ہک وڈی دیوار
اوں ڈنہہ دوئودی تے اوندے دوست بھاہ دے نال بیٹھے ہن افریقہ دے جنگلاں وچ عموماً رات دے ویلھے مختلف آوازاں سنائی ڈیندیاں ہین ۔
ایں ویلھے ای آوازاں سنائی ڈیندیاں پیاں ہن جڈاں دائود نے گالھ شروع کیتی تاں ساریاں دیاں اکھیاں اوں تے لگ گیاں ۔
افریقہ دا ملک جانوراں کیتے مشہور ھِ اوں وچ عجیب قسم دے جانور پائے ویندے ہین ہک ڈنہہ ایویں تھیا انھاں جانوراں اچ ہل چل مچ گئی کیوں جو انھاں نے ڈھٹھا جو اچانک جنگل اچ ہک دیوار کھڑی تھی گئی ھِ جائیں توں او بئی جاہ تے نہ ونج سگدے ہن
ایں واسطے او فجر کوں کھڑے تھائے تے ہک درخت دے تلے بہہ کے صلاح کرنڑھ لگے جو ساکوں کیا کرنڑاں چاہیدا ھِ ؟
زرافے نے لمبی گردن دی مدد نال اندازہ لایا جو حقیقت اچ اے دیوار بہوں اچی تے لمبی ھِ تے اتنے اچ شیر نے گج کے آکھیا ۔ جنگل دا ساریاں توں چنگا حصہ وی تاں دیوار دے اوں پار ھِ سارے پچھاویں دار درخت وی اتھاں ای ہین چھاہڑے دا نیلا نیلا
پانڑی تے ٹھڈھیاں ٹھڈیاں نہریں جہڑیاں پہاڑاں توں نکلدیاں ہین ساریاں اوں جاہ تے ہین ۔
وَل زرافے نے رونڑی صورت بنڑا کے آکھیا دھوڑ تے بھنجربھونہہ تے کنڈے ساڈے پاسو ہین ۔ تے کھڈے کچرے نال بھرے پائے ہین ۔کفارو گینڈے نے غصے نال اپنڑے تھوڈ ودھائے اکھیاں چمکایاں تے پھونک مریندے ہویاں آکھیا ۔ واقعہ اے دیوار مضبوط تاں ھِ پر میں
اینکوں تروڑ ڈیساں بہے جانور سر ہلا ہلا کے سوچنڑ لگے جو شائد گینڈے دی تربیت نال کم بنڑ ویسی بولے اچھا بھرا وَل کر کوشش ۔
کفارو تھوڑا دور پستے گیا تے وَل گھم کے اپنڑیاں چھوٹیاں جھنگاں نال دیوار آلے پاسے بھجیا تے اوندے پیراں توں مٹی اٹھدی ہئی تے او اپنڑا سر جھکا ئے تے سینگھ چاتے ویندا پیا ہا یکا یک ہک او دیوار تے ونج ٹکرایا لیکن اوندی محنت رائگاں گئی تے او
چوٹ کھا کے ڈاھے گیا دیوار اویں دی اویں کھـ
ڑی راہی ۔ اوں نے گھم کے ڈھٹھا تاں سارے جانور اوندو ڈھدے کھڑے ہن ایں واسطے اوں نے ہک دفعہ والا کوشش کیتی اوندا ساہ پھلنڑ لگدا ہا ۔وَل وی او پستے دور تک گیا تے ہک وڈے درخت دی پاڑ نال اوں نے اپنڑے پیر رہگڑے تے وڈی تیزی نال دیوار آلے
پاسے بھجیا ۔تے اوندے وزنی پیراں نال بھونہہ ہلنڑ لگی تے ہر پاسے دھوڑ ای دھوڑ اڈنڑ لگی دیوار دے کول اپڑ کے اوں نے زور نال ٹکر ماری لیکن کجھ فائدہ نہ تھیا او چکر کھا کے پستے ونج ڈھٹھا تے اپنڑے سینگھ کوں جہڑا مڑ گیا ہا والاونڑ لگا
سر اچ اتنی چوت لگی جو او سجھ گیا تے جھٹکے نال اوندیاں اکھیاں پھر گیاں زرافے نے گالھ بات چھینڑدے ہوئیں آکھیا ۔ حقیقت اچ دیوار بہوں مضبوط ھِ ۔
