‏7 تقریباً تَرے گھنٹے بعد اُوندی ذال، اِیں واقعہ کنُوں بے خبر اندر آئی۔ ‏8 پطرس اُوں کنُوں پُچھیا، ”میکُوں ڈسا، کیا تُساں اِتنے ءچ زمین ویچی ہئی؟“

اُونیں آکھیا، ” ہاں، اِتنے ای کُوں۔“

‏9 پطرس نیں اُونکُوں آکھیا، ”تُساں کیوں خُداوند دے رُوح القُدس کُوں اَزماوݨ کیتے ایکا کیتے؟ ڈیکھ، جیہڑے لوکاں تیڈے پائے کُوں دفن کیتے، اوہ دَروازے تئیں پُج گئے ہِن تے تیکُوں وی باہر گِھن ویسن۔“ ‏10 اوہ اُوں وَیلے ای پطرس دے پیراں ءچ ڈھے پئی تے مَر گئی۔ جوان اندر آئے تاں اُونکُوں مَریا ڈیکھ تے باہر گِھن گئے تے اُونکُوں اُوندے پائے دے نال دفن کر ڈِتا۔ ‏11 تے ساری کلیسیا بلکہ اِنہاں گالھیں کُوں سبھ سُننڑ آلیاں اُتے خوف چھا گِیا۔

‏12 تے رسُولاں دے ہَتھوں بہُوں سارے معجزے تے عجیب کَم لوکاں ءچ تھیندے ہَن، تے سارے اِیماندار یک دِل تھی تے سُلیمان دے برانڈے ءچ جمع تھیندے ہَن۔ ‏13 پَر ڈوجھیاں ءچوں کہیں کُوں جرأت نہ تھیندی ہئی جو اُنہاں ءچ شامل تھی وَنجنڑ ، پَر لوک اُنہاں دی بہُوں عزت کریندے ہَن۔ ‏14 اِیندے باوجود بہُوں سارے مَرد تے عورتاں اِیمان گِھن آئے تے خُداوند دے مَننڑ آلیاں دی تعداد وَدھدی وَیندی ہئی۔ ‏15 اِتھوں تئیں جو لوک بیماراں کُوں کَھٹاں تے چٹائیاں اُتے گِھن گِھن تے سڑکاں اُتے سَٹ ڈیندے ہَن، تاں جو جِیں وَیلے پطرس اُتھوں گزرے تاں کم از کم اُوندا پرچھاواں ای اُنہاں اُتے پے وَنجے۔ ‏16 تے یروشلیم دے چاروں پاسوں دے قصبیاں کنُوں بے شمار لوک بیماراں تے اُنہاں کُوں جِنہاں ءچ بدرُوحاں ہوندیاں ہَن، آپنڑے نال گِھن آندے ہَن تے اوہ سارے دے سارے چنگے کر ڈِتے ویندے ہَن۔

‏17 اِیں گالھ اُتے سردار کاہن تے اُوندے سارے ساتھی جیہڑے صدوقیاں دے فرقہ دے ہَن، حسد کنُوں بھریج گئے۔ ‏18 تے رسُولاں کُوں گرفتار کروا تے جیل ءچ سَٹ ڈِتا۔ ‏19 پَر رات کُوں خُداوند دے ہِک فرشتہ نیں قید خانہ دے دروازے کھولے تےاُنہاں کُوں باہرکَڈھ تے آکھنڑ لگا جو ‏20 ”وَنجو ہیکل ءچ کھڑے تھی تے زندگی دے سارے گالھیں لوکاں کُوں سُنڑاؤ۔“ ‏21 اوہ ایہہ سُنڑ تے سویر نال ای ہیکل ءچ گئے تے تعلیم دیوݨ لگے۔

پَر سردار کاہن تے اُوندے ساتھیاں نیں آ تے صدر ِ عدالت آلیاں یعنی بنی اِسرائیل دے سارے بزُرگاں کُوں جمع کیتا تے قید خانہ ءچ اَکھوا بھیجیا جو رسُولاں کُوں گِھن آؤݨ۔ ‏22 پَر سپاہیاں پُج تے اُنہاں کُوں قید خانہ ءچ نہ پاتا تے وَل آ تے خبر ڈِتی ‏23 جو ” اَساں قید خانہ کُوں تاں بہُوں حفاظت نال بند کیتا ہویا تے پہرے داراں کُوں دروازیاں اُتے کھڑے ڈِٹھا پَر جِیں وَیلے کھولیا تاں اندر کوئی نہ مِلیا۔“ ‏24 ہیکل دے سپاہیاں دے سردار تے سردار کاہناں ایہہ گالھیں سُنڑیاں تاں حیران تھئے جوہُنڑ کیا تھیسی۔ ‏25 اُوں وَیلے کہیں آ تے اُنہاں کُوں خبر ڈِتی جو ”ڈیکھو، اوہ آدمی جنہاں کُوں تُساں قید کیتا ہا، ہیکل ءچ کھڑے لوکاں کُوں تعلیم ڈیندے پئے ہِن۔“ ‏26 وَل سردار آپنڑے سپاہیاں دے نال وَنج تے اُنہاں کُوں گِھن آیا پَر زور نال نئیں کیوں جو لوکاں کنُوں ڈردے ہَن جو ساکُوں سنگسار نہ کرݨ۔

