‏6 جِیں وَیلے ہیرودیس اُونکُوں پیش کرݨ کُوں ہا تاں اُونہئی رات پطرس ڈو زنزیراں نال بَدھیا ہویا ڈو سپاہیاں دے اَدھ ءچ سُتا پِیا ہا تے پہرے دار دروازہ اُتے قید خانہ دی نگہبانی کریندے پئے ہَن۔ ‏7 اچانک خُداوند دا ہِک فرشتہ ظاہر تھیّا تے پوری کوٹھری ءچ سوجھلا تھی گِیا۔ اُونیں پطرس دی پسلی کُوں ہَتھ لا تے اُونکُوں جگایا تے آکھیا جو ”جلدی اُٹھی۔ تے زنزیراں اُوندے ہَتھاں ءچوں کُھل پئیاں۔“ ‏8 وَل فرشتہ نیں اُونکُوں آکھیا، ”کمر بَدھ تے آپنڑی جُتی پا گِھن۔“ اُونیں اِینویں ای کیتا۔ وَل فرشتہ نیں اُونکُوں آکھیا، ”آپنڑا چولا پا تے میڈے پچُھوں تھی پو۔“ ‏9 اوہ نِکل تے اُوندے پچُھوں تھی پِیا تے اُونکُوں معلوم نہ تھیّا جو فرشتہ جیہڑا کُجھ کریندا پئے اوہ سچ ہے بلکہ ایہہ سمجھیا جو کوئی رویا ڈیدھا پِیا ہاں۔ ‏10 بس اوہ پہلے تے ڈوجھے پہرے ءچوں نِکل تے اُوں لوہے دے دروازے کولھ پُجے جیہڑا شہردو وَیندا ہے۔ اوہ اُنہاں کیتے آپنڑے آپ ای کُھل گِیا۔ بس اوہ نِکل تے گلی دے آخر تئیں گئے تے فرشتہ فوراً اُوندے کولھوں چلیا گِیا۔

‏11 پطرس نیں ہوش ءچ آ تے آکھیا جو ”ہُنڑ میکُوں پکا یقین تھی گئے جو خُداوند نیں آپنڑے فرشتہ کُوں بھیج تے میکُوں ہیرودیس دے ہَتھ کنُوں چُھڑا گِھدے تے یہُودیاں دے اِرادے کُوں ناکام کر ڈِتے۔“

‏12 جِیں وَیلےپطرس نیں ایہہ جاݨ گِھدا تاں مریم دے گھر گِیا جیہڑی اُوں یُوحنّا دی ماں ہئی جیہڑا مرقس اَکھویندے۔ اُتھاں بہُوں سارے لوک جمع تھی تے دُعا کریندے پئے ہَن۔ ‏13 جِیں وَیلے اُونیں دروازے دی کھڑکی کھڑکائی تاں رُدی ناں دی ہِک نوکرانی ڈیکھنڑ آئی ‏14 تے پطرس دی آواز سُنجاݨ تے اِتنا خوش تھئی جو دروازہ کھولے بغیر پچھوں بھج پئی تے آکھنڑ لگی جو ”پطرس دروازے اُتے کھڑا ہے۔“ ‏15 اُنہاں اُونکُوں آکھیا،”تُوں پاگل تھی گئی ہیں،“ پَر اوہ یقین نال آہدھی ریہی جو ”اوہ پطرس ای ہے۔“ اُنہاں آکھیا جو ”اُوندا فرشتہ ^a ہوسی۔“

‏16 پَر پطرس کھڑکیندا ریہا تے جیں وَیلے اُنہاں دروازہ کھولیا تاں اُونکُوں ڈیکھ تے حیران تھی گئے۔ ‏17 اُونیں اُنہاں کُوں ہَتھ نال اِشارہ کیتا جو چُپ رَہوݨ تے اُنہاں کُوں سارا حال ڈسایا جو خُداوند نیں اُونکُوں کیویں قید خانہ کنُوں باہر کَڈھیا۔ وَل آکھیا،”یعقوب تے بِھرانواں کُوں اِیں گالھ دی خبر ڈے ڈیوائے“ تے خود کہیں بئی جاہ چلیا گِیا۔

‏18 جِیں وَیلے سویر تھئی تاں سپاہی بہُوں گھبرا گئے جو پطرس دے نال کیا تھئے۔ ‏19 جِیں وَیلے ہیرودیس نیں اُوندی تلاش کیتی تےاُوندا پتا نہ چلیا تاں پہرے داراں دی تحقیقات کر تے اُنہاں دے قتل دا حُکم ڈِتا۔

وَل یہُودیہ کُوں چھوڑ تے قیصریہ ءچ ٹِکا ریہا۔

‏20 ہُنڑ ہیرودیس صور تے صیدا دے لوکاں کنُوں بہُوں ناخوش ہا۔ بس اوہ لوک جمع تھی تے اُوندے کولھ آئے تے بادشاہ دے وکیل بلَستُس کُوں آپنڑا حامی بنڑا تے بادشاہ کُوں صُلح دی درخاست کیتی، اِیں واسطے جو اُنہاں دے مُلک کُوں بادشاہ دے مُلک کنُوں رَسد پُجدی ہئی۔

‏21 بس ہیرودیس نیں ہِک ڈینہہ مُقرر کر تے آپنڑا شاہی لباس پاتا تے تخت ِ عدالت اُتے بیٹھا تے اُنہاں نال خطاب کرݨ لگا۔ ‏22 پَر لوک چیخنڑ پئے گئے جو ”ایہہ تاں کہیں خُدا دی آواز ہے نہ جو اِنسان دی۔“ ‏23 اُونہئی وَیلے خُداوند دے فرشتہ نیں اُونکُوں ماریا، اِیں واسطے جو اُونیں خُدا دی حمد نہ کیتی تے اُوندے جِسم ءچ کیڑے پے گئے تے اوہ مَر گِیا۔

‏24 پَر خُدا دا کلام ترقی کریندا تے وَدھدا گِیا۔

‏25 تے برنباس تے ساؤل آپنڑی خِدمت پوری کر تے یُوحنّا کُوں جیہڑا مرقس اَکھویندے، نال گِھن تے یروشلیم کنُوں واپس آئے۔