اتنے اچ جمبو ہاتھی اپنڑا سونڈھ ہلیندا ہویا سامنڑے آیا تے گج کے بولیا ۔
بھراوہ ایویں کم نہ چلسی ۔ایں دیوار کوں ہٹاونڑ دی خاطر طاقت وار کندیاں دی ضرورت ھِ اے آکھ کے او مستانی چال نال دیوار دے کول گیا تے سونڈھ نال ٹٹولیا وَل سجے کندھے نال دیوار نال ٹھوکریں مارنڑ لگا لیکن دیوار کتھاں ہلی
جمبو ہاتھی نے وَل ڈوجھا مونڈھا بدل کے ٹکریاں نال اوندے مونڈھے چھلیج گئے ساہ چڑھنڑ نال اوندے منہ وچو جھگ نکلنڑ لگئی او تھک کے کفارو زرافے دے کول ونج بیٹھا اپنڑےمونڈھیاں کوں جہڑے زخماں نال چھلے ہوئے ہن پتراں نال ولیٹ کے ڈکھی آواز نال
بولیا واقعی اے دیوار وڈی مضبوط ھِ تے ایندے پار ونجنڑ دا کوئی راہ کائنی ۔ اتنے اچ ہاتھی ٹھڈھی جاہ تے لیٹنڑ کیتے چکڑ اچ لگا گیا ۔
تے ایندے بعد ہک بانگی ککڑ بھجا آیا تے اپنڑی مٹھی آواز دے نال آکھنڑ لگا اے کم ایجے جانوراں دے وس اچ کائنی جیندے وچ صرف طاقت ای طاقت ھِ تے چستی تے چالاکی ذرا وی کائنی اتھاں صرف میڈے جائیں چست جانور دی ضرورت تے میں ڈوجھی دفعہ
ضرور راہ کڈھیساں ۔
ایجھے بےعزتی دے لفظ سنڑ کے بہئے جانور منہ سکا کے ۔
گالڑ جہڑا دترخت دے پتر کتر کتر کے کھاندا پیا ہا ہکڑ بھگے آلے پاسے گھور کے ڈیدھے تے اپنڑی لمبی زبان ڈیدیں ہوئیں بولیا ہاں بھرا تساں ای اپنڑی عقل نال راہ ڈیکھائو ۔
چرغ کمر لچکا کے ودھیا تے دیوار دے نال نال ونج کے دور راستیاں تے ویندے ویندے اکھیاں توں اوجھل تھی گیا بئے جانور بھکے تے تسے اوندا انتظار کریندے پائے ہن پر او نہ ولیا تھیندے تھیندے شام تھی گئی ڈنہہ لہہ گیا چندر وی نکل آیا پر چرغ دا
کوئی پتہ نہ ہا او رات تک نہ آیا نہ اگلے ڈنہہ تے نہ اگلی رات تک ولیا تریجھے ڈنہہ ول جانور درخت تلے کٹھے تھائے اوں جنگل دا گند کھاونڑ آلے ککڑ دا انتظار کرنڑ لگے ۔
کفارو گینڈے نے نیانی بندر دی مدد نال اپنڑا سینگھ سیدھا کر گدا ہا ۔تے اندیجی چیڑی نے توں اونکوں وڈی تسلی ملی ہئی کیوں جو او اوندے والاں وچو جواں کڈھیندی ہئی تے اوندے کناں وچ میٹھے میٹھے بول آدھی ہئی ۔
جمبو ہاتھی نے کندھاں دے زخماں تے چکڑی مٹی تھپ رکھی ہئی تے کڑ دی ہڈی دا درد دور کرنڑ کیتے اوندے تے چکڑ سٹیندا پیا ہا کڈھائیں کڈھایں او آہستہ آہستہ چنگھدا تے سنڈھ دا سرا اپنڑے سجھے کن اچ کجھ حوصلے دے الفاظ آہدا جہڑے سنڑڑ آلے کوں گاج آلیاں
کار معلوم تھیندے ہن ۔
ایویں سارے جانور ککڑ بھگے دا انتظار کریندے ہوئں اپنڑے کم اچ لگے ہوئے ہن گالڑھ درخت دے ساویاں ساویاں نیلیاں نیلیاں شاخاں کھاندا پیا ۔
ہک پاسے مشقی ناگ کھاونڑ دی فکر اچ ریت دی گرمائی اچ کنڈلی ماری پیا ہا
