19
1 اِیندے بعد میں اَسمان اُتے لوکاں دی ہِک بہُوں وَڈی جماعت کُوں ایہہ آہدھے ہوئے سُنڑیا جو”ہلّلُویاہa!
نجات تے جلال تے قُدرت ساڈے خُدا ای دی ہے۔
2 کیوں جو اُوندے فیصلے سچے تے راست ہِن۔
اُونیں ایجھی وَڈی کسبی اُتے سزا دا حُکم کیتا
جئیں آپنڑی حرام کاری نال دُنیا کُوں خراب کر ڈِتا ہا۔
خُدا نیں اُوں کنُوں آپنڑے بندیاں دے خون دا بدلہ گِھن گِھدا۔“
3 تے اُنہاں نیں ہِک واری وَلا اُچی آواز ءچ آکھیا
”ہلّلُویاہ!
اُوں کسبی دے سَڑن دا دُھوواں ہمیشاں تئیں اُٹھدا رَہسی۔“
4 وَل چویح بزُرگاں تے چارے جانداراں نیں خُدا کُوں جیہڑا تخت اُتے بیٹھا ہئی، ڈھے تے سِجدہ کیتا تے آکھیا ”آمین۔ ہلّلُویاہ! “
برّہ دی شادی دی دعوت
5 وَل تخت کنُوں ایہہ آواز آئی جو
”اے خُدا دے بندیو،تُساں جیہڑے اُوندا ڈر رکھیندے ہِیوے
تُساں بھانویں چھوٹے ہِیوے یا وَڈے، ساڈے خُدا دی حمد کرو۔“
6 وَل میں ہِک وَڈی جماعت جِیہی آوازتے زور نال وَہندے پانڑی جِیہی تے بجلی دی گجکار جِیہی آواز ایہہ آہدھے ہوئے سُنڑی جو
”ہلّلُویاہ!
کیوں جو ساڈا خُداوند قادر ِ مُطلق خُدا بادشاہی کریندا ہے۔
7 آؤ اَساں خوشی مناؤں تے بہُوں شادمان تھیؤں
تے اُوندی تعریف کروں کیوں جو برّہ دی شادی دا وقت آ گیا ہے
تے اُوندی کنوار b نیں آپنڑے آپ کُوں تیار کر گِھدے۔
8 اُونکُوں چمکدار تے صاف مہین لینن دے کپڑے پاوݨ دا حق مِلیا“
کیوں جو لینن دے کپڑیاں دا مطلب مُقدساں دی راستبازی دے کَم ہِن۔
9 وَل اُوں فرشتے نیں میکُوں آکھیا جو ” لِکھ، ’مُبارک ہِن اوہ جیہڑے برّہ دی شادی دی دعوت ءچ سَڈے گئے ہِن‘۔“ اُونیں مزید آکھیا جو ”ایہہ خُدا دے سچے گالھیں ہِن۔“
10 وَل میں اُونکُوں سِجدہ کرݨ کیتے اُوندے پیراں اُتے ڈھٹھا پَر اُونیں میکُوں آکھیا ”خبردار! اِینویں نہ کر۔ میں وی تیڈا تے تیڈے بِھرانواں دا جیہڑے یسوع دی گواہی ڈیوݨ اُتے قائم ہِن، ہم خدمت ہاں۔ خُدا ای کُوں سِجدہ کر کیوں جو یسوع دی گواہی ڈیوݨ نبوت دی رُوح ہے۔“
چِٹے گھوڑے دا سوار
11 وَل میں اَسمان کُوں کُھلیا ہویا ڈِٹھا تے میکُوں ہِک چِٹا گھوڑا نِظر آیا جِیندا سوار سچا تے برحق اَکھویندا ہے تے اِنصاف نال عدالت تے لَڑائی کریندے۔ 12 اُوندے اَکھیں بھاہ دے شعلے وانگوں ہِن تے اُوندے سِر اُتے بہُوں سارے تاج ہِن۔ اُوندے اُتے ہِک ناں وی لِکھیا پِیا ہے جِینکُوں سِوائے اُوندے بِیا کوئی نئیں جانڑدا۔ 13 اوہ رَت ءچ پُسے کپڑے پاتی پِیا ہے تے اُوندا ناں کلام ِ خُدا ہے۔ 14 اَسمانی فوجاں جیہڑیاں چِٹے گھوڑیاں اُتے سوار ہِن تے چِٹے تے صاف لینن دے کپڑے پاتے ہویاں اُوندے پِچھوں پِچھوں آندیاں پِیاں ہِن۔ 15 اُوندے مُنہ ءچوں ہِک تیز تلوار نِکلدی ہے جِیندے نال اوہ قوماں کُوں مارڈیسی۔ اوہ لوہے دے عصا نال اُنہاں اُتے حُکومت کریسی۔ اوہ اُنہاں کُوں قادر ِ مُطلق خُدا دے قہر دی مَے دے حوض ءچ اَنگواراں وانگوں لَتاڑ ڈیسی۔ 16 اُوندے کپڑیاں تے سَتھل اُتے ایہہ ناں لکھیا ہویا ہے " بادشاہاں دا بادشاہ، خُداونداں دا خُداوند۔ "
17 وَل میں ہِک فرشتہ کُوں سِجھ اُتے کھڑے ڈِٹھا۔ اُونیں اَسمان ءچ اُڈدے ہوئے سارے پَکھیاں کُوں اُچی آواز نال آکھیا جو”آؤ تے خُدا دی وَڈی دعوت ءچ شریک تھیوݨ کیتے جمع تھی وَنجو۔ 18 تاں جو بادشاہاں، سپہ سالاراں، زور آوراں، گھوڑیاں تے اُنہاں دے سواراں دا گوشت تے آزاد یا غلام، چھوٹے یا وَڈے سارے آدمیاں دا گوشت کھاؤ۔“
19 وَل میں حیوان کُوں رُوئے زمین دے بادشاہاں تے اُنہاں دیاں فوجاں کُوں اُوں گھوڑے دے سوار تے اُوندے لشکر نال جنگ کرݨ کیتے جمع تھیندے ڈِٹھا۔ 20 پَر اُوں حیوان کوں گرفتار کر گِھدا گِیا تے اُوندےنال اُوں کُوڑے نبی کُوں وی جِیں نیں اُوندی خاطر معجزانہ نشان ڈِکھائے ہَن، جئیں کنوں اُونیں اُنہاں لوکاں کُوں جِنہاں نیں حیوان دا نِشان لوایا ہا تے اُوندے بُت دی عبادت کیتی ہئی، گُمراہ کیتا ہا۔ اوہ ڈوہائیں گندھک نال بَلدی ہوئی بھاہ دی جھیل ءچ زندہ سَٹ ڈِتے گئے۔ 21 تے باقی لوک اُوندی تلوار نال ہلاک تھی گئے جیہڑی گھوڑے دے سوار دے مُنہ کنُوں نِکلدی ہئی تے سارے پَکھی اُنہاں دا گوشت کھا کھا تے رَج گئے۔