‏2 میڈے بِھراؤ! جِیں وَیلے تُساں طرحاں طرحاں دیاں اَزمایشاں دا سامنڑا کریندے ہِیوے تاں اِینکُوں وَڈی خوشی دی گالھ سمجھو۔ ‏3 کیوں جو تُساں جانڑدے ہِیوے جو تُہاڈے اِیمان دا اِمتحان تُہاڈے ءچ صبر پیدا کریندے۔ ‏4 تے صبر کُوں آپنڑا پورا اثر چنگی طرحاں کرݨ ڈیؤ تاں جو تُساں اِیمان ءچ پکے تے کامِل تھی وَنجو تے تُہاڈے ءچ کہیں گالھ دی کمی نہ رَہوے۔ ‏5 جے تُہاڈے ءچوں کہیں ءچ حِکمت دی کمی ہووے تاں اوہ خُدا کنُوں منگے جیہڑا جھڑکے بغیر ساریاں کُوں فیاضی نال ڈیندے تے خُدا اُونکوں ڈیسی۔ ‏6 پَر اِیمان نال منگے تے ذرا وی شک نہ کرے، کیوں جو شک کرݨ آلا سمندر دی چھل وانگوں ہوندے جیہڑی ہوا دے زور نال اُچھلدی رَہندی ہے۔ ‏7 ایجھا شخص ایہہ نہ سمجھے جو اُونکُوں خُداوند کنُوں کُجھ مِلسی، ‏8 کیوں جو اوہ ڈو دِلا ہے تے کہیں کَم ءچ مستقل مزاج نئیں۔

‏9 پست حال بِھرانواں کُوں مسیح ءچ آپنڑے اعلیٰ مرتبہ اُتے فخر کرنڑا چاہیدے۔ ‏10 تے دولت مند بِھرانواں کُوں آپنڑے ادنیٰ مرتبہ اُتے جو اوہ گھاہ دے پُھل وانگوں مُرجھا ویسن۔ ‏11 جیں ویلے سِجھ نِکلدے تاں دُھپ دی تیزی گھاہ کُوں سُکا ڈیندی ہے ،اُوندا پُھل جَھڑ وَیندے تے اُوندی خوبصورتی ختم تھی وَیندی ہے۔ اِینویں ای دولت مند وی آپنڑی راہ اُتے ٹُردے ٹُردے مِٹی ءچ مِل ویسی۔

‏12 مُبارک ہے اوہ آدمی جیہڑا اَزمایش دے وقت ثابت قدم رَہندے ،کیوں جو جِیں وَیلے کامیاب تھیسی تاں اُونکُوں اِنعام دے طور تے زندگی دا اوہ تاج مِلسی جِیندا خُداوند نیں آپنڑے سارے پیار کرݨ آلیاں نال وعدہ کیتے۔ ‏13 جِیں وَیلے کہیں کُوں اَزمایش دا سامنڑا تھیوے تاں اوہ ایہہ نہ آکھے جو ”ایہہ اَزمایش خُدا دی طرفوں ہے“، کیوں جو نہ تاں خُدا بُرائی نال اَزمایا وَنج سگدے تے نہ اوہ کہیں کُوں اَزمایش ءچ ^aپَیندے۔ ‏14 پَر ہر شخص اُوں وَیلے اَزمایا وَیندے جِیں وَیلے اُوندی نفسانی خواہش اُونکُوں وَرغلا تے پھسا گِھندی ہے۔ ‏15 وَل خواہش حاملہ تھی تے گُناہ پیدا کریندی ہے تے گُناہ بالغ تھی تے تے مَوت پیدا کریندے۔

‏16 میڈے پیارے بِھراؤ! دوکھا نہ کھاؤ۔ ‏17 ہر چنگی بخشش تے ہر کامل نعمت اَسمان کنُوں خُدا دی طرفوں مِلدی ہے جیہڑا نُوراں دے باپ ہے۔ اُوندے ءچ تبدیلی نئیں آندی تے نہ ای اوہ پرچھاویں وانگوں تبدیل تھیندے^b ۔ ‏18 اُونیں آپنڑی مرضی نال ساکُوں کلام ِحق دے وسیلے نال پیدا کیتا تاں جو اَساں اُوندی مخلوقات ءچوں پہلے پَھل وانگوں خاص تھیؤں۔

‏19 میڈے پیارے بِھراؤ! یاد رکھو جو ہر آدمی سُننڑ ءچ تیز ، بولنڑ ءچ اتاولا نہ ہووے تے جلدی کوڑیجنڑ آلا نہ ہووے۔ ‏20 کیوں جو اِنسان دی کاوِڑ اوہ راستبازی پیدا نئیں کریندی جیہڑی خُدا کُوں منظُور ہے۔ ‏21 اِیں واسطے ساری ناپاکی تے بُرائی کُوں دُور کر تے فروتنی نال اُوں کلام کُوں قبول کر گِھنو جیہڑا تُہاڈے دِلاں ءچ رَہایا گِیا ہے تے تُہاڈیاں رُوحاں کُوں نجات ڈے سگدے۔

‏22 کلام اُتے عمل کرݨ آلے بنڑو نہ جو فقط سُننڑ آلے جیہڑے خود کُوں دوکھا ڈیندے ہِن۔ ‏23 کیوں جو جیہڑا کوئی صرف کلام کُوں سُننڑ آلا ہووے پَر اُوندے اُتے عمل کرݨ آلا نہ ہووے، اوہ اُوں آدمی وانگوں ہے جیہڑا شیشے ءچ آپنڑی شکل ڈیدھے، ‏24 تے اُونکُوں ڈیکھ تے چلیا وَیندے تے فوراً بُھل وَیندے جو اوہ کیجھا لگدا پِیا ہئی۔ ‏25 پَر جیہڑا آزادی ڈیوݨ آلی کامل شریعت اُتے غور نال نِگاہ کریندا رَہندے، تے جیہڑا کُجھ سُنڑدے اُونکُوں بُھل نئیں وَیندا بلکہ اُوندے اُتے عمل کریندے اوہ آپنڑے ہر کَم ءچ برکت پے سی۔

‏26 جے کوئی شخص آپنڑے آپ کُوں دیندار سمجھدا ہووے تے وَل وی آپنڑی زبان کُوں قابو ءچ نہ رکھیندا ہووے تاں اوہ آپنڑے آپ کُوں دوکھا ڈیندے۔ اُوندی دینداری فضول ہے۔ ‏27 ساڈے خُدا باپ دی نظر ءچ حقیقی تے بے عیب دینداری ایہہ ہے جو یتیماں تے بیواواں دی مُصیبت دے وَیلے اُنہاں دی خبر گیری کیتی وَنجے تے آپنڑے آپ کُوں دُنیا کنُوں بچا تے بے داغ رکھیا وَنجے۔