ڈنہہ لہنڑ دے ویلھے چرغ ککڑ تھکا تروٹا ہویا تے لنگنڑاندا ہویا ولیا تاں بئے جانور اوندے نال آ کھٹے تھائے او بہوں گھبریا ہویا ہا ۔ تے او اپنڑیاں جنگھاں دے وچ سر جھکا کے آکھنڑ لگا ۔محنت بے سود رہی ھِ ایں دیوار دا نہ شروع ھِ نہ
آخر تے نہ اوں اچ کہیں راہ دا پتہ چلدا ھِ ۔
مشقی ناگ نے اپنڑی کنڈلی کوں کھولیا ۔تے سر اٹھا کے تے شوکدے ہوئیں آکھیا ۔میں منیدا ہاں جو تہاڈے اچ طاقت وی ھِ تے عقل وی تساں میلو میل ٹر سگدے ہیوے ۔لیکن میڈے جیہاں تہاڈا لچکدار جسم کائنی میڈا جسم کڈاھائں وی مُڑ سگدا ھِ ایں
واسطے میں دیوار دے تلو راہ کڈھ گھنساں ۔فوراً ای جانوراں نے ڈیٹھا جو مشقی ناگ ہک سوراخ اچ جہڑا دیوار اچ ہا وڑڑنڑ لگا تے اوں ہوں ویلھے اوندا سر غائب تھی گیا تے جانور بہے کے اوندے ولنڑ دا انتظار کریندے بیٹھے ہن تے ڈنہہ آہستہ آہستہ ڈھلدا
پیا ہا تے جنگل وچ سناٹا چھایا ہویا ہا شام ہوندے ہوندے کجھ کاہاں درخت تے بہنڑ آ بیٹھے تے لڑیاں تے بہے کے کاں کاں کرنڑھ لگے سارے جانوراں نے صلاح ڈتی جو جلو گھر ونج کے روٹی کھا آندے ہیں مگر اچانک او رک گئے کیوں جو دیوار دی مٹی ہلدی ہوئی
نظر آئی ساریاں دیاں اکھیاں اوتھائیں لگ گیاں او کہیں ویلھے ڈھدے کہیں ویلھے جھکدے آہستہ آہستہ مشقی ناگ دا سر اوں سوراخ وچو نلیا تے اوندا منہ اوں پاسو ہا جتھو او وڑیا ہا ۔مشقی ناگ نے سر چاکے آکھیا ۔ڈیکھو میں کامیاب تھیا ۔سارے جانوراں وچو
میں ای ایجھا مخلوق ہاں جہڑا راہ گولھ کے دیوار دے پار آگیا ۔توئیگا نے گردن جھکا کے حلیمی نال آکھیا , معاف کراہے جناب ۔
لیکن ایجھاں تک تساں ایں دیوار دی سمت اچ ہیں جائیں اچ ای اساں سارے ہیں نزوکا حیران تھی کے ڈیکھنڑ لگا تے کاوڑ دے مارے لال پیلیاں اکھیاں کر کے زہر نال بھرے الفاظاں اچ بولیا میں بھونہہ دے اندر بہوں اندھاریاں راہواں وچو تھی کے تے وڈی ہوشیاری
نال راہ گولیندا ریہا لیکن تساں آدھدے ہیوے توں اتھائو نکلیں ۔کوئی بیا جانور محنت نی راہِ سگدا ۔اگر اساں اتھاں ہیں تاں سچ نال دیوار دے تلے کوئی راہ ھِ ای کائنا ۔اگر ہوندا تاں میں توں لکیا نہ ہوندا ۔
توئیگا نے سر ہلا کے دبی آواز نال آکھیا ۔ ہاں سچ ھِ ایویں ای تھیسی ۔
وَل نیانی بندر نے ہمت کیتی تے بڑ بڑ کر کے بولیا میں ہنڑ دیوار دے اتے چڑھ ویساں ۔اتنا آکھ کے اپنڑے پوچھڑ دا سہارا گھن کے اوں ٹپ ماری تے اتے چڑھ گیا ۔کیوں جو دیوار تے کجھ پکڑڑ کیتے کجھ نہ ہا ایں واسطے او تلکنڑ لگا آخر کار او بھونہہ تے ڈھے
گیا تے ہوا اچ قلابازی کھاندا ہویا بھونہہ تے زرافے دے پیراں تے دھڑم تھیا ۔ چوٹ تاں اونکوں ضرور آئی لیکن کجھ دیر دے بعد اوندا ساہ چنگی طرح چلنر لگا تے او اُٹھ بیٹھا ۔
