لہٰذا پَولُس ہَتھ چا تے آپنڑی صفائی پیش کرݨ لگا جو ‏2 ”اے اگرِپّا بادشاہ ! میں آپنڑے آپ کُوں خوش قسمت سمجھدا ہاں جو تُہاڈے سامنڑے یہُودیاں دے اِلزامات دے خلاف آپنڑی سچائی پیش کریندا پِیا ہاں۔ ‏3 خاص کر اِیں واسطے جو تُساں سارے یہُودی رَسم و رواج تے مسٔلیاں کنُوں واقف ہِیوے۔ لہٰذا میں مِنت کریندا ہاں جو تُساں صبر نال میڈی سُنڑو۔

‏4 یہُودی چنگی طرحاں جانڑدے ہِن جو پہلے آپنڑی قوم ءچ تے بعد ءچ یروشلیم ءچ میڈا جوانی کنُوں کردار کیجھا ہا۔ ‏5 اوہ شروع کنُوں میکُوں جانڑدے ہِن تے جے چاہوݨ تاں میڈے حق ءچ گواہی ڈے سگدے ہِن جو میں فریسی ہوندے ہوئے آپنڑے مذہب دے سبھ کنُوں پابند فرقہ دے مطابق زندگی گُزریندا ہم۔ ‏6 ہُنڑ اُوں وعدے دی اُمید دی وجہ کنُوں جیہڑا خُدا نیں ساڈے پیُو ڈاڈا نال کیتا ہا میڈے اُتے ایہہ مُقدمہ کیتا وَیندا پئے۔ ‏7 اُونہئی وعدے دے پورے تھیوݨ دی اُمید اُتے ساڈے بارہاں دے بارہاں قبیلے دِن رات دِل وجان نال خُدا دی عبادت کریندے رَہندے ہِن۔ اِنہئی اُمید دے باعث اے بادشاہ، یہُودی میڈے اُتے مُقدمہ دائر کریندے پئے ہِن۔ ‏8 تُساں اِیں گالھ دا کیوں یقین نئیں کریندےجو خُدا مُردیاں کُوں وَلا کنُوں زندہ کر ڈیسی؟

‏9 ہِک وقت ہا جِیں وَیلے میں اِیہو سمجھدا ہم جو یسوع ناصری دے ناں دی ہر طرحاں مخالفت کرنڑا میڈے اُتے فرض ہے۔ ‏10 اِیں واسطے میں یروشلیم ءچ اِینویں ای کیتا۔ میں سردار کاہناں کنُوں اِختیار گِھن تے بہُوں سارے مُقدّساں کُوں قید ءچ سَٹیا تے جِیں وَیلے اُنہاں کُوں سَزائے موت سُنڑائی وَیندی ہئی تاں میں وی اِیہو صلاح ڈیندا ہم۔ ‏11 میں ہر ہِک عبادت خانہ ءچ اُنہاں کُوں سزا ڈیندا ہم تے کُفر بَکنڑ اُتے مجبور کریندا ہم۔ اُنہاں دی مخالفتءچ میں اِتی دیوانہ بنڑ گِیا جو میں باہر دے شہراں ءچ وَنج تے اُنہاں کُوں سَتیندا ہم۔

‏12 ہِک دفعہ میں سردار کاہناں دی اِجازت تے اِختیار نال اِیں کَم کیتے دمِشق دا سفر کریندا پِیا ہم۔ ‏13 تاں اے بادشاہ، جِیں وَیلے میں راہ ءچ ہم تاں ڈوپہر کُوں میں اَسمان کنُوں روشنی آندی ڈِٹھی جیہڑی سُورج دی روشنی کنُوں وی بہُوں تیز ہئی تے اوہ آ تے میڈے تے میڈے نال سفر کرݨ آلیاں دے چودھارُوں چمکنڑ لگ پئی۔ ‏14 اَساں سارے زمین اُتے ڈھے پئے تے میں ہِک آواز سُنڑی جیہڑی میکُوں عبرانی زبان ءچ آہدھی پئی ہئی جو ’اے ساؤل ! اے ساؤل! تُوں میکُوں کیوں سَتیندیں؟ میڈے خلاف لڑنا بے وقوفی ہے^a ۔‘

