اِیمان دی اولیت
11
1 اِیمان اُمید کیتی ہوئی چیزاں دے بارے ءچ اعتماد تے نادیدہ چیزاں دی موجودگی دا یقین ہے۔ 2 ایمان دی وجہ کنُوں خُدا ساڈے پیُو ڈاڈا اُتے راضی ہئی۔3 اِیمان دی وجہ کنُوں ساکُوں پتا لگدا ہے جو ساری کائنات خُدا دے حُکم نال بنڑی ہے۔ جیہڑیاں چیزاں اَساں ڈیدھے ہئیں، اوہ ظاہری چیزاں کنُوں نئیں بنڑیاں۔
4 اِیمان دی وجہ کنُوں ای ہابل نیں قائِن کنُوں افضل قُربانی خُدا دے حضور پیش کیتی جِیندی وجہ کنُوں اُوندے نذرانے قبُول کر تے خُدا نیں گواہی ڈِتی جو ایہہ راستباز ہے۔ تے بھانویں جو ہابل مَر گِیا ہے، وَل وی اوہ اِیمان دی مثال دے وسیلے نال ہُنڑ تئیں کلام کریندا ہے۔
5 اِیمان دی وجہ کنُوں ای حنُوک مرے بغیر چا گِھدا گیا۔ اُوندا پتہ نہ لگیا کیوں جو خُدا نیں اُونکُوں چا گِھدا ہا۔ پَر اُوندے چاتے وَنجنڑ کنُوں پہلے اُوندے حق ءچ گواہی ڈِتی گئی جو اوہ خُدا کُوں پسند آیا ہے۔ 6 تے اِیمان دے بغیر خُدا کُوں پسند آوݨ نہ ممکن ہے۔ کیوں جو لازم ہے جو خُدا دے کولھ وَنجنڑ آلا اِیمان رکھے جو خُدا موجود ہے تے اوہ اُنہاں کُوں اَجر ڈیندے جیہڑے اُوندے طالب ہِن۔
7 اِیمان دی وجہ کنُوں ای نُوح نیں اُنہاں چیزاں دے بارے ءچ جیہڑیاں اُوں وقت تئیں نِظر نہ آندیاں ہَن، خُدا دی طرفوں ہدایت پا تے، خُدا دے خوف نال آپنڑے سارے خاندان کُوں بچاوݨ کیتے کشتی بنڑائی۔ اِینویں کرݨ نال اُونیں دُنیا کُوں مُجرم بنڑایا تے اُوں راستبازی دا وارث بنڑ گِیا جیہڑی اِیمان نال ہے۔
8 اِیمان دی وجہ کنُوں ای ابرہام جِیں وَیلےسَڈیا گِیا تاں اوہ خُدا دا حُکم مَن تے اُوں جاہ دو چلیا گِیا جیہڑی بعد ءچ اُونکُوں میراث ءچ مِلنڑ آلی ہئی، بھانویں جو اوہ اِیندے بارے ءچ جانڑدا وی نہ ہئی جو اوہ کِتھاں وَینداپئے، وَل وی روانہ تھی گِیا۔ 9 اِیمان دی وجہ کنُوں ای اوہ خُدا دے وعدے کیتے ہوئے اُوں مُلک ءچ ہِک پردیسی دے طور تے اِضحاق تے یعقوب سمیت جیہڑے اُوندے وعدے ءچ اُوندے نال وارث ہَن، تمبوواں ءچ رَہنڑ لگا۔ 10 کیوں جو اوہ اُوں مضبوط بنیاد آلے شہر دا مُنتظر ہئی، جِیندا نقشہ بنڑاوݨ آلا تے معمار خُدا ہے۔