پیر کھسیندے ہوئیں ایڈے اُڈے ڈیٹھیا تے توئیگا توں آکھنڑ لگا ۔سنڑو بھرا توں دیوار دے نال کھڑا تھی ونج تے میں تہاڈی چیل تے چڑھ کے لمبی گردن دے اتلے سرے تے اپڑ ویساں تے ہنڑ ٹپولی مار کے دیوار دے اتے چڑھ ویساں ۔
زرافہ دلو فوراً تیار تھی گیا ۔
تے نیانی بندر اوندے اتے چڑھ گیا تے گردن توں ہوندا ہویا اوندے سر تے چڑھ گیا ۔اتھائوں کنو اوں دیوار دے اتو جنپ ماریا افسوس او کجھ دور ای نہ اپڑیا ہا جو تلکنر لگا پہلے آلی کار او ہاتھی دے پیراں تے آ ڈھٹھا صدمے نال بہوش تھی گیا تے اوندا ساہ
رک گیا جمبو ہاتھی نے سنڈھ دے ذریعےاوندے اندر ساہ پھونکیا اوندی چیل پکڑ کے اتے اُٹھایا ۔
تھوڑی دیر بعد بندر کوں ہوش آیا ۔
ہاتھی نے پچھیا ۔آکھ بھرا نیانی کیا دیوار دے اتے کوئی راہ ھِ ۔
نیانی بندر الٹا لٹکیا ہویا ہا ایں واسطے مشکل نال بولیا چڑھنڑ دے فن اچ صرف میں ای ہاں۔ جڈاں میں نی اپڑ سگا بہناں دی کیا مجال ھِ ۔ این دیوار تے بیشک کوئی نی چڑھ سگدا ۔
ایں واسطے سارے جانور کوشش کر کے ہار گئے پر ایں دیوار دے اتے یا تلے کوئی راہ اوندے پار ونجڑ دا نہ ملیا ۔
وَل انھاں نے ڈیٹھا ہک جاہ تے کجھ دھندلے حرف لکھے ہوئے ہن جہڑے اوندی سمجھ اچ نہ آئے کیوں جو او صرف انھاں کیتے ہن جہڑے سمجھ سگدے ہن ۔
اتنی کہانڑی سنڑا کے دائودی انھاں مصیبت زدہ لوکاں کوں آکھنڑ لگا ۔
او تاں سارے جانور ہن۔ مگر تساں لوک ایں دیوار توں کیا سمجھدے ہیوے ۔تے اوندا ناں کیا ھِ ؟ او اتنی اچی ھِ جو اوندے اتے کوئی نی چڑھ سگدا اوندا منڈھ اتنا جھکا ھِ جو تلے کوئی راہ نی مل سگدا اتھو اُتھو بہوں دور تک لگی گئی ھِ ہک
مریض نے جیندی سجھی اکھ تے پٹی بدھی ہوئی ہئی جواب ڈتہ ۔
میڈے خیال اچ ایں تے لکھیا ھِ گناہ دی دیوار ۔
دائودی نے آکھیا ’’ ٹھیک ھِ گناہ دی وڈی دیوار ھِ جہڑی ساکوں رب تعالیٰ توں جدا کریندی ھِ لیکن ایجھے انسان وی ہین جہڑے اے سمجھدے ہین جو ایں دیوار دے پار ونجڑدا کوئی راہ ھِ ۔ ایں اچ ہک راہ ھِ ۔؟
لیکن او کتھاں ھِ ۔ المسیح رب تعالیٰ دا کلھا پتر ھِ ۔ فرمیندا ھِ دروازہ میں ہاں اگر کوئی میڈے وچو داخل تھیوے تاں نجات پائسی ۔ وَل اساں ایں دیوار دے ایں پار کیوں کھڑے ہیں تے ایندے اندرو کیوں نہ داخل تھیوں ۔
بیٹک اچ بھاہ بلدی پئی ہئی اوندا سوجھلا سنڑڑ آلیاں دے منہ تے پوندا پیا ہا ۔ دائودی نے ڈیٹھے کجھ لوکاں نے آہستہ آہستہ سر ہلایا ۔ لیکن انگو گو اپنڑے ڈوھائیں ہتھ کھاڈی تے رکھ کے پیا ہویا ہا ۔ کیوں جو دائودی دے الفاظ رہ رہ کے اوندے کناں اچ
سنڑیندے پئے ہن ۔
