑ لگے جو ”ایہہ کیا تھیندا پئے؟ “
‏13 پَر کُجھ نیں ٹھٹّھا کر تے آکھیا ”ایہہ تاں تازہ مَے دے نشے ءچ ہِن۔“
پطرس دا پیغام
‏14 پَر پطرس اُنہاں یارہاں دے نال کھڑا تھیّا تے اُچی آواز ءچ لوکاں کُوں آکھیا جو ”اے یہُودیو تے اے یروشلیم دے سارے رَہنڑ آلیو ایہہ جاݨ گِھنو تے میڈی گالھ توجہ نال سُنڑو۔ ‏15 ایہہ لوک نشہ ءچ نئیں جیویں تُساں سمجھدے پئے ہِیوے کیوں جو حالی تاں ڈینہہ دا پہلا پہر ہے۔ ‏16 بلکہ ایہہ اوہ گالھ ہے جیہڑی یُوایل نبی دی معرفت آکھی گئی ہے جو
‏17 ’خُدا فرمیندے جو
آخری ڈینہاں ءچ اِینویں تھیسی
جو میں ہر بَشر اُتے آپنڑا رُوح نازل کریساں
تے تُہاڈے پوتر تے تُہاڈیاں ڈِھیاں نبُوّت کریسن
تے تُہاڈے جوان رویا
تے تُہاڈے بُڈھے خواب ڈیکھسن۔
‏18 بلکہ میں اُنہاں ڈینہاں ءچ آپنڑے بندیاں
مَرداں تے عورتاں اُتے آپنڑا رُوح نازل کریساں
تے اوہ نبُوّت کریسن۔
‏19 تے میں اَسمان اُتے عجیب کَم
تے تَلے زمین اُتے نِشانیاں ڈکھیساں
یعنی خُون تے بھاہ تے گھاٹا دُھواں۔
‏20 سورج تاریک تے چَن خون وانگوں تھی ویسی،
اِیں کنُوں پہلے جو خُداوند دا عظیم
تے جلیل ڈینہہ آوے۔
‏21 تے اِینویں تھیسی جو
جیہڑا کوئی خُداوند دا ناں گِھنسی،
نِجات پے سی۔‘
‏22 اے اِسرائیلیو سُنڑو! یسوع ناصری ایجھا شخص ہا جِیندی معرفت خُدا نیں تُہاڈے ءچ معجزے، عجیب کَم تے نِشان ڈِکھا تے ثابت کیتا جو اوہ خُدا دی طرفوں ہا۔ چنانچہ تُساں آپ ای جانڑدے ہِیوے۔ ‏23 جِیں وَیلے اوہ خُدا دے منصوبے تے مقررہ اِنتظام دے مطابق پکڑوایا گِیا تاں تُساں اُونکُوں بے شرع لوکاں دے ہَتھوں مصلُوب کروا تے قتل کر ڈِتا۔ ‏24 پَر خُدا نیں اُونکُوں مَوت دے شِکنجے کنُوں چھڑوا تے زندہ کر ڈِتا کیوں جو ایہہ ممکن نہ ہا جو اوہ اُوندے قبضہ ءچ رَہندا۔ ‏25 کیوں جو داؤد اُوندے بارے ءچ آہدھا ہے جو
’میںa خُداوند کُوں ہمیشاں آپنڑے سامنڑے ڈیدھا ریہا
کیوں جو اوہ میڈے سَجے پاسوں ہے
تاں جو میں ہَلایا نہ وَنجاں۔
‏26 اِیں سببّوں میڈا دِل خوش تھیّا
تے میڈی زبان شادمان،
بلکہ میڈا جِسم وی اُمید ءچ قائم رَہسی۔
‏27 اِیں واسطے جو تُوں میڈی جان کُوں عالم ِ ارواح ءچ نہ چھوڑیسیں
تے نہ آپنڑے قدُوس دے سَڑن دی نوبت آوݨ ڈیسیں۔
‏28 تُوں میکُوں زندگی دے رستے ڈِکھائے،
تُوں میکُوں آپنڑے دیدار دے سببّوں خوشی نال بھر ڈیسیں ۔ ‘
