‏6 اوہ اُنہاں ءچ اَٹھ ڈاہ ڈینہہ ریہا تے وَل قیصریہ کُوں چلیا گِیا۔ اُتھاں ڈوجھے ای ڈینہہ تخت ِعدالت اُتے بیٹھ تے حُکم ڈِتا جو پَولُس کُوں حاضر کیتا وَنجے۔ ‏7 جِیں وَیلے پَولُس حاضر تھیّا تاں یہُودیاں نیں جیہڑے یروشلیم کنُوں آئے ہَن، اُوندے چودھارُوں کھڑے تھی تے سنگین اِلزامات دی بوچھاڑ شروع کر ڈِتی پَر کوئی ثبوت پیش نہ کر سگے۔ ‏8 پَولُس نیں آپنڑی صفائی ءچ ایہہ آکھیا جو ”میں نہ تاں یہُودیاں دی شریعت دے خِلاف کوئی قصور کیتا ہے، نہ ہیکل دے تے نہ ای قیصر دے خِلاف۔“

‏9 پَر فیستُس خود کُوں یہُودیاں دا خیر خواہ ثابت کرݨ چاہندا ہا اِیں واسطے اُونیں پَولُس کُوں آکھیا، ”کیا تیکُوں یروشلیم وَنجنڑ منظور ہے تاں جو میں اِیں مُقدمہ دا فیصلہ اُتھاں کراں؟“

‏10 پَولُس نیں جواب ڈِتا، ”میں اِتھاں قیصر دی عدالت ءچ کھڑ اہاں۔ میڈے مُقدمہ دا فیصلہ اِتھائیں تھیونڑا چاہیدے۔ تُساں خود وی چنگی طرحاں جانڑ دے ہِیوے جو میں یہُودیاں دا کوئی قصور نئیں کیتا۔ ‏11 جے میں قصور وار ہاں یا میں موت دی سزا دے لائق کوئی کَم کیتا ہے تاں میکُوں مَرݨ کنُوں اِنکار نئیں ۔پَر جیہڑے اِلزامات یہُودی میڈے اُتے لیندے پئے ہِن، جے اوہ کُوڑے ہِن تاں وَل کہیں کُوں حق نئیں جو میکُوں اُنہاں دے حوالے کر ڈیوے ۔میں قیصر دے کولھ اپیل کریندا ہاں۔“

‏12 وَل فیستُس نیں آپنڑے مشیراں نال مشورہ کر تے جواب ڈِتا جو ”تُوں قیصر دے حضور اپیل کیتی ہے تاں قیصر دے کولھ ای ویسیں۔“

‏13 کُجھ ڈینہہ بعد اگرِپّا بادشاہ^a تے بِرنیِکے، قیصریہ آئے تاں جو فیستُس نال مُلاقات کر سگنڑ۔ ‏14 تےاُنہاں دے کُجھ ڈینہہ تئیں اُتھاں رَہنڑ دے بعد فیستُس نیں پَولُس دے مُقدمہ دا حال بادشاہ کُوں اِینویں بیان کیتا جو ”اِتھاں ہِک آدمی ہے جِینکُوں فیلِکس قید ءچ چھوڑ گِیا ہے۔ ‏15 جِیں وَیلے میں یروشلیم ءچ ہم تاں سردار کاہن تے یہُودیاں دے بزُرگاں اُوندے خلاف فریاد کیتی تے سزا دے حُکم دی درخاست کیتی۔ ‏16 میں اُنہاں کُوں ڈسایا جو رُومی دستور دے مطابق کوئی شخص سزا پاوݨ کیتے حوالہ نئیں کیتا وَنج سگدا جئیں تئیں جو اُونکُوں آپنڑے مُدعیاں دے آمنڑے سامنڑے اُنہاں دے اِلزام دے بارے آپنڑی سچائی پیش کرݨ دا موقعہ نہ ڈِتا وَنجے۔

