خُدا دی عبادت ءچ زندگی گُزارنڑا
12
‏1 بس اے بِھراؤ! میں خُدا دی رحمتاں دا واسطہ ڈے تے تُہاڈی مِنت کریندا ہاں جو آپنڑے جِسم ہِک ایجھی قُربانی کیتے پیش کرو جیہڑی زندہ، پاک تے خُدا دی پسندیدہ ہے، اِیہو تُہاڈی مناسب عبادت ہے۔ ‏2 اِیں جہان وانگوں نہ بنڑو بلکہ سوچ نویں تھی وَنجنڑ دے باعث تُساں وی بدل وَنجو، تاں جو تُساں تجربے نال خُدا دی نیک ، پسندیدہ تے کامل مرضی کُوں جاݨ سگو۔
‏3 میں اُوں فضل دی وجہ کنُوں جیہڑا میڈے اُتے تِھیّا ہے تُساں ءچوں ہر ہِک کُوں آہدھا ہاں جو جتنا سمجھنڑ مناسب ہے کوئی آپنڑے آپ کُوں اُوں کنُوں زیادہ نہ سمجھے بلکہ جیویں خُدا ہر ہِک کُوں اندازے نال اِیمان وَنڈ ڈِتے، اعتدال نال آپنڑے آپ کُوں اُونویں ای سمجھے۔ ‏4 جیویں ساڈے ہِک جِسم ءچ بہُوں سارے اَنگ ہِن تے اُنہاں سارے اَنگاں دا کَم ہِک جِیہا نئیں، ‏5 اُونویں ای اَساں وی جیہڑے بہُوں سارے ہیں مسیح ءچ شامل تھی تے ہِک جِسم ہئیں تے آپس ءچ ہِک ڈوجھے دے اَنگ ۔ ‏6 تے خُدا دا جیہڑا فضل ساڈے اُتے تِھیّا ہے اُوندی وجہ کنُوں ساکُوں طرحاں طرحاں دیاں نعمتاں مِلیاں ہِن ۔اِیں واسطے جِینکُوں نبوت مِلی ہووے اوہ آپنڑے اِیمان دے اندازے دے مطابق نبوت کرے۔ ‏7 یا خدمت مِلی ہووے تاں خدمت ءچ مصروف رَہوے۔ یا مُعلِّم ہووے تاں تعلیم ڈیندا رَہوے۔ ‏8 یا ناصِح ہووے تاں نصیحت کریندا رَہوے۔ خیرات ڈیوݨ آلا سخاوت نال ڈیوے۔ پیشوا جوش نال پیشوائی کریندا رَہوے، رحم کرݨ آلا خوشی نال رحم کرے۔
‏9 محبت ڈِکھاوے دی نہ ہووے۔ بُرائی کنُوں نفرت رکھو، نیکی کُوں پکڑی رکھو۔ ‏10 برادرانہ محبت نال ہِک ڈوجھے کُوں پیار کرو، عزت دے حوالے نال ڈوجھے کُوں آپنڑے کنُوں چنگا سمجھو۔ ‏11 کوشش ءچ سُستی نہ کرو۔ رُوحانی جوش کنُوں بھرے رَہو تے خُداوند دی خدمت کریندے رَہو۔ ‏12 اُمید ءچ خوش ، مُصیبت ءچ صابر، دُعا کرݨ ءچ مشغول رَہو۔ ‏13 مُقدّساں دیاں ضرورتاں پوریاں کرو، مسافر پروری کریندے رَہو۔
‏14 جیہڑے تُہاکُوں سَتیندے ہِن، اُنہاں کیتے برکت منگو، برکت منگو۔ لَعنت نہ کرو۔ ‏15 خوشی مناوݨ آلیاں نال خوشی مناؤ، رووݨ آلیاں نال روؤ۔ ‏16 آپس ءچ یکدِل رَہو، اُچے اُچے خیال نہ بَدھو، بلکہ ادنیٰ لوکاں دے نال میل جول رکھو، آپنڑے آپ کُوں ڈوجھیاں کنُوں عقل مند نہ سمجھو۔
‏17 بُرائی دا جواب بُرائی نال نہ ڈیوو، اوہ کَم کرݨ دی تدبیر کرو جیہڑا ساریاں دی نِگاہ ءچ چنگا ہووے۔ ‏18 جئیں تئیں ممکن ہووے تُساں آپنڑی طرفوں ہر اِنسان دے نال صُلح رکھو۔ ‏19 عزیزو! ڈوجھے کنُوں اِنتقام نہ گِھنو بلکہ خُدا دےغضب کیتے چھوڑ ڈیوو کیوں جو لکھیا ہے ”خُداوند فرمیندے، اِنتقام گِھننڑ میڈا کَم ہے تے بَدلہ میں ای ڈیساں ۔“ ‏20 بلکہ
”جے تیڈا دُشمنڑ بُھکا ہووے تاں اُونکُوں کھانڑا ڈے،
جے ترِسا ہووے تاں پانڑی پِلا،
کیوں جو اِینویں کرݨ نال تُوں اُوندے سِر اُتے
بَلدے اَنگاریاں دا ڈھیر لا ڈیسیںa ۔“
‏21 بدی کُوں آپنڑے اُتے غالب نہ آوݨ ڈے بلکہ نیکی نال بدی اُتے غالب آ ۔