‏29 اے بِھراؤ! میں قوم دے بزُرگ داؤد دے حق ءچ تُہاکُوں دلیری نال آکھ سگدا ہاں جو اوہ مَر گِیا تے دفن وی تھیّا تے اُوندی قبر اَج تَئیں ساڈے ءچ موجود ہے۔ ‏30 بس اوہ نبی ہوندے ہوئے تے ایہہ جانڑدے ہوئے جو خُدا میڈے نال قَسم کھادی ہے جو تیڈی نسل ءچوں ہِک شخص کُوں تیڈے تخت اُتے بلہیساں، ‏31 اُونیں پیش گوئی کریندے ہوئے المسیح دے زندہ تھیوݨ دا ذِکر کیتا جو نہ اوہ عالم ِ ارواح ءچ چھوڑیا گِیا نہ اُوندے جِسم کُوں سَڑن ڈِتا گِیا۔ ‏32 اُونہئی یسوع کُوں خُدا نیں زندہ کیتا جِیندے اَساں سارے گواہ ہیں۔ ‏33 اُونیں خُدا د ے سَجے ہَتھ تُوں سربلند تھی تے، تے باپ کنُوں وعدہ کیتا ہویا رُوح القُدس حاصل کر تے نازل کیتا جِیندا اثر تُساں ڈیدھے تے سُنڑدے ہِیوے۔ ‏34 کیوں جو داؤد تاں اَسمان اُتے نئیں چڑھیا پَر اوہ آپ آہدھے جو
’خُداوند نیں میڈے خُداوند کُوں آکھیا،
میڈے سَجے پاسوں بہہ،
‏35 جِیں وَیلے تئیں میں تیڈے دشمناں کُوں
تیڈے پیراں دی چوکی نہ بنڑا ڈیواں۔ ‘
‏36 بس اِسرائیل دا سارا خاندان جاݨ گِھنے جو خُدا نیں اُوں یسوع کُوں جِینکُوں تُساں صلیب چڑھایا، خُداوند وی بنڑایا تے المسیح وی۔“
‏37 جِیں وَیلے اُنہاں ایہ سُنڑیا تاں اُنہاں دے دِلاں اُتے چوٹ لگی تے پطرس تے باقی رسُولاں کُوں آکھیا جو ”اے بِھراؤ ! اَساں کیا کروں؟ “
‏38 پطرس اُنہاں کُوں آکھیا جو”توبہ کرو تے تُہاڈے ءچوں ہر ہِک آپنڑے گُناہاں دی معافی کیتے یسوع مسیح دے ناں ءچ بپتسمہ گِھنے تاں تُساں رُوح القُدس اِنعام ءچ پے سو۔ ‏39 کیوں جو ایہہ وعدہ تُہاڈے کیتے تے تُہاڈی اولاد کیتے تے اُنہاں ساریاں کیتے وی ہے جیہڑے دُور دے ہِن، جِنہاں کُوں خُداوند ساڈا خُدا آپنڑے کولھ سَڈیسی۔“
‏40 تے پطرس نیں بہُوں سارے گالھیں دی گواہی ڈِتی تے اُنہاں کُوں ایہہ نصیحت کیتی جو ”آپنڑے آپ کُوں اِیں ٹیڑھی قوم کنُوں بچا رکھو۔“ ‏41 بس جنہاں لوکاں نیں اُوندا کلام قبول کیتا اُنہاں بپتسمہ گِھدا تے اُونہئی ڈینہہ تَرے ہزار آدمیاں دے فریب ، اُنہاں ءچ شامل تھی گئے۔ ‏42 تے ایہہ لوک رسُولاں کنُوں تعلیم گِھننڑ ، رفاقت رکھنڑ ، روٹی کھاوݨ تے دُعا کرݨ ءچ مشغول ریہے۔
اِیمان داراں دی باہمی زندگی
‏43 ہر شخص اُتے خوف چھا گِیا تے بہُوں سارے معجزے تے عجیب کَم، رسُولاں دے ذریعے ظاہر تھیندے ہَن۔ ‏44 تے جیہڑے اِیمان گِھن آئے ہَن اوہ سارے کَٹھے رَہندے تے ساریاں چیزاں ءچ ہِک بئے کُوں شریک سمجھدے ہَن۔ ‏45 تے آپنڑا مال اسباب ویچ تے ہر ہِک کُوں اُوندی ضرورت دے مطابق رقم وَنڈ ڈیندے ہَن۔ ‏46 اوہ ہر روز یک دِل تھی تے ہیکل ءچ جمع تھیندے تے گھراں ءچ روٹی تروڑ b تے خوشی تے سادہ دِلی نال کَٹھے کھانڑا کھاندے ہَن۔ ‏47 تے خُدا دی حمد کریندے تے سارے لوکاں دی نظر ءچ مقبول ہَن تے جیہڑے نجات پیندے ہَن، اُنہاں کُوں خُداوند ہر روز اُنہاں ءچ شامل کر ڈیندا ہا۔