‏27 وَل اُنہاں کُوں گِھن آ تے عدالت ءچ کھڑا کر ڈِتا تے سردار کاہن نیں اُنہاں کُوں ایہہ آکھیا ‏28 جو اَساں تاں تُہاکُوں سخت تاکید کیتی ہئی جو ایہہ ناں گِھن تے تعلیم نہ ڈیوائے پَر ڈیکھو تُساں سارے یروشلیم ءچ آپنڑی تعلیم پھیلا ڈِتی تے اُوں شخص دا خُون ساڈی گردن اُتے رکھنڑا چاہندے ہِیوے۔

‏29 پطرس تے رسُولاں نیں جواب ءچ آکھیا جو ”ساڈے اُتے اِنسان دے حُکم دی بجائے خُدا دا حُکم مننڑ زیادہ فرض ہے۔ ‏30 ساڈے پیُو ڈاڈا دے خُدا نیں یسوع کُوں مُردیاں ءچوں زندہ کیتا جِینکُوں تُساں صلیب اُتے چڑھا تے مار ڈِتا ہا۔ ‏31 خُدا اُونکُوں ای مالِک تے نجات ڈیوݨ آلا بنڑا تے آپنڑے سَجے ہَتھ دے پاسوں سر بُلند کیتا تاں جو اِسرائیل کُوں توبہ دی توفیق تے گُناہاں دی معافی بخشے۔ ‏32 اَساں اِنہاں گالھیں دے گواہ ہاں تے رُوح القُدس وی، جِینکُوں خُدا آپنڑے فرمانبرداراں کُوں عطا فرمائے۔“

‏33 اوہ ایہہ سُنڑ تے کوڑیج گئے تے چاہندے ہَن جو اُنہاں کُوں قتل کر ڈیوݨ ، ‏34 پَر گملی ایل ناں دا ہِک فریسی جیہڑا شریعت دا عالم تے سارے لوکاں ءچ عزت دار ہا، عدالت ءچ کھڑا تھی تے حُکم ڈِتا جو اِنہاں آدمیاں کُوں تھوڑی دیر کیتے باہر کر ڈیوو۔ ‏35 وَل اُنہاں کُوں آکھیا، ”اے اِسرائیلیو! اِنہاں آدمیاں دے نال جو کُجھ کرݨ چاہندے ہِیوے، ہوشیاری نال کرائے، ‏36 کیوں جو کُجھ عرصہ پہلے تھیُوداس اُٹھیا ہا تے دعویٰ کیتا ہا جو میں وی کوئی چیز ہاں تے تقریباً چار سو آدمی اُوندے نال رَل گئے ہَن۔ پَر اوہ ماریا گِیا تے جِتی اُوندے مَننڑ آلے ہَن، سارے تِتر بِتر تھی گئے تے اُوندا دعویٰ ختم تھی گِیا۔ ‏37 اِیں شخص دے بعدمردم شماری دے ڈینہاں ءچ یہُوداہ گلیلی اُٹھیا تے اُونیں کُجھ لوک آپنڑے اَل کر گِھدے۔ اوہ وی ہلاک تھیّا تے جِتی اُوندے مَننڑ آلے ہَن سارے تِتر بتر تھی گئے۔ ‏38 بس ہُنڑ میں تُہاکُوں آہدھاہاں جو اِنہاں آدمیاں کنُوں دُور رَہوائے تے اِنہاں نال کُجھ کَم نہ رکھائے، کیوں جو ایہہ تدبیر یا کَم جے اِنساناں دی طرفوں ہے تاں خود بخود برباد تھی ویسی، ‏39 پَر جے خُدا دی طرفوں ہے تاں تُساں اِنہاں آدمیاں کُوں روک نہ سگسوبلکہ خُدا نال لڑݨ آلے کھڑائےویسو۔“

‏40 اُنہاں اُوندی گالھ مَن گِھدی تے رسُولاں کُوں کولھ سَڈ تے اُنہاں کُوں کوڑے مَروائے تے ایہہ حُکم ڈے تے چھوڑ ڈِتا جو یسوع دا ناں گِھن تے گالھ نہ کرائے۔ ‏41 بس رسُول عدالت ءچوں اِیں گالھ تُوں خوش تھی تے چلے گئے جو اَساں یسوع دے ناں دی خاطر بے عزت تھیوݨ دے لائق تاں تھئے۔ ‏42 تے اوہ ہیکل تے گھراں ءچ ہر روز تعلیم ڈیوݨ تے اِیں گالھ دی خوشخبری سُنڑاوݨ کنُوں جو یسوع ای المسیح ہے، باز نہ آئے۔