11 اِیمان دی وجہ کنُوں ای سارہ نیں حاملہ تھیوݨ دی قوت حاصل کیتی بھانویں اُوندی بال جمنڑ دی عمر گزر گئی ہئی۔ سارہ کُوں یقین ہئی جو وعدہ کرݨ آلا وفادار ہے۔ 12 اِینویں ہِک آدمی کنُوں جیہڑا مُردہ جیہا ہئی، اَسمان دے تارے تے سمندر دے کنارے دی ریت دے برابر اولاد پیدا تھئی۔
13 ایہہ سارے لوک اِیمان رکھیندے ہوئے مَر گئے تے وعدہ کیتیاں ہویاں چیزاں نہ پایاں فقط دُور کنُوں ای ڈیکھ تے خوش تھئے تے اِقرار کریندے ہَن جو اَساں زمین اُتے پردیسی تے مُسافرہئیں۔ 14 جیہڑے ایجھیاں گالھیں کریندے ہِن، ایہہ ظاہر کریندے ہِن جو اوہ ہُنڑ تئیں آپنڑے وطن دی گولھ ءچ ہِن۔ 15 جے اوہ اُوں مُلک دا خیال کریندے رَہندے جِیندے ءچوں اوہ نِکل تے آئے ہَن تاں اُنہاں دے کولھ واپس وَنجنڑ دا موقع ہا۔ 16 پَر حقیقت ءچ اوہ ہِک بہتر یعنی اَسمانی مُلک دی سِک ءچ ہَن۔ اِیں کیتے خُدا اُنہاں دا خُدا اَکھواوݨ تُوں نئیں شرمیندا بلکہ اُونیں اُنہاں کیتے ہِک شہر تیار کیتا۔
17 اِیمان دی وجہ کنُوں ای ابرہام نیں آپنڑے امت حان دے وقت اِضحاق کُوں قُربانی دے طور تے نذر کیتا تے جِیندے نال وعدے کیتے گئے ہَن اوہ آپنڑے کلھے پوتر کُوں قُربان کرݨ کیتےتیار تھی گِیا۔ 18 بھانویں خُدا نیں آکھیا ہئی جو”اِضحاق ءچوں ای تیڈی نسل اَکھویسی۔“ 19 کیوں جو ابرہام سمجھیا جو خُدا مُردیاں کُوں وی زندہ کرݨ دی قُدرت رَکھیندے۔ تے اُونیں ہِک لحاظ نال اِضحاق کُوں وَلا زندہ ڈِٹھا۔
20 اِیمان دی وجہ کنُوں ای اِضحاق نیں آپنڑے ڈوہائیں پوتراں یعقوب تے عیسو کُوں اُنہاں دے آوݨ آلے ڈینہاں واسطے برکت ڈِتی۔
21 اِیمان دی وجہ کنُوں ای یعقوب نیں مَردے وَیلے یُوسف دے ڈوہائیں پوتراں کُوں برکت ڈِتی تے آپنڑے عصا دا سہارا گِھن تے سِجدہ کیتا۔
22 اِیمان دی وجہ کنُوں ای یُوسف نیں مَردے وَیلے بنی اِسرائیل دے مُلک ِ مِصر کنُوں نِکل وَنجنڑ دا ذکر کِیتا تے آپنڑی ہَڈیاں دفن کرݨ دے بارے ءچ حُکم ڈِتا۔
23 اِیمان دی وجہ کنُوں ای موسیٰ دے ماں پِیُو نیں اُوندے جمنڑ دے بعد تَرے مہینے تئیں اُونکُوں لُکائی رکھیا، کیوں جو اُنہاں ڈِٹھا جو ایہہ بال بہُوں سوہنڑا ہے تے اُنہاں کُوں بادشاہ دا حُکم تروڑݨ دا خوف نہ ریہا ۔
24 اِیمان دی وجہ کنُوں ای موسیٰ نیں وَڈے تھی تے فرعون دی دھی دا پوتر سَڈواوݨ کنُوں اِنکار کر ڈِتا۔ 25 گُناہ دے کُجھ ڈینہہ دا مزہ چاوݨ دی بجائے اُونیں خُدا دی اُمت نال رَل تے بدسلوکی برداشت کرݨ زیادہ پسند کیتا۔ 26 اُونیں مسیح دی خاطر بے عزت تھیوݨکُوں مِصر د ے خزانیاں کنُوں وَڈی دولت سمجھیا کیوں جو اُوندی نِگاہ اَجر حاصل کرݨ اُتے لگی ہوئی ہئی۔
