تھِسّلُنِیکے ءچ پَولُس دا کَم
2
1 بِھراؤ ! تُساں خود جانڑدے ہِیوے جو ساڈا تُہاڈے کولھ آوݨ بے فائدہ نہ تھیّا۔ 2 بلکہ جیویں تُساں جانڑدے ہِیوے جو فِلِپّی ءچ ڈُکھ چاوݨ تے بے عزت تھیوݨ دے باوجود ساکُوں آپنڑے خُدا ءچ دلیری تھئی جو خُدا دی خوشخبری بہُوں مخالفت دےباوجود تُہاکُوں سُنڑاؤں۔ 3 کیوں جو ساڈی نصیحت نہ گُمراہی کنُوں ہے نہ ناپاکی تے نہ فریب کنُوں۔ 4 بلکہ جِیویں خُدا نیں ساکُوں مقبول بندے سمجھ تے خوشخبری ساڈے سپُرد کیتی ہے، اُونویں ای اَساں بیان کریندے ہئیں، آدمیاں کُوں نئیں بلکہ خُدا کُوں خوش کرݨ کیتے جیہڑا ساڈے دِلاں کُوں پرکھدا ہے۔ 5 تُساں جانڑدے ہِیوے جو اَساں کَڈھائیں وی خوشامد تے لالچ دے پڑدے کنُوں کلام نئیں کِیتا، خُدا گواہ ہے۔ 6 اَساں آدمیاں دی تعریف دے مُتھاج نئیں۔ نہ ای تُہاڈی نہ بئے دی، بھانویں اَساں مسیح دے رسُول ہووݨ دی حیثیت نال تُساں اُتے آپنڑا بھار سَٹ سگدے ہاسے۔ 7 بلکہ جِیویں ہِک ماں آپنڑے بالاں دی نرمی نال ڈیکھ بھال کریندی ہے اُونویں ای اَساں وی تُہاڈے درمیان نرمی دے نال ریہے۔ 8 تُہاڈی مُحبت دے مُشتاق تھی تے اَساں نہ فقط خُدا دی خوشخبری بلکہ آپنڑی جان تئیں تُہاکُوں ڈے ڈیوݨ اُتے راضی ہاسے کِیوں جو تُساں ساکُوں بہُوں عزیز ہَوے۔9 اے بِھراؤ! ساڈی اوہ محنت تے مُشقت تُہاکُوں ضرور یاد آندی ہوسی۔ اَساں خُدا دی خوشخبری سُنڑیندے ہوئے ڈینہہ رات آپنڑے ہَتھاں نال کَم کریندے ہا سے تاں جو کہیں اُتے بھار نہ بنڑوں۔
10 تُساں وی گواہ ہِیوے تے خُدا وی گواہ ہے جو تُساں اِیمان گِھن آوݨ آلیاں دے نال اَساں کیجھی پاکیزگی، راستبازی تے بے عیبی دے نال پیش آئے۔ 11 تُساں جانڑدے ہِیوے جو جیہا سلوک ہِک پِیُو آپنڑے بالاں دے نال کریندے، اُونویں ای اَساں وی تُہاڈے ءچوں 12 ہر ہِک کُوں حوصلہ تے تسلی ڈیندے تے سمجھیندے ریہے جو تُساں خُدا دے لائق زندگی گُزارو، جئیں تُہاکُوں آپنڑی بادشاہی تے جلال ءچ شریک تھیوݨ کیتے سَڈیا ہے۔
13 اَساں ہمیشاں اِیں واسطے وی خُدا دا شُکر ادا کریندے ہئیں جو جِیں وَیلے تُساں خُدا دے پیغام کُوں ساڈی زبانی سُنڑیا تاں اُونکُوں آدمیاں دا کلام سمجھ تے نئیں بلکہ جِیویں اوہ حقیقت ءچ ہے اُونکُوں خُدا دا کلام سمجھ تے قبول کیتا ۔تے اوہ کلام تُساں اِیمان گِھن آوݨ آلیاں ءچ اثر وی کریندا پِیا ہے۔ 14 کیوں جو بِھراؤ، تُساں وی خُدا دی اُنہاں کلیسیاواں دے وانگوں بنڑ گئے جیہڑیاں یہُودیہ صُوبے ءچ مسیح یسوع ءچ ہِن۔ کیوں جو تُساں آپنڑے ہم وطناں نال اُوہو تکلیفاں چاتیاں جیہڑیاں اُنہاں نیں یہُودیاں کنُوں چاتیاں ہَن۔ 15 یہُودیاں نیں خُداوند یسوع کُوں تے نبیاں کُوں وی مار سَٹیا تے ساکُوں وی بہُوں ستایا ۔اوہ خُدا کُوں پسندنئیں، تے سارے لوکاں دے دُشمنڑ ہِن۔ 16 کیوں جو اوہ ساکُوں غیر قوماں کُوں خُدا دا کلام سُنڑاوݨ کنُوں روکیندے ہِن تاں جو اوہ نجات نہ پاوݨ تےاِیویں اُنہاں دے گُناہاں دا پیالہ بِھریندا وَنجے ۔پَر آخر خُدا دا غضب اُنہاں اُتے نازل تھی گِیا۔
پَولُس اُنہاں دے نال دوبارہ مُلاقات دی آرزو رکھیندا ہے
17 بِھراؤ! جِیں وَیلے اَساں تھوڑے عرصے کیتے تُہاڈے کنُوں اَنج تھئے ہاسے، جِسمانی طور تے نہ جو دِلی طور تے، تاں تُہاڈے نال وَلا مِلنڑ کیتے بہُوں بے چین ہاسے۔ 18 اِیں واسطے اَساں تُہاڈے کولھ آوݨ چاہندے ہاسے خصوصاً میں پَولُس نیں وَلا وَلا کوشش کیتی، پَر شیطان نیں ساکُوں روکی رکھیا۔ 19 آخر ساڈی اُمید تے خوشی دے فخر دا تاج کیا ہے؟ خُداوند یسوع دی آمد اُتے اُوندے حضور ءچ پیش تھیوݨ دے وقت کیا تُساں ای ساڈی اُمید، خوشی تے فخر دا باعث نہ ہوسو ؟ 20 یقیناً ساڈا جلال تے ساڈی خوشی تُساں ای تاں ہِیوے۔