پَولُس دے خیال تے مُکاشفے
12
1 میڈا فخر کرݨ ضروری ہے بھانویں اِیندا کوئی فائدہ نئیں۔ میں بس رویا تے مُکاشفے جیہڑے میکُوں خُداوند دی طرفوں مِلے اُنہاں دا ذکر کریندا ہاں۔ 2 میں ہِک مسیحی شخص کُوں جانڑدا ہاں جیہڑا چوڈھاں سال پہلے اچانک تَریجھے اَسمان تئیں چا گِھدا گِیا۔ میں نئیں جانڑدا جو جِسمانی طور تےیا بغیر جِسم دے چاتا گِیا، خُدا ای جانڑدے۔ 3 میں ایہہ وی جانڑدا ہاں جو اُوں شخص نیں( جِسمانی طور تےیا بغیر جِسم دے، خُدا ای جانڑدے) 4 فوراً فردوس ءچ پُج تے ایجھے گالھیں سُنڑیاں جیہڑیاں بیان نئیں تھی سگدیاں تے جِنہاں دے آکھنڑ دی آدمی کُوں اجازت نئیں۔ 5 میں ایجھے شخص اُتے فخر کریساں پَر آپنڑے آپ اُتے فخر نہ کریساں سِوائے آپنڑی کمزوریاں دے۔ 6 جے فخر کرنڑا چاہاں تاں ایہہ میڈی بے وقوفی نہ ہوسی، اِیں واسطے جو میں سچ بولیساں۔ پَر میں فخر نہ کریساں، اِینویں نہ تھیوے جو کوئی شخص میکُوں اُوں کنُوں وَدھ نہ سمجھے جِیویں میکُوں ڈیدھے یا میکُوں سُنڑدے۔7 تے اِیں ڈر کنُوں جو کِتھائیں زیادہ مُکاشفیاں دے سببّوں زیادہ پُھنڈ نہ وَنجاں، میڈے جِسم ءچ ہِک کَنڈا پوڈ ڈِتا گِیا یعنی شیطان دا قاصد میکُوں مُکے مَریندا رَہندے تاں جو میں حد کنُوں زیادہ پُھنڈ نہ وَنجاں۔ 8 میں اِیندےبارے ءچ خُداوند کنُوں تَرے پھیری دُعا کیتی جو ایہہ میڈے کولُھوں دُور تھی وَنجے۔ 9 پَر اُونیں میکُوں آکھیا جو ”میڈا فضل تیڈے کیتے کافی ہے کیوں جو میڈی قُدرت کمزوری ءچ پوری تھیندی ہےa ۔“ اِیں واسطے میں وَڈی خوشی نال آپنڑی کمزوری اُتے فخر کریساں تاں جو مسیح دی قُدرت دی چھاں میڈے اُتے رَہوے۔ 10 اِیہو وجہ ہے جو مسیح دی خاطر کمزوری ءچ ، بے عزتی ءچ ، حاجتءچ ، اِیذا رسانی ءچ ، تے تنگی ءچ خوش ہاں کیوں جو جِیں وَیلے میں کمزور تھیندا ہاں اُوں وَیلے ای میں مضبوط تھیندا ہاں۔
کُرِنتھُس آلیاں کیتے پَولُس دی فِکر مندی
11 تُساں ای میکُوں بے وقوف بننڑ اُتے مجبور کر ڈِتےحالانکہ تُہاکُوں تاں میڈی تعریف کرنڑی چاہیدی ہئی۔ بھانویں جو میں کُجھ وی نئیں وَل وی تُہاڈے ”افضل رسُولاں“ کنُوں کہیں گالھ ءچ کمتر نئیں۔ 12 میں رسُول ہووݨ دیاں نشانیاں بہُوں صبر نال نشانیاں تے حیران کرݨ آلے عجیب کَماں تے معجزیاں دے وسیلے نال تُہاڈے ءچ ظاہر کیتیاں۔ 13 تُساں کیہڑی گالھ ءچ ڈوجھیاں کلیسیاواں کنُوں گَھٹ ثابت تھئے، سِوا اِیندے جو میں تُہاڈے اُتے مالی بوجھ نہ سَٹیا؟ میڈی ایہہ بے اِنصافی معاف کرو۔
14 ڈیکھو! میں تَریجھی پھیری تُہاڈے کولھ آوݨ کیتے تیار ہاں۔ میں تُہاڈے اُتے بوجھ نہ بنڑساں کیوں جو میں تُہاڈے مال دانئیں بلکہ تُہاڈاای طالب ہاں، کیوں جو بالاں کُوں ماں پیُو نئیں بلکہ ماں پیُو کُوں بالاں کیتے جمع کرنڑا چاہیدے۔ 15 تے تُہاڈی خاطر میں بہُوں خوشی نال آپنڑا سارا کُجھ خرچ کر ڈیساں بلکہ آپ وی خرچ تھی ویساں ۔جے میں تُہاڈے نال بہُوں مُحبت رکھاں تاں کیا تُساں میڈے نال گَھٹ مُحبت رکھیسو ؟
16 بے شک میں خُود تُہاڈے اُتے بوجھ نہ سَٹیا پَرکُجھ لوک ایہہ سمجھدے ہِن جو میں مکار ہاں تے تُہاکُوں فریب ڈے تے پھنسا گِھدا ہے۔ 17 جیہڑے لوکاں کُوں میں تُہاڈے کولھ بھیجیا، کیا اُنہاں دے ذریعے تُہاڈے کنُوں کُجھ دھوکے نال گِھدا؟ 18 میں طِطُس دی مِنت کیتی جو تُہاڈے کولھ وَنجے تےاُوندے نال ہِک بئے بِھرا کُوں بھیجیا۔ کیا طِطُس نیں تُہاڈے کنُوں کُجھ دھوکے نال گِھدا؟ کیا اَساں ہِکو رُوح کنُوں ہدایت گِھن تے نہ چلے؟ کیا اَساں ہِکو راہ اُتے نہ چلے؟
19 تُساں ہُنڑ تئیں اِیہو سمجھدے ہوسو جو اَساں تُہاڈے سامنڑے آپنڑا دفاع پیش کریندے ہئیں؟ اَساں تاں خُدا کُوں حاضر جاݨ تے مسیح ءچ سچ بولیندے ہئیں ۔عزیزو! پَر اَساں ایہہ سبھ کُجھ تُہاڈی ترقی کیتے کریندے ہئیں۔ 20 کیوں جو میکُوں ڈر ہے جو کِتھائیں اِینویں نہ تھیوے جو میں جِیں وَیلے آواں تاں جِیویں میں چاہندا ہاں تُہاکُوں اُونویں نہ پاواں، تے میکُوں وی جِیویں تُساں چاہندے ہِیوے نہ پاؤ۔ میکُوں ڈر ہے جو تُہاڈے ءچ جھیڑے، حسد، کاوڑ، تفرقے، بدزبانی، چُغل خوری، شیخی تے فساد ہوسن۔ 21 کِتھائیں اِینویں نہ تھیوے جو جِیں وَیلے میں آواں تاں خُدا تُہاڈے سامنڑے میکُوں عاجز کر ڈیوے تے میکُوں بہُوں سارے لوکاں کیتے افسوس کرنڑا پووے جِنہاں نیں پہلے ای گُناہ کیتے ہِن تے وَل آپنڑی ناپاکی، حرامکاری تے شہوت پرستی کنُوں جیہڑی اُنہاں نیں کیتی توبہ نہ کیتی۔