27 اِیمان دی وجہ کنُوں ای اُونیں بادشاہ دے غُصے کنُوں خوف نہ کھادا تے مُلک ِ مِصر کُوں چھوڑ ڈِتا ۔اِیں واسطے اوہ اِینویں ثابت قدم رِیہا جِیویں اَن ڈِٹھے خُدا کُوں ڈِٹھا ہووے۔ 28 اِیمان دی وجہ کنُوں ای اُونیں فسح کرݨ تے خُون چِھڑکنڑ اُتے عمل کیتا تاں جو پلوٹھیاں کُوں ہلاک کرݨ آلا فرشتہ بنی اِسرائیل دے پلوٹھیاں کُوں ہلاک نہ کرے۔
29 اِیمان دی وجہ کنُوں ای بنی اِسرائیل بحر قُلزم کنُوں اِینویں لنگھے جِیویں سُکی زمین اُتے ٹُر تے گئے ہووݨ۔پَر جِیں وَیلے مِصریاں نیں اُونکُوں پار کرݨ دی کوشش کیتی تاں بُڈ گئے۔
30 اِیمان دی وجہ کنُوں ای بنی اِسرائیل سَت ڈینہہ تئیں یریحو شہر دی دیواراں دے چارے پاسُوں چکر لَیندے ریہے تے دیواراں ڈھے پِیاں۔ 31 ایمان دی وجہ کنُوں ای راحب فاحشہ نیں بنی اسرائیلی جاسُوساں کُوں سلامتی نال قبُول کِیتا تے ایں واسطے اوہ نافرماناں دے نال ہلاک تھیوݨ تُوں بچ گئی۔
32 تے ہُنڑمزید کیا آکھوں؟ اِتی فُرصت کِتھاں جو جِدعون، برق، سمسُون، اِفتاہ، داؤد، سیموئیل تے ڈوجھے نبیاں دا حال بیان کراں؟ 33 اِیمان دی وجہ کنُوں ای اوہ سلطنتاں اُتے غالب آئے، راستبازی دے کَم کیتے، وعدہ کیتیاں ہویاں چیزاں کُوں حاصل کیتا، شیراں دے مُنہ بند کیتے ، 34 بھاہ دی قوت کُوں وِسمایا، تلواراں دی دھار کنُوں بچ نِکلے، کمزوری ءچ زور آور تھئے، جنگ ءچ بہادرتھئے، دُشمنڑاں دیاں فوجاں کُوں شِکست ڈِتی، 35 عورتاں کُوں آپنڑے مُردے زندہ مِلے۔
کُجھ اُتے تشدد کیتا گِیا، پَر رہائی منظور نہ کیتی تاں جو اُنہاں کُوں قیامت ءچ ہِک چنگی زندگی مِلے۔ 36 کُجھ مذاق دا نِشانہ بنڑے، کُجھ لوکاں نیں کوڑے کھادے، کُجھ زنزیراں نال بدھئے گئے تے قید خانیاں ءچ سَٹے گئے۔ 37 اوہ سنگسار کیتے گئے ،آرے نال چیڑ ڈِتے گئے، تلوار نال قتل کِیتے گئے، بھیڈاں تے بکرِیاں دی کَھل پا تے مُتھاجی ءچ ، مُصیبت تے بدسلوکی دا سامنڑا کریندے ہوئے مارے مارے پِھردے ریہے۔ 38 دُنیا اُنہاں دے لائق نہ ہئی۔ اوہ غاراں، زمین دے کَھڈیاں ءچ رَہندے ہوئے، جنگلاں تے پہاڑاں ءچ آوارہ پِھردے رہ گئے۔