‏2 ساکُوں آپنڑے دِلاں ءچ جاہ ڈیوو۔ اَساں کہیں دے نال بے اِنصافی نئیں کیتی، کہیں کُوں نئیں وِگاڑیا، اَساں کہیں کُوں دھوکہ نئیں ڈِتا۔ ‏3 میں تُہاکُوں مُجرم قرار ڈیوݨ کیتے نئیں آہدھا۔ میں پہلے ای لکھ ڈِتے جو تُساں ساڈے دِلاں ءچ وَس گئے ہِیوے ۔ہُنڑ ساڈا زندہ رَہنڑاں تے مَرنڑاں تُہاڈے نال ہے۔ ‏4 میں بہُوں دلیری دے نال تُہاڈے نال گالھیں کریندا ہاں ،پَر میکُوں تُہاڈے اُتے فخر وی ہے۔ میں تسلی نال بھریج گِیا ہاں، تے مُصیبتاں دے باوجود میڈا دِل خوشی نال بھریا ہے۔

‏5 مَکِدُنیہ ءچ آوݨ دے بعد ساکُوں چین نہ مِلیا۔ پَر اَساں چودھارُوں پریشانیاں ءچ گرفتار ریہے، باہر لڑائیاں ہِن تے اندر دہشتاں۔ ‏6 وَل وی مایوس لوکاں کُوں حوصلہ ڈیوݨ آلے خُدا نیں طِطُس کُوں اُتھاں بھیج تے ساکُوں تسلی ڈِتی۔ ‏7 ساڈا حوصلہ نہ فقط اُوندے پُج وَنجنڑ نال تھیّا بلکہ اُوندی اُوں تسلی نال وی تھیّا جیہڑی اُونکُوں تُہاڈی طرفوں مِلی ہئی۔ اُونیں تُہاڈا شوق، تُہاڈا غم ^aتے تُہاڈا جوش جیہڑا میڈے کیتے ہا ساڈے نال بیان کیتا، جِیندے تُوں میں بِیا وی خوش تھیّا۔

‏8 بھانویں میں آپنڑے پہلے خط کنُوں تُہاڈا دِل ڈُکھایا، وَل وی میں اُوندے کیتے پچھتیندا نئیں، حالانکہ پہلے پچھتیندا ہم ۔کیوں جو ڈیکھدا ہاں جو اُوں خط کنُوں تُہاکُوں ڈُکھ تھیّا پَر صرف کُجھ عرصہ کیتے۔ ‏9 ہُنڑ میں خوش ہاں اِیں واسطے نئیں جو تُہاکُوں ڈُکھ تھیّا بلکہ اِیں واسطے جو تُہاڈے ڈُکھ دا انجام توبہ تھیّا ۔کیوں جو تُہاڈا ڈُکھ خُدا دے مطابق ہا، اِیں واسطے تُہاکُوں ساڈی وجہ کنُوں نقصان نہ تھیوے۔ ‏10 کیوں جو جیہڑا ڈُکھ خُدا دے مطابق ہوندا ہے ایجھی توبہ پیدا کریندے جِیندا اَنجام نجات ہے۔ اِیندے نال پچھتاوا نئیں تھیندا، پَر دُنیا دا ڈُکھ مَوت پیدا کریندے۔ ‏11 بس ڈیکھو، اوہ ڈُکھ جیہڑا خُدا دے مطابق ہا، اُونیں تُہاڈے ءچ کِتنا جوش، عُذر، ناراضگی، ڈر، شوق ، غیرت تے اِنتقام پیدا کر ڈِتے۔ تُساں ہر لحاظ نال ثابت کر ڈِتے جو تُساں اِیں معاملے ءچ بےقصُور ہِیوے۔

‏12 میں اوہ خط لکھیا تاں ضرور ہئی پَر نہ تاں اُوندی وجہ کنُوں لکھیا جئیں غَلط کم کیتے تے نہ جئیں نال غَلط کم تھیّا بلکہ اِیں واسطے جو تُہاڈا جوش جیہڑا ساڈے کیتے ہے خُدا دے حضور تُہاڈے اُتے ظاہر تھی وَنجے۔ ‏13 اِیں واسطے ساکُوں تسلی ہے۔

تے اِیں تسلی دے علاوہ طِطُس کُوں خوش ڈیکھ تے ساکُوں بئی وی خوشی تھئی کیوں جو تُساں سبھ دے سببّوں اُوندی رُوح وَل تازہ تھی گئی۔ ‏14 جے میں اُوندے سامنڑے تُہاڈے بارےءچ فخر کیتا ہا، تاں شرمندہ نئیں تھیّا۔ بلکہ جِیویں اَساں تُہاڈے سامنڑے سارے گالھیں سچ سچ بیان کیتیاں، اُونویں ای جیہڑا فخر اَساں طِطُس دے سامنڑے کیتا اوہ وی سچ تھیّا۔ ‏15 جِیں وَیلے اُونکُوں یاد آندے جو تُساں کِتی فرمانبردار ثابت تھئے تے کیویں ڈردے تے کمبدے ہوئے اُوندا اِستقبال کیتا، تاں اُوندی مُحبت تُہاڈے نال بئی وی زیادہ تھی وَیندی ہے۔ ‏16 میں بہُوں خوش ہاں تے میکُوں تُہاڈی طرفوں ہر گالھ ءچ چنگی طرحاں تسلی تھی گئی ہے۔