‏17 بس جِیں وَیلے اوہ لوک اِتھاں آئے تاں میں کُجھ دیر نہ کیتی بلکہ ڈوجھے ڈینہہ ای تخت ِ عدالت اُتے بیٹھ تے اُوں آدمی کُوں گِھن آوݨ دا حُکم ڈِتا۔ ‏18 پَر جِیں وَیلے اُوندے مُدعی آپنڑا دعویٰ پیش کرݨ کیتے اُٹھے تاں اُنہاں اُوندے اُتے کہیں ایجھے جُرم دا اِلزام نہ لایا جِیندا میکُوں گمان ہا۔ ‏19 بلکہ آپنڑے مذہب تے یسوع ناں دےہِک آدمی دے بارے ءچ بحث کریندے ہَن جیہڑا مَر گِیا ہا تے پَولُس اُونکُوں زندہ ڈسیندے۔ ‏20 میں بہُوں اُلجھن ءچ ہم جو ایجھے گالھیں دی تفتیش کیویں کراں، اِیں واسطے میں پَولُس کنُوں پُچھیا جو ’کیا تیکُوں یروشلیم وَنجنڑ منظور ہے تاں جو اِنہاں گالھیں دا فیصلہ اُتھاں تھیوے؟‘ ‏21 پَر پَولُس نیں اپیل کر ڈِتی جو اُوندے مُقدمے دا فیصلہ شہنشاہ دی عدالت ءچ تھیوے۔ لہٰذا میں حُکم ڈِتا جو اوہ قیصر دے کولھ وَنجنڑ تئیں حوالات ءچ بند رَہوے۔“

‏22 اگرِپّا نیں فیستُس کُوں آکھیا، ”میں وی اُوں شخص دے گالھیں اُوندی زبانی سُننڑ چاہندا ہاں۔“

اُونیں جواب ڈِتا،”تُساں کل سُنڑ گِھنسیں۔“

‏23 ڈوجھے ڈینہہ اگرِپّا تے برنیِکے وَڈی سَجھ دَھج دے نال آئے تے فوج دے اعلیٰ افسراں تے شہر دے معزز لوکاں دے نال دیوان خانہ ءچ داخل تھئے ۔فیستُس نیں حُکم ڈِتا جو پَولُس کُوں اِتھاں حاضر کیتا وَنجے۔ ‏24 وَل فیستُس نیں آکھیا، ”اے اگرِپّا بادشاہ تے حاضرین، تُساں اِیں شخص کُوں ڈیدھے ہِیوے جِیندے خلاف ساری یہُودی قوم نیں میکُوں یروشلیم تے اِتھاں قیصریہ ءچ چیخ چیخ تے درخاست کیتی جو اِینکُوں زندہ نہ چھوڑیا وَنجے۔ ‏25 پَر میکُوں معلوم تھیّا ہے جو اِینیں قتل دے لائق ایجھی کوئی خطا نئیں کیتی تے جِیں وَیلے اُونیں شہنشاہ دے کولھ فیصلہ دی اپیل کیتی تاں میں اِینکُوں اُتھائیں بھیج ڈیوݨ دا فیصلہ کیتا۔

‏26 پَر قیصر کُوں لکھنڑ کیتے میڈے کولھ کوئی خاص گالھ نئیں، اِیں واسطے میں اُونکُوں تُہاڈے سامنڑے تے خاص کر اگرِپّا بادشاہ تُہاڈے سامنڑے حاضر کیتا ہے تاں جو تفتیش دے بعد کوئی ایجھی گالھ معلوم تھیوے جِینکُوں میں قیصر کُوں لکھ تے بھیج سگاں۔ ‏27 کیوں جو کہیں قیدی کُوں بھجیندے وَیلے اُوندے اُتے لائے گئے اِلزامات کُوں ظاہر نہ کرݨ، میڈے نزدیک دانش مندی نئیں۔“