‏15 مَیں پُچھیا، ’اے خُداوند! تُساں کوݨ ہِیوے؟ ‘

خُداوند نیں جواب ڈِتا، ’میں یسوع ہاں جِینکُوں تُوں سَتیندیں۔ ‏16 پَر اُٹھی آپنڑے پیراں اُتے کھڑا تھی وَنج کیوں جو میں تَیں اُتے اِیں واسطے ظاہر تھیّا ہاں جو تیکُوں اُنہاں چیزاں کیتے آپنڑا خادم تے گواہ مُقرر کراں جِنہاں کیتے تَیں میکُوں ڈِٹھے تے جیہڑیاں میں تیڈے اُتے ظاہر کریساں۔ ‏17 میں تیکُوں تیڈے لوکاں تے غیر قوماں کنُوں بچیندا رَہساں، جِنہاں دے کولھ تیکُوں بھجیندا پِیا ہاں، ‏18 جو تُوں اُنہاں دے اَکھیں کھولیں تاں جو اوہ اَندھارے کنُوں روشنی اَل تے شیطان دے اِختیار کنُوں خُدا دو رجُوع گِھن آوݨ، تے میڈے اُتے اِیمان گِھن آ تے گُناہاں دی معافی پاوݨ، تے خُدا دے پاک لوکاں ءچ شریک تھی تے میراث حاصل کرݨ۔ ‘

‏19 اِیں واسطے اے اگرِپّا بادشاہ! میں اُوں اَسمانی رویا دا نافرمان نئیں تھیّا۔ ‏20 بلکہ پہلے میں دمِشق دے لوکاں ءچ، وَلا یروشلیم تے سارے یہُودیہ دے رَہنڑ آلیاں تے غیر قوماں ءچ وی تبلیغ کیتی جو اوہ توبہ کرݨ تے خُدا دو رجوع کرݨ، تے آپنڑے نیک عمل کنُوں توبہ دا ثبوت ڈیوݨ۔ ‏21 اِنہاں گالھیں دے سببّوں یہُودیاں میکُوں ہیکل ءچ پکڑ تے مار گَھتنڑ دی کوشش کیتی۔ ‏22 پَر میں خُدا دی مدد نال اَج تئیں ہر چھوٹے وَڈے دے سامنڑے گواہی ڈیندا ہاں۔ میں اُنہاں گالھیں دے سِوا کُجھ نئیں آہدھا جِنہاں دی نبوت نبیاں تے موسیٰ کیتی ہے، ‏23 جو المسیح ضرور ڈُکھ چے سی تے ساریاں کنُوں پہلے مُردیاں ءچوں زندہ تھی تے اِیں اُمت تے غیر قوماں کُوں نُور دا پیغام ڈیسی۔“

‏24 جِیں وَیلے اوہ آپنڑی صفائی ءچ ایہہ آہدھا ای پِیا ہا تاں فیستُس نیں اُونکُوں روک تے اُچی آواز نال آکھیا، ”پَولُس تُوں دیوانہ تھی گِیا ہیں۔ علم دی زیادتی نیں تیکُوں پاگل کر ڈِتے۔“

‏25 پَولُس نیں جواب ڈِتا، ”معزز فیستُس! میں دیوانہ نئیں بلکہ سچائی تے سنجیدگی دے گالھیں کریند اہاں۔ ‏26 بادشاہ اِنہاں گالھیں کنُوں واقف ہے تے میں اُوندے نال کُھل تے گالھ کر سگدا ہاں۔ میکُوں یقین ہے جو اِنہاں گالھیں ءچوں کوئی وی اُوں کنُوں لُکی نئیں کیوں جو ایہہ قصہ کہیں کونے ءچ نئیں تھیّا۔ ‏27 اے اگرِپّا بادشاہ! کیا تُساں نبیاں کُوں مَنیندے ہِیوے؟ میں جانڑدا ہاں جو تُساں مَنیندے ہِیوے۔“

‏28 اگرِپّا نیں پَولُس کُوں آکھیا، ”کیا تُوں میکُوں تھوڑی جیہی تبلیغ کر تے مسیحی بنڑاوݨ چاہندیں؟“

‏29 پَولُس نیں جواب ڈِتا، ”میں تاں خُدا کنُوں دُعا کریندا ہاں جو بھانویں تھوڑی جیہی یا زیادہ، نہ فقط تُساں بلکہ جِتنے وی اَج میڈی سُنڑدے پئے ہِن، میڈے وانگوں تھی وِنجنڑ ، سِوا اِنہاں زنزیراں دے۔“

‏30 وَل بادشاہ، گورنر تے برنِیکے تے اُنہاں دے نال بیٹھے ہوئے وی کھڑے تھی گئے۔ ‏31 تے باہر نِکل تے ہِک ڈوجھے کُوں آکھنڑ لگے،”ایہہ آدمی کُجھ ایجھا نئیں کریندا جو اِینکُوں مَوت دی سزا ڈِتی وَنجے یا قید ءچ رکھیا وَنجے۔“

‏32 اگرِپّا بادشاہ نیں فیستُس کُوں آکھیا جو ”جے ایہہ آدمی قیصر دے حضور اپیل نہ کریندا تاں چُھٹ سگدا ہا۔“